Michał Kopot

Michał Kopot  ur. 29.09.1900 r. w Dachnowie . (Akt nr 14)

Rodzice :  Piotr Kopot syn Jakuba i Tatianny (z d. Łozińska) , Katarzyna Kopot córka Stefana Bdzila i Eudoksji (z d. Hołowka c. Andrzeja)

Rodzeństwo :  Paraskewa , Jan (12.02.1899 , + 05.04.1900) (Akt ur. 7) , Michał

Małżeństwo :  Michał Kopot i Paraskiewia z d. Kuniec

Dzieci  :  Jan , Aleksandra , Anna , Jerzy .

 

 

Zagnany wraz z rodziną z Dachnowa k. Lubaczowa , przez Sowietów , na Sybir w lutym 1940 r.

Wcześniej we wrześniu 1939 r. , gdy Niemcy i Sowieci napadli na Polskę , zostaje spalony przez Niemców jego dom 

i zabudowania gospodarcze wraz z inwentarzem . Cudem ocalał wraz z rodziną , ostrzeżony przez innych

o barbarzyństwie Niemców , ucieka do lasu . Gdy wracają , aby ratować dobytek , nie wiedzą co robić , palą się 

zwierzęta gospodarskie i hodowlane , płonie cały ich dobytek , są przerażeni i załamani .

 Michał wraz rodziną zamieszkał w ocalałej szopie , ktora staje się ich "domem" .

 

Sowieci zjawili się nagle , nocą (10 lutego 1940) , dali im 15 minut na ubranie się , pozwolili zabrać tylko mały

tobołek i siłą wyprowadzili z "domu" , pod groźbą rozstrzelania w razie oporu , całą rodzinę : 

Michała i jego żonę Paraskiewię razem z ich dziećmi - Janem (1931) , Aleksandrą (1930) i Anną (1933) .

Była ostra zima , a Oni nie wiedzieli co się z Nimi stanie , gdyż Sowieci poprzez krzyk , zastraszenie i ciągłe

popychanie i targanie prześladowanych  Polaków niewiele mówili .

Zostali odstawieni na bocznicę kolejową  wraz z wieloma polskimi rodzinami , których los był już przesądzony .

 

Wpakowano Ich z innymi rodzinami do wagonów towarowych , po czym zamknięto je od zewnątrz .

Nie było toalet i wody . Panował głód i choroby . Było przeraźliwie zimno , tłoczno , brakowało przy tym powietrza .

Faktycznie cudem było przeżycie tych warunków transportu na drugi koniec świata , wiele osób zmarło.

Pociąg dotarł dn. 29 lutego 1940 r. w okolice miejscowości Omsk .

 

Stąd zesłano poszczególne rodziny do miejsca ich uwięzienia i pracy przymusowej , pieszo , furmankami ,

łodziami , w przerażliwych warunkach zimowych ,chorych i wygłodzonych . Ta ich swoista krucjata , wymuszona

bronią , bagnetami , podążała ostępami ,  bardzo daleko od wszelkiej cywilizacji , w głąb Syberii i trwała wiele

dni.  Ludzie masowo umierali .

 

Rodzina Michała Kopota .

Miejsce zesłania : Biełyj Jar , nad rzeką Irtysz , blisko miejscowości Tevriz (Russian: Теври́з) . 

Tylko dzięki swojej wielkiej niezłomności , miłości do najbliższych , bezgranicznemu poświęceniu , 

aby przetrwać , udaje mu się uchronić całą rodzinę i zaraz po wojnie mimo ogromnych jeszcze trudności

przedostaje się "krętymi drogami " do Polski , w  czerwcu 1946 r.  Jak ciężka i daleka to była droga

wystarczy spojrzeć na mapę.

 

Jeszcze rany się nie zagoiły, a bezpieka PRL-owska wsadza go do więzienia

za przekonania polityczne i patriotyczną miłość  do ojczyzny. Katuje i wybija wszystkie zęby.

Psychicznie torturuje i każe się przyznać do czynów niepopełnionych.

Tak wówczas wyglądała wolna Polska. Do 1989 r. była to okupacja sowiecka.

Tylko dzięki zbiegowi przypadków i zaangażowaniu córki Anny, która

była u Bieruta (namiestnika okupanta sowieckiego , zbrodniarza ) w Warszawie ,

w jego sprawie, wychodzi na wolność.

 

Zawsze kochał pracę na roli i tu w Dachnowie dożył swoich lat,

wśród kochającej go rodziny.

Cześć Jego pamięci  !!!

 

 

Historia w zarysie na stronach www :

„Wrzesień 1939 r. w powiecie lubaczowskim”
7 września kilka samolotów niemieckich dokonało nalotu bombowego na Lubaczów: na most kolejowy, budynki stacyjne oraz na stojący na torach kolejowych transport wojskowy. Nalot trwał 15 – 20 minut. Następnie samoloty skierowały się na Cieszanów i Narol… Tak zaczęła się wojna…

„W cieniu terroru”. Okupacja sowiecka i niemiecka w powiecie lubaczowskim”
W pierwszych dniach października nastąpił podział powiatu lubaczowskiego na dwie strefy okupacyjne: niemiecką i sowiecką. 1 listopada na mocy specjalnego dekretu Rady Najwyższej ZSRR tereny zajęte przez wojska sowieckie zostały włączone do ZSRR, a obszary zajęte przez Niemców – na podstawie dekretu Adolfa  Hitlera z 12. października 1939 r. do Generalnego Gubernatorstwa.

patrz www : http://www.muzeumkresow.eu/edukacja/programy-do-wystaw-czasowych/biezace

"W 1939 r.  (17-09-1939)  Armia Czerwona wkroczyła na obszar Rzeczypospolitej Polskiej, łamiąc tym samym obowiązujący polsko-sowiecki pakt o nieagresji. Władze ZSRR traktowały okupowane tereny jako trwałą zdobycz wojenną, dążyły do pozbawienia ludności woli oporu i zaprowadzenia nowego ładu społecznego poprzez rozbudowany aparat policyjny (NKWD) i stosowanie terroru. Okres okupacji sowieckiej ziem wschodnich Rzeczypospolitej upłynął pod znakiem licznych represji skierowanych głównie przeciwko Polakom. Trwały one z różnym natężeniem i w różnej formie aż do ataku Niemiec na ZSRS w 1941 r."

patrz www : https://elubaczow.com/2020/02/20/o-sowieckim-raju-w-lubaczowskim-muzeum/

"10 lutego 1940 roku okupant sowiecki działając na podstawie uchwały Rady Komisarzy Ludowych z 5 grudnia 1939 roku w sprawie wysiedlenia rodzin osadników wojskowych i służby leśnej z zachodnich obwodów ZSRS dokonuje deportacji na ziemiach lubaczowskich.

      W panującą wówczas mroźną i śnieżną zimę na saniach rodziny osadników i leśników wsi: Łukawicy, Łówczy, Podemszczyzny, Chotylubia, Dąbrowy, Borowej Góry, Młodowa, Sieniawki, Sopli, Nowej Grobli, Suchej Woli, Zalesia, Dachnowa-Hrynkowa były transportowane do stacji kolejowej w Lubaczowie i umieszczane w wagonach. Następnego dnia pociąg ruszał w okolice miejscowości Omsk, gdzie dotarł 29 lutego i wtedy nastąpiło rozsiedlenie......" 

patrz www : https://lubaczow.krosno.lasy.gov.pl/aktualnosci/-/asset_publisher/hWwQfwm7ycDs/content/deportacja-lubaczowskich-lesnikow

 

Opisał Michał Rzewuski , zięć córki Michała , Anny.