Ferdynand Radziwiłł

Książę Ferdynand Radziwiłł herbu Trąby (ur. 19 października 1834 w Berlinie – zm. 28 lutego 1926 w Rzymie) – książę, polski polityk, kawaler maltański od 1889 roku.

Ojciec książąt: Janusza Franciszka, Michała Radziwiłła Rudego, Karola Ferdynanda i Małgorzaty, brat księcia Edmunda Radziwiłła, syn księcia generała Bogusława Fryderyka Radziwiłła i Leontyny Gabrieli von Clary und Aldringen.

W latach 1874-1919 poseł polski do Reichstagu z okręgu Ostrów-Odolanów-Ostrzeszów-Kępno, w latach 1889-1918 przewodził Kołu Polskiemu. Był także posłem pruskiego Landtagu. W latach kulturkampfu opowiadał się stanowczo po stronie polskiej. Zasłynął odważną interpelacją w sprawie strajków szkolnych we Wrześni. Zasiadał także dożywotnio w wyższej izbie parlamentu Rzeszy - Izbie Panów. Po 1918 poseł na polski Sejm Ustawodawczy w Warszawie - w 1919 sprawował w nim funkcję marszałka seniora.

W połowie lat 70. XIX wieku ukrywał w Antoninie poszukiwanego przez władze pruskie księdza Walentego Śmigielskiego.

XII ordynat ołycki i przygodzicki. Rezydował w Antoninie. Główny fundator i patron kościoła farnego (ob. konkatedry) w Ostrowie Wielkopolskim.

Pochowany jest w podziemiach kaplicy Radziwiłłów w podostrowskim Antoninie.