ua

Andrzej Galica

Добавить новую картинку!

Andrzej Galica (ur. 27 listopada 1873 w Białym Dunajcu na Podhalu, zm. 6 czerwca 1945 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego, legionista, uczestnik walk o niepodległość II Rzeczypospolitej.

Życiorys

Był dzieckiem Macieja i Marii ze Skupniów. W 1897 r. ukończył gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie.

Studiował na politechnikach we Lwowie i Wiedniu gdzie uzyskał stopień inżyniera, w tym okresie działał też w Związku Strzeleckim. Literat – razem z Władysławem Orkanem, Andrzejem Stopką, Józefem Jedliczem i innymi tworzył tzw. szkołę podhalańską.

Od sierpnia 1914 roku do września 1917 roku służył w Legionach Polskich, był dowódcą batalionu uzupełnień w Wiedniu (awans na kapitana otrzymał we wrześniu 1914 roku). Od maja 1915 roku do listopada 1916 roku był dowódcą batalionu w 4 i 6 Pułku Piechoty Legionów (awans na na majora otrzymał we wrześniu 1915 roku, awans na podpułkownika otrzymał w październiku 1916 roku). Od listopada 1916 roku do września 1917 roku był dowódcą 4 Pułku Piechoty. Od września 1917 roku do lutego 1918 roku był inspektorem wyszkolenia Polskiego Korpusu Posiłkowego.

Po przejściu II Brygady przez front został internowany na Węgrzech, a następnie jako austriacki oficer rezerwy został wysłany na front włoski.

Od listopada 1918 roku do września 1919 roku był organizatorem i dowódcą oddziałów podhalańskich. Od września 1919 roku do marca 1920 roku był dowódcą Brygady Górskiej. Następnie od marca 1920 roku do sierpnia 1926 roku dowodził 21 Dywizją Piechoty Górskiej. 1 maja 1920 roku zatwierdzony został w stopniu generała podporucznika z dniem 1 kwietnia 1920 roku, a 3 maja 1922 roku zweryfikowany został w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. W okresie od sierpnia 1926 roku do października 1930 roku był dowódcą Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu. W 1931 roku przeszedł w stan spoczynku. Następnie zostaje posłem i senatorem RP. Zmarł 6 czerwca 1945 roku w Warszawie, został pochowany na cmentarzu w Bęczkowicach.

Generał Andrzej Galica był odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych trzykrotnie.

Twórczość

  • Janosik: pieśń dramatyczna w 4 aktach, Warszawa: Poleski Posterunek Wydawniczy”Placówka“, 1922 (Warszawa: W. Piekarniak).
  • Przysięga: urywek z życia współczesnego na Podhalu w trzech odsłonach, Kraków: Z. Klemensiewicz, 1909 (Kraków: Druk. Ludowa).
  • Robert Szporn: dramat w 4 aktach, Kraków:”Książka“, 1912 (Kraków: Druk. Ludowa).
  • Twierdzą nam będzie każdy próg: utwór dramatyczny w 3-ch aktach z prologiem i inwokacją: osnuty na tle walk o Lwów: (wyszczególniony w 1928 r. na konkursie magistratu Lwowsk.), Przemyśl: J. Styfi, [1929] (Przemyśl: J. Styfi).

Pro Memoriam

Jesienią 1973, po kilku miesiącach starań, m.in. dzięki wsparciu materialnemu i organizacyjnemu udzielonemu przez Stanisława Fita z Czarnego Dunajca, byłego podkomendnego generała Galicy, prochy generała zostały sprowadzone na Podhale, gdzie 20 października pochowano je w kwaterze legionistów na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej w Zakopanem. W uroczystym pogrzebie uczestniczyli m.in. przedstawiciele władz administracyjnych Zakopanego, Zarząd Główny Związku Podhalan, przedstawiciele Zarząd Główny Związku Podhalan w U.S.A., duchowieństwo z ks. kanonikiem Władysławem Curzydłą (proboszczem Parafii Najświętszej Rodziny) na czele. Przemówienia pogrzebowe wygłosili: ks. prałat Jan Krupiński, red. Włodzimierz Wnuk, gen. Mieczysław Boruta-Spiechowicz, pisarz Adam Pach, Józef Obrochta i dr Wincenty Galica.

  • Imieniem Generała Andrzeja Galicy nazwano ulice w Bielsku Białej, Nowym Sączu, Nowym Targu, Zakopanem oraz w Białym Dunajcu.
  • Andrzej Galica jest też patronem Gminnego Ośrodka Kultury w Białym Dunajcu).
  • Przed Urzędem Gminy w Białym Dunajcu stoi pomnik generała Andrzeja Galicy, ufundowany w 2000 przez górali z Chicago.
  • W miejscu przy ul. Skupniowej w Białym Dunajcu, gdzie stał dom w którym urodził się generał, ustawiona została tablica pamiątkowa
  • 14 maja 2008 odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci gen. brygady Andrzeja Galicy w Domu Podhalan w Chicago, wyryto na niej słowa będące zawołaniem generała: „Kieb co, kany co, abo co, to my som” z podpisem: Związek Podhalan oraz dowództwo 21 Brygady Strzelców Podhalańskich w darze dla wszystkich członków Związku Podhalan w Ameryce Północnej. Chicago 14 maja 2008 roku. Tablicę odsłonił dowódca 21 Brygady Strzelców Podhalańskich, gen. bryg. Tomasz Bąk, który przybył do Chicago wraz z dowódcą 5 Batalionu Strzelców Podhalańskich, podpułkownikiem Zbigniewem Ząbkiem.
  • Jego imię nosi też Koło nr 8 Związku Podhalan w Północnej Ameryce.

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        14.02.1919 | Rozpoczęła się wojna polsko-bolszewicka

        Wojna polsko-bolszewicka (wojna polsko-sowiecka, wojna polsko-rosyjska 1919-1921, wojna polsko-radziecka) – wojna pomiędzy odrodzoną Rzeczpospolitą a Rosją Radziecką, dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi („rewolucja z zewnątrz”) rosyjskiej partii bolszewików.

        Розмістити спогади

        15.08.1920 | Wojna polsko-bolszewicka: w czasie bitwy warszawskiej polska armia powstrzymała ofensywę bolszewicką

        Bitwa Warszawska (pot. Cud nad Wisłą) – bitwa stoczona w dniach 13–25 sierpnia 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Zadecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i przekreśliła plany rozprzestrzenienia rewolucji na Europę Zachodnią. Zdaniem Edgara D’Abernon była to 18. z przełomowych bitew w historii świata. Kluczową rolę odegrał manewr Wojska Polskiego oskrzydlający Armię Czerwoną przeprowadzony przez Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego, wyprowadzony znad Wieprza 16 sierpnia, przy jednoczesnym związaniu głównych sił bolszewickich na przedpolach Warszawy.

        Розмістити спогади

        Ключові слова