Władysław Spychaj-Sobczyński
- Data urodzenia:
- 10.03.1904
- Data śmierci:
- 02.10.1986
- Kategorie:
- działacz komunistyczny i państwowy, oficer, policjant
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Komunalny Północny - Wólka Węglowa
Władysław Spychaj-Sobczyński ps. Spychaj lub Jurand (ur. 10 marca 1904 w Ostrowcu pow. Opatów, zm. 2 października 1986 w Warszawie) – działacz KPP, pułkownik, funkcjonariusz PRL-owskich organów bezpieczeństwa, m.in. dyrektor Biura Paszportów Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.
Syn Wincentego i Katarzyny. Skończył 7 klas szkoły powszechnej. Od 1924 należał do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK), a od 1925 do KPP. Przed II wojną światową więziony za działalność komunistyczną w Sandomierzu, Radomiu, Łomży i Wronkach. Na początku lat czterdziestych ukończył kurs wywiadowczy przy Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych (NKWD) w Smoleńsku, gdzie został zorganizowany szkolny batalion NKWD, określany wówczas jako Aleksandrowskaja Szkoła. Kształciło się tam ok. 200 staranie dobranych przez NKWD reprezentantów narodowości zamieszkujących Kresy Wschodnie, m.in. Polaków, Ukraińców, Żydów i Białorusinów. Przeszkolenie jakie przeszedł Sobczyński obejmowało zajęcia wojskowe, wywiadowcze i polityczne. W listopadzie 1941 został funkcjonariuszem NKWD. Następnie został skierowany na kurs do Gorki i później został (od 1943) szefem bezpieczeństwa Obwodu II Armii Ludowej.
Na przełomie października i listopada 1944 roku przerzucony został samolotem przez linię frontu do Lublina, gdzie otrzymał rozkaz objęcia stanowiska zastępcy kierownika Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach. Następnie od 28 czerwca 1945 roku kierownik WUBP w Rzeszowie, a później w Kielcach, którą to funkcję pełnił w czasie pogromu kieleckiego.
Od 1 lutego 1947 do 29 września 1950 pełnił służbę w Zarządzie Informacji Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojsk Ochrony Pogranicza, między innymi na stanowiskach zastępcy szefa zarządu i szefa zarządu.
We wrześniu 1950 skierowany do pracy w centrali Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, jako dyrektor Biura Paszportów Zagranicznych MBP. Z pracy w organach bezpieczeństwa został zwolniony w 1952 roku.
Od 15 czerwca 1960 do 5 listopada 1962 był attaché wojskowym, morskim i lotniczym w Ludowej Republice Bułgarii (przydział służbowy do Oddziału Attachatów Wojskowych Zarządu II Sztabu Generalnego WP).
Odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
04.07.1946 | W Kielcach doszło do pogromu w którym zginęło 42 Żydów
Pogrom kielecki – seria napadów na ludność żydowską, jaka miała miejsce 4 lipca 1946 roku w Kielcach. Pogromu dokonali polscy mieszkańcy Kielc, jak również żołnierze Wojska Polskiego i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej. Bezpośrednią przyczyną pogromu była plotka o uwięzieniu przez Żydów w piwnicy budynku przy ul. Planty 7 ośmioletniego chłopca – Henryka Błaszczyka, w celu dokonania na nim mordu rytualnego[a]. W wyniku pogromu zginęło 37 Żydów (35 zostało rannych). Zginęło też trzech Polaków. Pogrom kielecki wzburzył opinię publiczną w Polsce i za granicą, wzmógł emigrację Żydów z Polski i innych krajów europejskich, i przyczynił się do rozpowszechnienia w świecie stereotypu Polaka-antysemity.