Adolf Marian Czarnota

Rtm. kaw. Adolf Marian Czarnota s. Antoniego i Walerii z Wiktorów, ur. 30 III 1896 w Sędziszowie. Członek Związku Strzeleckiego. Żołnierz Legionów Polskich. Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 9 p. uł. Po wojnie służył jako dowódca szw. pion. 6 BKaw. Od 1928 w 4 psk jako dowódca szw. W 1939 dowódca szw. gosp. 4 psk w Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. Odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych 2, medalami 1918–1921 i 10-lecia.

L.S. 3683; MKat., 2121/A; CAW, Ap 3260, Orderem Virtuti Militari 19–1279; T. Kryska-Karski, Materiały do historii Wojska Polskiego.

***

Adolf Marian Czarnota (ur. 30 marca 1896, zm. w kwietniu 1940) – zawodowy oficer kawalerii, Kawaler Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Adolf Czarnota urodził się w Sędziszowie, był synem Antoniego i Walerii z domu Wiktor.

Należał do Związku Strzeleckiego, a następnie walczył w Legionach Polskich.

W listopadzie 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego i służył w 9 Pułku Ułanów Małopolskich. W 1921 roku został zweryfikowany do stopnia porucznika kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.

W okresie od 1918 roku do co najmniej 1924 służył nieprzerwanie w 9 Pułku Ułanów. Z dniem 1 lipca 1923 roku został awansowany na rotmistrza kawalerii. W 1928 roku był przydzielony do 6 Pułk Strzelców Konnych (II RP). Od 1928 roku służył jako dowódca szwadronu w 4 Pułku Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej. W czasie wojny z bolszewikami we wrześniu 1939 roku rotmistrz Czarnota służył jako dowódca szwadronu gospodarczego 4psk w Nowogródzkiej Brygadzie Kawalerii. Brał udział w walkach z Niemcami pod Tomaszowem i po rozproszeniu jednostki dostał się do niewoli sowieckiej.

Adolf Czarnota w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Adolf Czarnota został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 2691.