ua

Franciszek Mróz

Добавить новую картинку!
Дата народження:
03.10.1902
Дата смерті:
18.05.1988
Категорії:
Військова людина, Полководець, Учасник Другої світової війни
Громадянство:
 поляк
Кладовище:
Warszawa, Powązki Military Cemetery

Franciszek Mróz (ur. 3 października 1902 w Witaniowie k. Lubartowa, zm. 18 maja 1988 w Warszawie) - generał brygady Ludowego Wojska Polskiego, działacz komunistyczny, od 1955 zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP.

Brak potwierdzonych danych o jakimkolwiek wykształceniu F. Mroza, jednak on sam podawał, że skończył 4 klasy szkoły powszechnej. 1 lipca 1926 wstąpił do KPP. W grudniu 1926 został aresztowany za działalność komunistyczną i w 1927 skazany na 5 lat więzienia. Po wrześniu 1939 udał się na Kresy Wschodnie zajęte przez ZSRR i pracował w sowchozie. Skończył kursy polityczne w Moskwie i działał tam w środowisku polskich komunistów. We wrześniu 1942 ewakuowany do Kazachstanu. W maju 1943 wstąpił do armii Berlinga, skierowany do obozu w Sielcach nad Oką. 8 września 1943 w stopniu chorążego został zastępcą dowódcy 3 batalionu 2 pułku piechoty ds. polityczno-wychowawczych. Uczestnik bitwy pod Lenino. Na początku 1944 skończył kurs w Szkole Dowódców Batalionów i został dowódcą batalionu w 9 pułku piechoty. 15 marca 1944 został zastępcą dowódcy 3 pułku artylerii lekkiej ds. polityczno-wychowawczych, w której przeszedł szlak bojowy od Kowla do Wisły. 2 września 1944 został zastępcą dowódcy 1 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej ds. polityczno-wychowawczych. Brał udział w walkach koło Warszawy w styczniu 1945, następnie został zastępcą dowódcy 7 Dywizji Piechoty ds. polityczno-wychowawczych; na tym stanowisku walczył m.in. nad Nysą, pod Dreznem i Pragą. W lipcu 1945 został zastępcą dowódcy 11 Dywizji Piechoty ds. polityczno-wychowawczych, a w lutym 1946 przeniesiony do WOP. 15 października 1946 został zastępcą szefa Departamentu WOP ds. polityczno-wychowawczych. Od marca 1951 do stycznia 1953 przeniesiony do rezerwy - pełnił wówczas funkcję I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Kielcach. Następnie został zastępcą dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego ds. politycznych. 1954-1955 na kursie w Moskwie, następnie 29 listopada 1955 został zastępcą szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. W lipcu 1956 awansowany na generała brygady. 15 listopada 1956 został attache wojskowym, morskim i lotniczym przy Ambasadzie PRL w Sofii. 1 sierpnia 1959 przeniesiony na analogiczne stanowisko do Moskwy. Od 18 listopada 1961 szef Polskiej Misji w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei (do 8 lutego 1964). W sierpniu 1966 zakończył zawodową służbę wojskową, a z początkiem 1967 został przeniesiony w stan spoczynku.

25 maja 1988 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach odbyła się uroczystość pogrzebowa z udziałem delegacji MON z Głównym Kwatermistrzem WP - wiceministrem obrony narodowej gen. broni Włodzimierzem Oliwą. Zmarłego pożegnał w imieniu żołnierzy WP I zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP wiceadmirał Ludwik Dutkowski.

Odznaczenia

  • Order Sztandaru Pracy II klasy (1954)
  • Order Virtuti Militari V klasy (1947)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1945)
  • Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1945)
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej
  • Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny (1958)
  • Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
  • Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny

 

Джерело: wikipedia.org

немає місць

    loading...

        12.10.1943 | Front wschodni: rozpoczęła się bitwa pod Lenino

        Bitwa pod Lenino – bitwa stoczona w dniach 12-13 października 1943 nieopodal wsi Lenino, na Białorusi pomiędzy radziecką 33 Armią i walczącą w jej składzie polską 1 Dywizją Piechoty im. Tadeusza Kościuszki a Wehrmachtem.

        Розмістити спогади

        Ключові слова