Zbigniew Cybulski
- Data urodzenia:
- 03.11.1927
- Data śmierci:
- 08.01.1967
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Zbigniew Hubert Cybulski
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Збигнев Цибульский, Zbigniew Cybulski,
- Kategorie:
- aktor
- Cmentarz:
- Katowice, cmentarz przy Sienkiewicza
Zbigniew Hubert Cybulski (ur. 3 listopada 1927 w Kniażach k. Stanisławowa, zm. 8 stycznia 1967 we Wrocławiu) – polski aktorteatralny i filmowy, uważany za jednego z najwybitniejszych i najpopularniejszych aktorów powojennej Polski. Jego największym osiągnięciem filmowym jest rola Maćka Chełmickiego w filmie Popiół i diament z 1958 roku, w reżyserii Andrzeja Wajdy. 8 stycznia 1967wpadł pod koła pociągu na terenie wrocławskiego dworca kolejowego i doznał ciężkich obrażeń. Zmarł w szpitalu tego samego dnia.
Kariera
Był absolwentem gimnazjum im. Jędrzeja Śniadeckiego (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Jędrzeja Śniadeckiego) w Dzierżoniowie(1947) oraz PWST w Krakowie (1953). W tym samym roku zadebiutował w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w sztuce Intryga i miłośćFriedricha Schillera. Rok później zaprezentował się w swoich dwóch pierwszych rolach filmowych w produkcjach Pokolenie i Kariera. Wówczas też, razem z Bogumiłem Kobielą, założył artystyczny teatrzyk studencki Bim-Bom w Gdańsku, którego był dyrektorem. Zagrał mniejsze role w filmach Ósmy dzień tygodnia Aleksandra Forda i Krzyż walecznych Kazimierza Kutza (ten pierwszy został wstrzymywany przez cenzurę w Polsce przez ponad 20 lat).
Największą popularność przyniósł Cybulskiemu film Popiół i diament z 1958 roku, wyreżyserowany przez Andrzeja Wajdę, oceniany jako jedna z najlepszych produkcji w historii polskiej kinematografii. Film nominowany został do nagrody Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych. Na początku lat 60. przeprowadził się do Warszawy, gdzie występował w Kabarecie Wagabunda, Teatrze Ateneum. Grał tam w takich sztukach jak Kapelusz pełen deszczu, Dwoje na huśtawce czy Pierwszy dzień wolności. Występował w spektaklach Teatru Telewizji, m.in. w produkcjach Murowane alibi Janusza Morgensterna, Podwórko Andrzeja Jarockiego, Romans prowincjonalny Kornela Filipowicza czy Zatrzaśnij ostatnie drzwi na podstawie tekstu Trumana Capote’a. W 1960 roku wystąpił w kolejnym filmie Wajdy, Niewinni czarodzieje. Dzięki zdobytemu uznaniu za Popiół i diament otrzymywał role w produkcjach zagranicznych: francuskich filmach Herbata i mięta (1961), Lalka (1962), a także w międzynarodowym przedsięwzięciu Miłość dwudziestolatków. W 1964 zagrał w szwedzkim filmieKochać i Rękopis znaleziony w Saragossie nakręconym na podstawie powieści Jana Potockiego. Ta druga rola uważana jest za jedną z najlepszych w jego karierze.
Zagrał w wysoko ocenianych filmach Salto, Mistrz i Jowita. Miał wystąpić w telewizyjnej wersji sztuki Tramwaj zwany pożądaniem w Stanach Zjednoczonych, a także nakręcić film z Marleną Dietrich. Oba projekty nie zostały jednak zrealizowane z powodu przedwczesnej śmierci aktora. Ostatnią rolą w dorobku aktorskim Cybulskiego była kreacja w filmie Morderca zostawia ślad (1967).
Wizerunek
Wyrazistość kreowanych przez siebie postaci, charakterystyczny ubiór i gra, a także przedwczesna śmierć przyczyniły się do powstania wokół osoby Cybulskiego pewnej legendy, mitu, nadając mu rangę postaci kultowej w polskim kinie powojennym. Aktor nosił zwykle obcisłe skórzane ubrania i charakterystyczne ciemne okulary, bez których nie pokazywał się publicznie. Jego sposób ubierania się był obiektem podziwu ówczesnej młodzieży i był przez nią naśladowany.
Prowadził nonkonformistyczne życie na krawędzi, na jakie tylko pozwalały polskie realia tamtych lat. Sprawiał wrażenie osoby łamiącej wszelkie konwenanse, aczkolwiek zawsze bardzo eleganckiej. Wydawał się ciągle gdzieś spieszyć i nie zwracał uwagi na to, co go nie interesowało. Taka postawa budziła porównania do amerykańskiego aktora Jamesa Deana, uważanego za kreatora wizerunku „buntownika bez powodu”, „żyjącego na krawędzi”.
Rodzina i życie osobiste
Był człowiekiem religijnym, o czym świadczył ksiądz Stanisław Sierla.
30 sierpnia 1960 roku zawarł związek małżeński z Elżbietą Chwalibóg. Z małżeństwa pochodził jego syn, Maciej Cybulski.
