Kazimierz Sheybal

Kazimierz Antoni Sheybal ps. „Antek” (ur. 4 maja 1920 w Zgierzu - zm. 8 lipca 2003 w Warszawie – reżyser, oficer Armii Krajowej, uczestnik Powstania warszawskiego.

Syn Stanisława Bronisławy z domu Kotula. We wrześniu 1939 uczestniczył w wojnie obronnej. Plutonowy podchorąży Armii Krajowej, w batalionie „Zośka”. Od 5 sierpnia w batalionie pancernym "Zośki". Następnie organizował przejścia i przeprowadzał grupy kanałami na Żoliborz. Po upadku Starówki zastępca dowódcy, a następnie dowódca plutonu 230, w Zgrupowaniu "Żniwiarz. We wrześniu awansowany do stopnia podporucznika.

Za czyny podczas powstania z rozkazu dowódcy 8 Dywizji Piechoty AK z 30 września 1944, został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari (nr krzyża 12876), oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Po Powstaniu był jeńcem obozów jenieckich Altengrabow i Sandbostel oraz więźniem obozu koncentracyjnego Neuengamme.

Po wojnie, w 1946 ukończył Kurs Przeszkolenia Filmowego w Instytucie Filmowym w Krakowie. Od 1946 do 1949 pracował jako asystent reżyserów Jerzego Zarzyckiego i Leonarda Buczkowskiego w Dziale Produkcji Filmów Fabularnych Przedsiębiorstwa Państwowego "Film Polski", następnie do 1950 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. W 1952 ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSF w Łodzi, zaś dyplom uzyskał w 1956.

Od 1950 do 1957 pracował jako drugi reżyser w Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi. Od 1958 do 1961 był reżyserem filmów krótkometrażowych, zaś do 1962 do 1986 reżyserem filmów dokumentalnych i wojskowych szkoleniowych w Wytwórni Filmowej "Czołówka". W 1986 przeszedł na emeryturę, współpracując nadal z różnymi wytwórniami.

Brat aktora Władysława Sheybala.