13. dzień powstania warszawskiego

Po upadku Stawek, Stare Miasto znalazło się w okrążeniu. Siły niemieckie wokół kotła tej dzielnicy dowodzone przez gen. Reinefartha liczą co najmniej 8 tys. żołnierzy. Gen. von dem Bach wydaje rozkaz likwidacji tego rejonu wraz znajdującym się w nim zgrupowaniem powstańczym.

Z powodu silnego ostrzału i bombardowań oraz rosnącej aktywności oddziałów nieprzyjaciela w rejonie Ogrodu Krasińskich Komenda Główna AK przeniosła się z gmachu szkoły powszechnej przy ul. Barokowej do pałacu Raczyńskich.

W nocy kilkanaście samolotów Halifax dokonało zrzutów broni amunicji i broni przeciwpancernej.

Na Starym Mieście żołnierze batalionu „Gustaw” wprowadzają na ul. Kilińskiego porzucony przez niemiecką załogę na placu Zamkowym ciągnik czołgowy Borgward IV. Pojazd był wypełniony materiałem wybuchowym z zapalnikiem czasowym. Doszło do potężnej eksplozji.

Zginęło wielu żołnierzy (m.in. Zawiszak Michał Woynicz-Sianożęcki, Michał Światopełk-Mirski) i osób cywilnych (m.in. aktor dramatyczny Józef Orwid). Wśród kontuzjowanych znalazł się gen. Tadeusz Bór-Komorowski znajdujący się w tym czasie w pałacu Raczyńskich.

Nastąpiło natarcie powstańców na Hale Mirowskie w celu przebicia łączności ze Starym Miastem.

W kinie Palladium przy ul. Złotej 7/9 odbył się pokaz filmu operatorów Referatu Filmowego Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej fragmentarycznie ukazującego walki (w Śródmieściu), pożar domów (w Alejach Jerozolimskich), a także pracę pozafrontową. Montażem zajął się Wacław Kaźmierczak.

Tego dnia polegli żołnierze 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” podporucznik Marek Długoszowski (ps. „Baobab”), ppor. Andrzej Sobolewski, ppor. Andrzej Zagrodzki. Na Starym Mieście zginął Stefan de Julien z batalionu „Parasol” i kwatermistrz „Grupy Północ” Olgierd Ostkiewicz-Rudnicki. W szpitalu Jana Bożego przy Bonifraterskiej najprawdopodobniej tego zmarł sierż. pchor. Stanisław Zołociński.

Z przemówienia następcy Prezydenta Rzeczypospolitej Tomasza Arciszewskiego, nadanego w Polskim Radio z Londynu:

Walczycie o niepodległość Polski, a naszym zadaniem tutaj jest stać nieugięcie na straży, aby ta walka nie była beznadziejna, ażeby Ci, którzy umierają, umierali z tą wiarą, że Polska będzie wolna i szczęśliwa, i ażeby demokracja światowa znała Waszą walkę i Wasze poświęcenie.