Jerzy Ludwik Mieczysław Skrzydlewski
- Дата народження:
- 25.08.1896
- Дата смерті:
- 00.00.1940
- Категорії:
- Жертва репресій (геноцид) радянського режиму, Офіцер, Учасник Другої світової війни, Учасник Першої світової війни
- Громадянство:
- поляк
- Кладовище:
- Kharkiv, Memorial dedicated to Polish officers and Ukrainians, executed here by NKVD in 1940.
Urodził się w rodzinie Mieczysława i Zofii z domu Lossow w Zbrudzewie pow. Śremski. Absolwent gimnazjum humanistycznego w Ettal. Zaczął studia na uniwersytecie w Monachium. W 1915 roku został powołany do armii niemieckiej i wysłany na front. W 1919 roku po dotarciu do Poznania, wstąpił do 1 pułku Ułanów Wielkopolskich (późniejszy 15 pułk ułanów poznańskich). Walczył w wojnie 1920. W 1919 awansowany na porucznika i rotmistrza.
W okresie międzywojennym do 1922 służył w 15 puł. Po ukończeniu w 1924 Wyższej Szkoły Wojennej przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. 30 listopada 1926 został przydzielony do dowództwa 2 Samodzielnej Brygady Kawalerii na stanowisko szefa sztabu[2]. 18 lutego 1928 awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[3]. 27 kwietnia 1929 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko szefa oddziału. 9 grudnia 1932 ogłoszono jego przeniesienie do 13 pułku ułanów wileńskich w Nowej Wilejce na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W 1933 ukończył kurs oficerów sztabowych w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. W 1936 awansował na podpułkownika. Do sierpnia 1939 roku był szefem sztabu Wileńskiej Brygady Kawalerii w Wilnie. W czasie kampanii wrześniowej 1939 był szefem sztabu Grupy Operacyjnej Kawalerii Nr 1. Od 12 września w 39 Dywizji Piechoty. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Odznaczony:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – (nr 3905)
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Джерело: radaopwim.gov.pl
немає місць
Iм'я зв'язок | Тип відносин | Опис | ||
---|---|---|---|---|
1 | Julia Stankiewicz | Знакомый |
14.02.1919 | Rozpoczęła się wojna polsko-bolszewicka
Wojna polsko-bolszewicka (wojna polsko-sowiecka, wojna polsko-rosyjska 1919-1921, wojna polsko-radziecka) – wojna pomiędzy odrodzoną Rzeczpospolitą a Rosją Radziecką, dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi („rewolucja z zewnątrz”) rosyjskiej partii bolszewików.
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.