Kazimierz Wajda

Kazimierz Jan Wajda, „Szczepcio” (ur. 3 grudnia 1905 we Lwowie, zm. 8 maja 1955 w Warszawie) – polski aktor radiowy, teatralny i filmowy. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Rodowity lwowianin z Gródka. Kształcił się w gimnazjum we Lwowie, studiował na Politechnice Lwowskiej; zdał eksternistyczny egzamin aktorski po przygotowaniach u Mariana Bieleckiego. W 1933 wraz z Henrykiem Vogelfängerem („Tońkiem”) zaczął występować w słuchowisku radiowym Wesoła Lwowska Fala w skeczach Wiktora Budzyńskiego, a następnie własnych. Popularność przyniosły mu role lwowskich batiarów – kreowanego przez niego „Szczepcia”, w duecie z „Tońkiem”. Dzięki m.in. jego występom, audycja w krótkim czasie z lokalnego programu stała się najpopularniejszą audycją radiową w przedwojennej Polsce i jedną z najpopularniejszych w całej historii Polskiego Radio (ponad 6 milionów stałych słuchaczy).

W roli Szczepcia Wajda wystąpił też w trzech filmach: Będzie lepiej (1936), Włóczęgi (1939) i Serce batiara (film został prawie zakończony, lecz z powodu wybuchu II wojny światowej negatyw został zagubiony przez co zachowały się tylko 4 kadry).

Po wojnie Wajda pracował w redakcji rozrywki Polskiego Radia (m.in. z Jeremim Przyborą). Zajmował się głównie transmisjami radiowymi z występów cyrkowych, organizowanych dla robotników w zakładach pracy. Jest też autorem tekstu piosenki Walczyk murarski (muz. Władysław Szpilman).

Jego żoną była artystka estradowa Mira Grelichowska.

Odznaczenia i nagrody

• Srebrny Krzyż Zasługi – za zasługi na polu pracy społecznej (23 marca 1923)

Filmografia

• Będzie lepiej (1936)
• Włóczęgi (1939)
• Serce batiara (1939)

Słuchowiska radiowe

• Wesoła Lwowska Fala (1933)