Zenta Mauriņa
- Data urodzenia:
- 15.12.1897
- Data śmierci:
- 25.04.1978
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Zenta Mauriņa
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Зента Мауриня
- Kategorie:
- , filozof, naukowiec, pedagog, nauczyciel, pisarz, zmarł na emigracji
- Narodowość:
- łotewska
- Cmentarz:
- Friedhof Bad Krozingen
Zenta Mauriņa (ur. 15 grudnia 1897 w Lejasciems, Imperium Rosyjskie, zm. 25 kwietnia 1978 w Bazylei, Szwajcaria) – łotewskapisarka, tłumaczka i filolożka.
Spis treści
Życiorys
Jej ojcem był łotewski lekarz Roberts Mauriņš, a matką Melanie z domu Knappe, pianistkapochodzenia niemickiego z Sankt Petersburga. Zenta z domu wyniosła trzy języki: łotewski, rosyjski i niemiecki. Krótko po urodzeniu rodzina przeniosła się do Grobiņy koło Lipawy. W wieku pięciu lat zachorowała na chorobę Heinego-Medina, przez co do końca życia musiała poruszać się na wózku inwalidzkim. W 1915 zdała maturę z wyróżnieniem w rosyjskim gimnazjum w Lipawie. W latach 1921-1923 studiowała filozofię na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, a następnie filologię języków bałtyckich. Wykładała w Łotewskim Instytucie Pedagogicznym. W 1938 otrzymała tytuł doktora filozofii za badania prac łotewskiego poety i filozofa Fricisa Bārdy. W 1944 uciekła przed nadciągającą Armią Czerwoną do Niemiec.
Od 1946 mieszkała w Uppsali w Szwecji, gdzie wykładała na miejscowym Uniwersytecie. W 1966 przeprowadziła się do Bad Krozingen w Badenii-Wirtembergii. Została pochowana na miejscowym cmentarzu. Była żoną łotewskiego pisarza, tłumacza i parapsychologa Konstantina Raudive.
Twórczość
Do 1944 opublikowała na Łotwie 19 książek, w tym monografie łotewskich pisarzy Rainisa, Jānisa Poruksa, Anny Brigadere i Fricisa Bārdy, jak również Dantego i Fiodora Dostojewskiego. Po wojnie wydała 20 książek w języku łotewskim i 27 po niemiecku. Jej prace były tłumaczone na wiele języków, w tym włoski, angielski, rosyjski, szwedzki, duński, fiński i holenderski.
Nagrody i odznaczenia
- 1968 – Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
- 1969 – nagroda World Free Latvians Association
- 1971 – Nagroda Konrada Adenauera w dziedzinie literatury
- 1977 – honorowa obywatelka Bad Krozingen
Upamiętnienie
- 1996 – znaczek pocztowy wydany przez Pocztę Łotewską
- 2013 – W muzeum w Bad Krozingen odtworzono pokój pracy Zenty Mauriņy
Źródło informacji: wikipedia.org, liepaja.lv, biographien.lv
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Roberts Mauriņš | ojciec | ||
2 | Melānija Mauriņa | matka | ||
3 | Verners Mauriņš | brat | ||
4 | Renāte Elza Mauriņa | siostra | ||
5 | Ieva Ridkvista | siostra | ||
6 | Helga Mauriņa - Rolle | siostra | ||
7 | Irēne Mauriņa | siostra | ||
8 | Melānija Helēna Franckeviča | siostra | ||
9 | Konstantins Raudive | mąż | ||
10 | Vikentijs Raudive | teść | ||
11 | Rozālija Raudive | teściowa | ||
12 | Tekla Raudive | szwagierka | ||
13 | Monika Mikuce | szwagier | ||
14 | Aloizs Raudive | szwagier | ||
15 | Marija Rīdzeniece | przyjaciel | ||
16 | Elfrīda Lauva | przyjaciel | ||
17 | Paulis Pētersons | przyjaciel | ||
18 | Irēne Mellis | przyjaciel | ||
19 | Ivars Ķezbers | znajomy | ||
20 | Kārlis Ķezbers | znajomy | ||
21 | Jānis Ezeriņš | znajomy | ||
22 | Jānis Zanders | znajomy | ||
23 | Ārija Kalpaka-Grundmane | znajomy | ||
24 | Teodors Celms | nauczyciel | ||
25 | Kārlis Maigonis Bauers | wyznawca tej samej idei | ||
26 | Nikolai Rerikh | wyznawca tej samej idei | ||
27 | Austra Ozoliņa Pelse | wyznawca tej samej idei | ||
28 | Ivans Zavoloko | wyznawca tej samej idei |
Nie określono wydarzenia