Jędrzej Moraczewski
- Geburt:
- 13.01.1870
- Tot:
- 05.08.1944
- Zusätzliche namen:
- Jędrzej Moraczewski, E. K. Pomorski, Edward, Енджей Морачевский
- Kategorien:
- Ingenieur, Legionär, Minister, Offizier, Politiker, Premierminister, Publizist
- Nationalitäten:
- pole
- Friedhof:
- Warszawa, Powązki Military Cemetery
Jędrzej Moraczewski (* 13. Januar 1870; † 5. August 1944) war ein polnischer PPS-Politiker in Galizien und Teschener Schlesien, Gewerkschaftsfunktionär, österreichischer Parlamentsabgeordneter (1907–1918) und vom 17. November 1918 bis 16. Januar 1919 erster Ministerpräsident des wiederentstandenen polnischen Staates. Er war Vizemarschall der verfassunggebenden Nationalversammlung und bis 1927 PPS-Sejm-Abgeordneter. 1927 wurde er aus der PPS ausgeschlossen, 1928 war er einer der Mitbegründer der Revolutionsfraktion (PPS-d). 1931 gründete er eine Gewerkschaftsvereinigung (pl.: Związek Związków Zawodowych) und war ihr Präses bis 1939.
Ursache: wikipedia.org
Keine Orte
Name | Beziehung | Beschreibung | ||
---|---|---|---|---|
1 | Zofia Moraczewska | Ehefrau | ||
2 | Władysław Kiernik | Bekanntschaft | ||
3 | Stanisław Osiecki | Bekanntschaft | ||
4 | Aleksander Skrzyński | Chef | ||
5 | Kazimierz Świtalski | Chef | ||
6 | Józef Pruchnik | Mitarbeiter | ||
7 | Marian Malinowski | Mitarbeiter | ||
8 | Leon Supiński | Mitarbeiter | ||
9 | Kazimierz Pużak | Mitarbeiter | ||
10 | Leon Wasilewski | Mitarbeiter | ||
11 | Norbert Barlicki | Mitarbeiter |
17.11.1918 | Naczelnik Państwa Józef Piłsudski powołał rząd Jędrzeja Moraczewskiego
Rząd Jędrzeja Moraczewskiego (formalna nazwa - Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej) – gabinet pod kierownictwem socjalistycznego premiera Jędrzeja Moraczewskiego, utworzony 17 listopada 1918 przez Józefa Piłsudskiego. Pod względem organizacyjnym i prawnym kontynuował prace powołanego przez Radę Regencyjną prowizorium rządowego Władysława Wróblewskiego. Politycznie był częściowo kontynuacją rządu lubelskiego Ignacego Daszyńskiego, który podporządkował się Józefowi Piłsudskiemu.
18.11.1918 | Zaprzysiężono rząd Jędrzeja Moraczewskiego
Rząd Jędrzeja Moraczewskiego (formalna nazwa - Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej) – gabinet pod kierownictwem socjalistycznego premiera Jędrzeja Moraczewskiego, utworzony 17 listopada 1918 przez Józefa Piłsudskiego. Pod względem organizacyjnym i prawnym kontynuował prace powołanego przez Radę Regencyjną prowizorium rządowego Władysława Wróblewskiego. Politycznie był częściowo kontynuacją rządu lubelskiego Ignacego Daszyńskiego, który podporządkował się Józefowi Piłsudskiemu.
10.02.1919 | W Warszawie zainaugurował obrady Sejm Ustawodawczy, którego kadencja trwała do 27 listopada 1922 roku. Na stanowisko marszałka wybrany został Wojciech Trąmpczyński
01.12.1922 | Na swym pierwszym posiedzeniu zebrał się Sejm I kadencji, który wybrał na marszałka Macieja Rataja
Sejm I kadencji (1922–1927) to niższa izba parlamentu wybrana 5 listopada 1922. Sejm I kadencji został wyłoniony w drodze demokratycznych wyborów pięcioprzymiotnikowych (bezpośrednich, powszechnych, równych, proporcjonalnych, w głosowaniu tajnym) przeprowadzonych na podstawie Konstytucji uchwalonej przez Sejm Ustawodawczy. Marszałkiem Sejmu I kadencji był Maciej Rataj
20.11.1925 | Utworzono rząd Aleksandra Skrzyńskiego
Rząd Aleksandra Skrzyńskiego – rząd koalicyjny utworzony przez Aleksandra Skrzyńskiego 20 listopada 1925 roku. W skład rządu weszli politycy z ZLN, ChD, NPR, PSL "Piast" i PPS. Rząd działał do 5 maja 1926 roku. Upadł w rezultacie wycofania się (20 kwietnia 1926) z koalicji PPS, nie mogącej się pogodzić z przedstawionym przez Jerzego Zdziechowskiego planem ratowania budżetu kosztem mas pracujących.
20.11.1925 | Powstał rząd Aleksandra Skrzyńskiego
Rząd Aleksandra Skrzyńskiego – rząd koalicyjny utworzony przez Aleksandra Skrzyńskiego 20 listopada 1925 roku. W skład rządu weszli politycy z ZLN, ChD, NPR, PSL „Piast” i PPS. Rząd działał do 5 maja 1926 roku. Upadł w rezultacie wycofania się (20 kwietnia 1926) z koalicji PPS, niemogącej się pogodzić z przedstawionym przez Jerzego Zdziechowskiego planem ratowania budżetu kosztem mas pracujących.