Stanisław Undas

Ppłk piech. Stanisław Undas s. Jana i Heleny z d. Cudek, ur. 17 IX 1894 w Mstowie, pow. limanowski. Żołnierz V Syberyjskiej Dywizji Strzelców. W 1920 powrócił do kraju i wstąpił do WP. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej – dowódca komp. 82 pp. Po wojnie nadal w 82 pp jako dowódca komp., baonu i kwatermistrz. Od 1931 kwatermistrz 73 pp, a od 1936 zca dcy 43 pp. W 1936 awansowany do stopnia ppłk. W 1939 dowódca OZ 43 pp w Dubnie i Brodach. Odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych 2, Złotym Krzyżem Zasługi, medalami 1918–1921 i 10-lecia.

L.S. 3415; CAW, Ap 229, 676,Orderem Virtuti Militari 74–7009, KZ 25–53.

***

Stanisław Undas (ur. 17 września 1894 w Mstowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Stanisław Undas urodził się w Mstowie, był synem Jana i Heleny z domu Cudek.

W roku 1919 służył w 5 Dywizji Strzelców Polskich. W 1920 roku powrócił do Polski i wstąpił do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 82 Syberyjskiego Pułku Piechoty. Z jednostką walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, a za swoje czyny został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i w 1922 roku został zweryfikowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Po wojnie służył w 83 Pułku Strzelców Poleskich. W jednostce pełnił obowiązki dowódcy kompanii i kwatermistrza. W 1924 roku został awansowany na majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1924 roku. W 1928 roku był dowódcą III baonu.

W 1931 roku Stanisław Undas został przeniesiony do 73 Pułku Piechoty na stanowisko kwatermistrza. W 1936 roku został awansowany na podpułkownika piechoty i przeniesiony do 43 Pułku Strzelców Legionu Bajończyków na stanowisko zastępcy dowódcy pułku.

W 1939 roku został mianowany dowódcą Oddziału Zapasowego 43 pułku w Brodach i Dubnie. We wrześniu dostał się do niewoli sowieckiej i w 1940 roku zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych – dwukrotnie (po raz pierwszy w 1921)
• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości