Arnold Mostowicz

Arnold Mostowicz (ur. 6 kwietnia 1914 w Łodzi, zm. 3 lutego 2002 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, tłumacz, lekarz i popularyzator nauki.

Urodził się w Łodzi w rodzinie żydowskiej. W latach 1932-1939 studiował medycynę w Tuluzie. Powrócił do Polski na krótko przed wybuchem II wojny światowej. W trakcie oblężenia Warszawy pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Po zdobyciu stolicy przez wojska niemieckie, w październiku 1939 r., wrócił do Łodzi, gdzie został przesiedlony do łódzkiego getta. Tam przez 4 lata pracował jako lekarz w szpitalu zakaźnym i pogotowiu. Po likwidacji getta zesłany do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Po wojnie nie wrócił do medycyny, ale zajął się dziennikarstwem. Był zastępcą redaktora naczelnego wrocławskiej „Trybuny Dolnośląskiej”, organizatorem prasy poznańskiej i Gazety Krakowskiej, którą kierował przez 6 lat, a od roku 1955 do 1969 - naczelnym redaktorem warszawskich Szpilek. Po usunięciu go ze „Szpilek”, w wyniku antysemickiej kampanii, pracował w miesięczniku „Ty i Ja”, a po zamknięciu pisma przeszedł na emeryturę. Miał już w tym okresie opracowane Antologie Humoru – francuskiego i radzieckiego. W tomie poświęconym humorowi francuskiemu Mostowicz przedstawił 28, dotąd w Polsce na ogół nieznanych, autorów i większość ich utworów sam znakomicie przetłumaczył. W latach 70. zajął się pisaniem książek popularnonaukowych (przede wszystkim z zakresu biologii - czego owocem były 3 nagrodzone tomy poświęcone biologii, która „...zmienia człowieka”, „....medycynę”, „.....uczy myśleć”) oraz tematyki ufologicznej.

W latach 70. i 80. stworzył wraz z Bogusławem Polchem i Alfredem Górnym serię komiksów Bogowie z kosmosu opartych na hipotezach Ericha von Dänikena, które cieszyły się uznaniem w wielu krajach Europy.

Opublikował również pozycje wspomnieniowe poświęcone Łodzi („Łódź, moja zakazana miłość”).

Pierwszą właściwie książką Arnolda Mostowicza – pisarza – jest wydana w roku 1988 (PIW) „Żółta Gwiazda i Czerwony Krzyż” – obraz jego gettowych i obozowych wspomnień i refleksji, zaliczony przez krytykę do najcenniejszych literackich dokumentów czasów zagłady.

Zyskał światowy rozgłos po tym, jak wziął udział w filmie dokumentalnym Fotoamator Dariusza Jabłońskiego z 1998, w którym domaga się historycznej prawdy o holocauście, pełniąc rolę narratora komentującego slajdy pochodzące z łódzkiego getta. Był również współautorem scenariusza tego filmu. W 1995 został prezesem fundacji Monumentum Iudaicum Lodzense, której celem jest opieka nad dziedzictwem łódzkich Żydów. Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej. W 1998 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Łodzi.

Arnold Mostowicz jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.