Józef Feliks Kutyba

Pplk Józef Feliks Kutyba s. Jana i Marii z Gomólków, ur. 9 II 1899 w Krakowie. Członek POW. Żołnierz Legionów. Uczestnik wojny 1920. Służył m.in. w 36 pp i 3 psp; w 50 pp był zastępcą dowódcy pułku. Awans na pplk. po 1937. We IX 1939 dowódca odcinka grupy „Włodzimierz” gen. K. Sawickiego. Odznaczony Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych czterokrotnie, Srebrnym Krzyżem Zasługi. Żonaty z Józefą ze Skoczków, miał syna Jana i córkę Halinę.

CAW, AP 23268, 14395, KKiMN 44-13374, KW 64/K-5855; MiD WIH, Ł.W. 015/2 z 1940; AM 481.

***

Józef Feliks Kutyba (ur. 9 lutego 1899 roku w Krakowie, zm. wiosną 1940 roku w Katyniu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się 9 lutego 1899 w Krakowie jako syn Jana i Marii, z domu Gomółka. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej. Przed 1914 był uczniem szkoły przemysłowej. Uczestniczył w I wojny światowej w szeregach Legionów Polskich.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Służył w szeregach 36 Pułku Piechoty i 3 Pułku Strzelców Podhalańskich. Został awansowany do stopnia majora, a po 1937 do stopnia podpułkownika. Przydzielony do 50 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych, stacjonującym w garnizonie Kowel, gdzie od 31 marca do września 1939 był zastępcą dowódcy pułku.

Po wybuchu II wojny światowej 1939 w okresie kampanii wrześniowej jako pierwszy zastępca dowódcy 50 Pułku Piechoty pełnił także funkcję dowódcy batalionu nadwyżek 50 PP w ramach Ośrodka Zapasowego 27 Dywizji Piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim. Był dowódcą odcinka grupy „Włodzimierz” gen. Kazimierza Sawickiego. Po agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 481. Przy zwłokach Józefa Kutyby zostały odnalezione legitymacja Związku Narciarskiego, legitymacja Orderu Virtuti Militari, legitymacja oficerska, wizytówki.

Jego żoną była Józefa, z domu Skoczek, z którą miał syna Jana i córkę Halinę (po mężu Borek).

Upamiętnienie

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” Józef Kutyba został uhonorowany poprzez zasadzenie Dębu Pamięci przy Publiczne Gimnazjum im. Jana Pawła II w Odrzywole.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Srebrny Krzyż Zasługi
• medale pamiątkowe
• Odznaka strzelecka
• Odznaka POS