Zainaugurowała działalność rozgłośnia Polskiego Radia we Lwowie
Polskie Radio Lwów – regionalna rozgłośnia Polskiego Radia we Lwowie, działająca w latach 1930–1939. Stacja nadawcza lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia została uruchomiona 15 stycznia 1930. Początkowo miała moc 2 kW, w 1931 zwiększono ją do 16 kW, zaś w 1936 do 50 kW. Studia i biura rozgłośni mieściły się w gmachu przy ul. Batorego 6, zaś stacja nadawcza na terenie Targów Wschodnich. Lwów był w 1939 roku najlepiej zradiofonizowanym miastem w Polsce, z 45 tysiącami abonentów radiowych. Rozgłośnia była niezwykle popularna ze względu na audycje rozrywkowe dla dzieci i dorosłych, nadawane w zasięgu ogólnopolskim, w tym Wesołą Lwowską Falę.
29 października 1992 roku wznowiono nadawanie Radia Lwów w formie trzygodzinnego cotygodniowego pasma na antenie prywatnej stacji „Nezałenist” (106,7 MHz).
Kierownictwo rozgłośni
- Witold Scazighino - dyrektor
- Juliusz Petry - dyrektor programów (późniejszy dyrektor naczelny),
- Janusz Żuławski,
- Witold Korecki - kierownik techniczny,
- Adam Sołtys - kierownik muzyczny,
- Ada Artzt - kierownik audycji dziecięcych,
- ks. Michał Rękas - kierownik programów religijnych,
- Karol Klimsza - kierownik amplifikatorni,
- prof. Rudolf Wacek - kierownik referatu sportowego,
- Tadeusz Fabiański - kierownik referatu prasowego,
- Witold Majewski - kierownik referatu propagandy.
Spikerzy
- Bohdan Sadowski,
- Celina Nahlik (późniejsza autorka reportaży muzycznych),
- Jerzy Tepa,
- Wiktor Budzyński (późniejszy twórca Wesołej Lwowskiej Fali i kierownik referatu literackiego),
- Czesław Halski,
- Kazimierz Wajda (Szczepko).
Najbardziej znane audycje rozrywkowe
- Nasze Oczko
- Wesoła Lwowska Niedziela
- Wesoła Lwowska Fala (cotygodniowe audycje Polskiego Radia Lwów, istniejące od 1933 (zastąpiły Wesołe Lwowskie Niedziele), powstałe z inicjatywy Wiktora Budzyńskiego, które skupiły w rozgłośni lwowskiej szereg charakterystycznych typów folkloru lwowskiego: Kazimierza Wajdę (Szczepcia) i Henryka Vogelfängera (Tońka), radcę Strońcia (granego przez Wilhelma Korabiowskiego), Aprikosenkranza i Untenbauma (granych przez Mieczysława Monderera i Adolfa Fleischera), czy Władę Majewską i Józefa Wieszczeka
- Ta-joj
- Gospodę pod Lwowem
- Rozmowa z lwami pod ratuszem
- Wesoły tygodnik dźwiękowy
- Radio chorym
- Poezja Młodego Lwowa
- występy chóru Eryana i chóru Esbena oraz zespołu rewelersów Wesoła Piątka
Inne audycje
- radio chorym (pierwsze w Polsce audycje dla chorych, stworzone w 1931 przez sekretarza Apostolstwa Chorych, ks. Michała Rękasa, które stopniowo rozwinęły się do wielkiej akcji radiofonizacji szpitali i pomocy dla najuboższych)
- transmisje niedzielnych i świątecznych nabożeństw z kościołów obrządku łacińskiego i ormiańskiego, a w święta obrządku greckiego nabożeństw z Cerkwi Wołoskiej
- Teatr Wyobraźni, w którym wystawiał specjalnie dla radia pisane słuchowiska lwowski pisarz i profesor VIII gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego, Kazimierz Brończyk
- Kronika naukowa
- dział filozofii prowadzony przez prof. Kazimierza Ajdukiewicza
- dział kultury i przeszłości Lwowa prowadzony przez prof. Stanisława Łempickiego
- dział nauk ścisłych, sztuki i tematyki społecznej prowadzony przez prof. Leona Chwistka
- Wieczory literackie prowadzone przez poetkę dr Jadwigę Gamską-Łempicką
- felietony humorystyczno-sentymentalne Henryka Zbierzchowskiego, laureata nagrody literackiej miasta Lwowa
- fragmenty prozy literackiej w wykonaniu przedstawicieli młodego pokolenia - Teodora Parnickiego i Mariana Promińskiego
- Lwowska Warta - audycja dla wsi
- przeglądy filmowe
- transmisje sportowe
- audycje omawiające zagadnienia kultury towarzyskiej, sprawy społeczne i kobiece
- występy orkiestry Tadeusza Seredyńskiego, (od 1938 stały zespół rozgłośni) w koncertach o charakterze popularnym, rozrywkowym i tanecznym.
Źródła: wikipedia.org
Osoby
| Osoba | ||
|---|---|---|
| 1 |  | Wiktor Budzyński |
| 2 |  | Kazimierz Wajda |
| 3 |  | Michał Rękas |
| 4 |  | Adam Sołtys |
| 5 |  | Juliusz Petry |