Aleksander Kierski

Mjr piech. Aleksander Kierski s. Józefa i Balbiny z Kołakowskich, ur. 25 I 1894 w Warszawie. Członek „Sokoła”. Od 1915 w Legionie Puławskim, następnie służył w armii rosyjskiej do 1917, a potem w polskich oddziałach w Rosji. W 1920 wrócił do Polski i walczył na froncie w szeregach 2 Syberyjskiego Pułku Piechoty. Po wojnie służył w 83 i 82 pp, w DOK IX oraz 61 pp. Od 1932 komendant PKU Łuków. Awansowany do stopnia mjr. 23 IV 1927. Odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych trzykrotnie, medalami 1918–1921 i 10-lecia, brak dalszych danych.

L.S. 1666; CAW, Ap 1769/89/2278, Orderem Virtuti Militari 18–374; MKat., Zbiór rel. i opr.

***

Aleksander Kierski (ur. 25 stycznia 1894 w Warszawie, zm. kwiecień 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego II RP, ofiara zbrodni katyńskiej.

Aleksander Kierski był synem Józefa i Balbiny z domu Kołakowska, urodził się w Warszawie.

Aleksander Kierski od 1915 roku służył w armii rosyjskiej wstępując do Legionu Puławskiego. Do 1917 roku służył w piechocie rosyjskiej, a od 1917 w polskich jednostkach na wschodzie, m.in. w 1 Dywizji Strzelców Polskich.

W 1920 roku wrócił do Polski i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 2 Syberyjskim Pułku Piechoty.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku został zweryfikowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Służył w 83 Pułku Strzelców Poleskich, gdzie w 1923 pełnił obowiązki komendanta kadry, a w 1924 dowódcy II baonu. W 1928 roku służył, w randze majora (ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927) w 61 Pułk Piechoty jako dowódca I baonu. W 1932 roku był komendantem placu w Inowrocławiu, w tym samym roku został przeniesiony do Łukowa na komendanta PKU Łuków. Funkcję tę pełnił do wybuchu II wojny światowej.

W czasie wojny obronnej Kierski wraz z rodziną opuszczając Łuków udał się na południowy wschód w celu ewakuacji do Rumunii. W okolicach Buczacza polska kolumna została otoczona przez bolszewików i zabrana do Buczacza, a następnie Starobielska.

Aleksander Kierski w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz pierwszy w 1921)
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości