W wyniku masowych wystąpień zwanych rewolucją róż ustąpił prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze

Wybory parlamentarne, które odbyły się w Gruzji 2 listopada, zakończyły się według exit polls zwycięstwem opozycji, jednak rząd ogłosił zupełnie inne wyniki. Raport OBWE wskazywał również na liczne nieprawidłowości w trakcie przeprowadzania wyborów, takie jak tolerowanie przez władze ataków chuligańskich, próby zastraszania oraz manipulacje listą uprawnionych do głosowania. Gdy fałszerstwo stało się oczywiste, opozycja wezwała Gruzinów do kampanii obywatelskiego nieposłuszeństwa.

W połowie listopada na ulice Tbilisi, a wkrótce potem wszystkich gruzińskich miast, wyszły masowe demonstracje. Główną rolę w koordynacji protestów odegrała młodzieżowa organizacja obywatelska K’mara! (pol. Dosyć!), wzorowana na serbskim Otporze, Szewardnadze zaś wspierany był przez wykazującego daleko idące polityczne ambicje przywódcę autonomicznej republiki Adżarii Asłana Abaszydze, który liczył, że osłabienie państwa pozwoli mu realizować separatystyczne aspiracje. Sytuacja osiągnęła punkt kulminacyjny 22 listopada, gdy protestujący uniemożliwili przeprowadzanie inauguracyjnej sesji nowego parlamentu, wdzierając się do parlamentu uzbrojeni w róże (stąd nazwa rewolucja róż per analogiam do portugalskiej rewolucji goździków). Następnego dnia Szewardnadze ogłosił stan wyjątkowy i zaczął gromadzić wojsko, jednak nikt nie wiedział, jak ono się zachowa, jeśli otrzyma rozkaz strzelania do tłumu. Po rozmowach z amerykańskim sekretarzem spraw zagranicznych Colinem Powellem oraz rosyjskim (po matce Gruzinem z pochodzenia) ministrem Igorem Iwanowem, postanowił spotkać się z przywódcami opozycji Saakaszwilim i Zurabem Żwanią 23 listopada (w dniu św. Jerzego) i podjął decyzję o dobrowolnym ustąpieniu, unikając ewentualnego rozlewu krwi.

Decyzja ta przywitana została powszechnym entuzjazmem. Tymczasowym prezydentem została przewodnicząca parlamentu Nino Burdżanadze, która wraz z Saakaszwilim i Żawnią należała do opozycyjnego politycznego triumwiratu. W wyborach 4 stycznia 2004 wybrany został Michaił Saakaszwili. Wynik wyborów parlamentarnych został anulowany przez sąd najwyższy 26 listopada, nowe wybory 28 marca 2004 zakończyły się zwycięstwem partii Saakaszwilego.

6 maja 2004 w epilogu rewolucji róż mieszkańcy Adżarii obalili Asłana Abaszydze i przywrócili suwerenność Gruzji na jej terytorium.