Krystyna Tempska-Cyrankiewicz

Krystyna Tempska-Cyrankiewicz z domu Dębska (ur. 17 marca 1919, zm. 29 listopada 2008 w Warszawie) – doktor nauk medycznych, reumatolog, organizatorka walki z chorobami reumatycznymi, trzecia żona Józefa Cyrankiewicza, pierwsza dama PRL.

Praca zawodowa

Od 1951 (czyli od czasu powstania) była związana z Instytutem Reumatologii w Warszawie. Była wieloletnim kierownikiem Zakładu Organizacji Walki z Chorobami Reumatycznymi, a w latach 1980–1989 pełniła funkcję zastępcy dyrektora ds. Organizacji i Nadzoru Specjalistycznego.

Była założycielką Ośrodka Rehabilitacji w Konstancinie we współpracy z Fundacją Sue Ryder. W latach 1977–1984 pełniła obowiązki przewodniczącej Europejskiego Komitetu Lig Socjalnych, wiceprezydenta EULAR, a od 1991 honorowej członkini Międzynarodowego Towarzystwa Naukowego EULAR.

Była honorową obywatelką Żyrardowa, a także honorowym członkiem załogi Zakładów Lniarskich. W 1979 weszła w skład Komitetu Honorowego Obchodów 150-lecia miasta Żyrardowa.

Rodzina

Była córką dyrektora Zakładów Lniarskich w Żyrardowie Edmunda Dębskiego oraz Leontyny z Bujalskich. Z pierwszego małżeństwa miała dwie córki i syna. W czerwcu 1968 została żoną Józefa Cyrankiewicza, z którym od dłuższego czasu była związana. Świadkami na tym ślubie byli Lucjan Motyka i Zenon Kliszko. Zostając żoną Józefa Cyrankiewicza, stała się małżonką premiera, a w latach 1970–1972, kiedy jej mąż sprawował funkcję przewodniczącego Rady Państwa, czyli formalnie głowy państwa, była pierwszą damą.

Pogrzeb

Krystyna Tempska-Cyrankiewicz zmarła 29 listopada 2008 i 4 grudnia po mszy w kościele św. Jozafata Kuncewicza została pochowana w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach.