I wojna światowa: niemiecki okręt podwodny U-20 zatopił na Atlantyku brytyjski statek pasażerski Lusitania. Zginęło 1198 osób, ocalały 764
„Lusitania” zatonęła podczas I wojny światowej dnia 7 maja 1915 po storpedowaniu przez niemiecki okręt podwodny U-20 w jej 202. rejsie przez Atlantyk. Kapitan okrętu podwodnego Walther Schwieger twierdził później, że wystrzelił tylko jedną torpedę. Jednak statek typu „Lusitanii” był odporny na trafienie pojedynczą torpedą, zarówno z powodu swojej wielkości, jak i stosowania grodzi wodoszczelnych (pomimo uszkodzeń „Lusitania” nadal płynęła z prędkością przekraczającą 18 węzłów).
Ostatecznie statek poszedł na dno z powodu drugiego wybuchu, którego źródło i przyczyny nie są do końca wyjaśnione. Wśród nich wymienia się:
- wybuch pyłu węglowego;
- wybuch amunicji i materiałów wybuchowych przewożonych w ładowni – wbrew zakazom "Lusitania" przewoziła tego typu ładunek;
- wybuch pyłu aluminiowego (46 ton), przewożonego dla Arsenału Woolwich;
- wybuch kotłów parowych po zalaniu ich wodą.
Zatonięcie „Lusitanii” pociągnęło za sobą śmierć 1198 pasażerów. Ocalały 764 osoby. Ta największa od czasu „Titanica” katastrofa, odegrała ważną rolę we włączeniu się USA do I wojny światowej.
Powiązane wydarzenia
Mapa
Źródła: wikipedia.org