Mirosław Milewski
- Дата народження:
- 01.05.1928
- Дата смерті:
- 23.02.2008
- Категорії:
- Державний та компартійний діяч, Злочинець, Полководець, Поліцейський
- Громадянство:
- поляк
- Кладовище:
- Cmentarz Komunalny Północny
Mirosław Milewski (ur. 1 maja 1928 w Lipsku nad Biebrzą, zm. 23 lutego 2008 w Warszawie) – polski działacz komunistyczny, generał dywizji Milicji Obywatelskiej, funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa, członek Biura Politycznego i sekretarz Komitetu Centralnego PZPR (1981–1985).
Pracował w stalinowskim aparacie bezpieczeństwa od 1944. Przeszedł wszystkie szczeble kariery. Zaczynał w Urzędzie Bezpieczeństwa w Augustowie, który związany jest z obławą augustowską. Do 1958 służył w powiatowych i wojewódzkich ogniwach aparatu bezpieczeństwa. Od początku lat 60. pracował w MSW, początkowo w Wojewódzkim Urzędzie w Białymstoku. W latach 1962–1971 był wicedyrektorem i dyrektorem Departamentu I MSW, od 1971 wiceministrem spraw wewnętrznych. W latach 1980–1981 minister spraw wewnętrznych PRL.
Generał brygady Służby Bezpieczeństwa od 1971. Nominację wręczył przewodniczący Rady Państwa PRL Józef Cyrankiewicz. Generał dywizji SB od 1979. Nominację wręczył przewodniczący Rada Państwa prof. Henryk Jabłoński.
W latach 1945–1948 był członkiem PPR, a następnie PZPR. W latach 1971–1980 zastępca członka, a od 1980 członek Komitetu Centralnego PZPR. Od lipca 1981 był członkiem Biura Politycznego i sekretarzem Komitetu Centralnego PZPR. Od 1981 był także przewodniczącym Komisji Prawa i Praworządności KC PZPR. Do połowy lat 80. zaliczany był do bliskich współpracowników gen. Wojciecha Jaruzelskiego.
Był także członkiem i aktywnym działaczem ZBoWiD. W latach 1974–1985 członek Rady Naczelnej, a w latach 1979–1985 wiceprezes Zarządu Głównego ZBoWiDu.
Jego nazwisko wiązane jest z przedawnioną aferą „Żelazo” oraz zabójstwem księdza Jerzego Popiełuszki. W 2004 prof. Andrzej Paczkowski ujawnił dokument ze swego prywatnego archiwum, który obłożony był zastrzeżeniem, że może zostać ujawniony dopiero w 2010. Dokument będący notatką z narady, która odbyła się przed południem 25 października 1984 w Urzędzie Rady Ministrów, został spisany przez Wiesława Górnickiego, doradcę premiera. Uczestniczyli w niej: premier gen. Wojciech Jaruzelski, szef URM gen. Michał Janiszewski oraz płk Kołodziejczak.
Morderca księdza, Grzegorz Piotrowski, zeznał, że miał poparcie w aparacie władzy, a konkretnie sekretarza KC PZPR, gen. Milewskiego: "Politycznym inspiratorem porwania – niezależnie od indywidualnego fanatyzmu sprawcy – mógł być wyłącznie towarzysz Mirosław Milewski" [...] "Towarzysz premier, podzielając dezaprobatę zebranych dla działalności tow. Milewskiego i nie podając w wątpliwość politycznej, a może i osobistej odpowiedzialności za uprowadzenie, a być może i za morderstwo na osobie ks. Popiełuszki, sprzeciwił się jednocześnie podejmowaniu decyzji personalnych na XVII Plenum KC PZPR, które miało się wkrótce rozpocząć".
W 1985 został usunięty ze wszystkich stanowisk w partii i państwie, a następnie przeniesiony na emeryturę. W 1990 na krótko aresztowany.
Zmarł 23 lutego 2008 w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- Medal Za udział w walkach w obronie władzy ludowej
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- i inne
Джерело: wikipedia.org
немає місць
25.07.1945 | Zakończyła się Obława augustowska zwana "Małym Katyniem"
Obława augustowska (inaczej: obława lipcowa) – operacja przeprowadzona w lipcu 1945 roku przez oddziały Armii Czerwonej siłami 385 Pułku Strzeleckiego Wojsk Wewnętrznych NKWD oraz wydzielonymi oddziałami LWP i UB. Miała ona na celu rozbicie i likwidację oddziałów podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego w rejonie Suwałk i Augustowa. Obława augustowska nazywana jest niekiedy "Małym Katyniem". Podobną akcję antypartyzancką przeprowadzono w sierpniu 1945 roku również na Litwie.
19.03.1981 | Milicja i SB brutalnie interweniowały wobec delegatów "Solidarności" podczas sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy (tzw. prowokacja bydgoska), co spowodowało gotowość strajkową Związku w całym kraju
Tzw. prowokacja bydgoska to pobicie działaczy NSZZ Solidarność podczas sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej w dniu 19 marca 1981 roku w Bydgoszczy. Było to jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń, do których doszło w czasie tzw. karnawału Solidarności, czyli w okresie między sierpniem 1980 a wprowadzeniem stanu wojennego w grudniu 1981 r.
13.12.1981 | Vojcehs Jaruzeļskis Polijā pasludina karastāvokli
Kara stāvoklis Polijā (Stan wojenny w Polsce 1981-1983) ilga no 1981. gada 13. decembra līdz 1983. gada 22. jūlijam