Zbigniew Cybulski był ciotecznym bratem nauczyciela Wojciecha Jaruzelskiego. Matka aktora nosiła nazwisko rodowe Jaruzelska i była córką Izabeli z Krzysztofowiczów (rodzina polskich Ormian) i Józefa Jaruzelskiego. Niektórzy spośród biografów Cybulskiego z powodu zbieżności imion i nazwisk mylnie utożsamiają pedagoga Wojciecha Jaruzelskiego z Dzierżoniowa z generałem Wojciechem Jaruzelskim (chociaż jest on także daleko spokrewniony z Cybulskim).
Śmierć
8 stycznia 1967 aktor znajdował się na terenie wrocławskiego dworca kolejowego, wracając z planu zdjęciowego filmu Morderca zostawia ślad. Wówczas też żegnał się z aktorką, a prywatnie przyjaciółką, Marleną Dietrich, która wyruszała w podróż do Warszawy. Próbując wskoczyć do odjeżdżającego z 3. peronu pociągu, Cybulski wpadł pod jego koła i doznał ciężkich obrażeń ciała. Zmarł w szpitalu, po trwającej godzinę walce o życie. Został pochowany na cmentarzu katolickim przy ul. Henryka Sienkiewicza w centrum Katowic. Między władzami (które nie chciały zezwolić na katolicki pogrzeb) i rodziną miał miejsce spór o sposób pochówku. Dziś w miejscu jego śmierci znajduje się tablica pamiątkowa, którą odsłoniłAndrzej Wajda w 30. rocznicę śmierci aktora. Godnym wspomnienia jest fakt, iż Cybulski miał nawyk wskakiwania do pociągów w ostatniej chwili, co znajduje odwzorowanie w wielu filmach, w których występował. Np. w filmie Pociąg konduktor parokrotnie zwraca mu uwagę na ten nawyk, kończąc kwestią w 77 minucie filmu „Wsiadaj pan, no wsiadaj pan! Koniecznie chce pan trafić do szpitala.”
Nagrody i wyróżnienia
- W 1984 roku zajął 1. miejsce w rankingu aktorów 40-lecia zorganizowanym przez Wydział Kultury i Sztuki UM w Łodzi.
- Otrzymał Super Złotą Kaczkę magazynu „Film” dla najlepszego aktora w historii polskiego kina (1996).
- W zorganizowanym przez tygodnik „Polityka” plebiscycie na najwybitniejszego aktora przypadło mu 4. miejsce (1998).
- Zajął 1. miejsce w rankingu magazynu Newsweek na najlepszego polskiego aktora, opublikowanym w 2009 roku.
Wpływ na kulturę
- W 1968 roku powstał film fabularny Wszystko na sprzedaż w reżyserii Andrzeja Wajdy, który był hołdem, pożegnaniem i próbą rozliczenia się z mitem Cybulskiego.
- Od 1969 roku przyznawana jest nagroda im. Zbyszka Cybulskiego, którą otrzymują młodzi, wybitnie uzdolnieni aktorzy.
- Zespół 2 plus 1 nagrał w 1977 roku płytę Aktor, będącą hołdem złożonym zmarłemu artyście.
- Amerykański pisarz George Quasha poświęcił Cybulskiemu wiersz „On the Death of a Polish Actor”.
Filmy
1955
Pokolenie Kostek
Kariera pasażer autobusu
Trzy starty Mietek Leśniak
1956
Tajemnica dzikiego szybu górnik
1957
Wraki Rafał Grabień
Koniec nocy Romek
1958
Ósmy dzień tygodnia Piotr Terlecki
Popiół i diament Maciek Chełmicki
1959
Krzyż Walecznych Więcek
Pociąg Staszek
1960
Do widzenia, do jutra Jacek
Niewinni czarodzieje Edmund
1961
Rozstanie znany aktorHerbata i mięta (Le thé à la menthe)człowiek w kawiarni
1962
Lalka (La Poupée) Miłość dwudziestolatków (L’amour à 20 ans) Zbyszek
1963
Jak być kochaną Wiktor Rawicz
Ich dzień powszedni Andrzej
Zbrodniarz i panna Jan Ziętek
Milczenie Roman
1964
Rozwodów nie będzie Gruszka
Kochać (Att älska)Fredrik
Giuseppe w Warszawie Staszek
1965
Rękopis znaleziony w Saragossie Alfons van Worden
Pingwin Łukasz Broda
Salto Kowalski/Malinowski
Sam pośród miasta Konrad
1966
Jutro Meksyk Jańczak
Przedświąteczny wieczór kolega Zapały
Mistrz reżyserIluzjakochanek
Szyfry Maciek
1967
Cała naprzód
Janek
Morderca zostawia ślad Rodecki
Jowita Edward Księżak
Źródło informacji: wikipedia.org
Nazwa miejsca | Aktywne od: | Aktywne do: | Zdjęcia | Język | |
---|---|---|---|---|---|
Wrocław, Dworzec Główny | 00.00.1857 | de, en, fr, pl, ru |
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Włodzimierz Szymański | przyjaciel | ||
2 | Andrzej Wajda | kolega/koleżanka | ||
3 | Joanna Szczerbic | kolega/koleżanka | ||
4 | Tadeusz Chyła | kolega/koleżanka |
26.01.1955 | Premiera filmu "Pokolenie" w reżyserii Andrzeja Wajdy
Pokolenie – polski film fabularny z 1954 roku (premiera 26.01.1955), w reżyserii Andrzeja Wajdy, zrealizowany według scenariusza Bohdana Czeszki na podstawie powieści tego autora.