Aleksandra Proskura

Aleksandra Proskura z d. Kopot ur. 16 lutego 1930 r. w Dachnowie

 

Rodzice :  Michał Kopot i Paraskiewia Kopot z d. Kuniec

Rodzeństwo :   Jan , Aleksandra , Anna , Jerzy .

Małżeństwo :  Michał Proskura i Aleksandra z d. Kopot

Dzieci : Lidia

 

Dachnów. Jedna z najstarszych wsi w okolicach Lubaczowa.

Sowieci zjawili się nagle , nocą (10 lutego 1940) , dali im 15 minut na ubranie się , pozwolili zabrać tylko mały

tobołek i siłą wyprowadzili z "domu" , pod groźbą rozstrzelania w razie oporu , całą rodzinę : 

Michała Kopota i jego żonę Paranię razem z ich dziećmi - Janem (1931) , Aleksandrą (1930) i Anną (1933) .

Wcześniej , we wrześniu 1939 r. Niemcy spalili ich dom i całe gospodarstwo  !!!

Do czasu wywiezienia na Sybir mieszkali , w prymitywnych warunkach , w ocalałej z pożogi szopie .

 

Aleksandra Proskura z d. Kopot . Sybiraczka , wieziona przez Rosjan od niespełna 10 roku życia przez 6 lat i 4 miesiące .

 

Miejsce zesłania : Biełyj Jar , nad rzeką Irtysz , blisko miejscowości Tevriz (Russian: Теври́з) . 

Tylko dzięki  wielkiej niezłomności rodziców , miłości do najbliższych , bezgranicznemu poświęceniu , 

aby przetrwać , udaje im się przeżyć całą rodziną i zaraz po wojnie mimo ogromnych jeszcze trudności

przedostają się "krętymi drogami " do Polski , w  czerwcu 1946 r.  Jak ciężka i daleka to była droga

wystarczy spojrzeć na mapę.

 

Zagnana wraz z rodziną z Dachnowa k. Lubaczowa , przez Sowietów , na Sybir w lutym 1940 r.

Wcześniej we wrześniu 1939 r. , gdy Niemcy i Sowieci napadli na Polskę , zostaje spalony przez Niemców ich dom 

i zabudowania gospodarcze wraz z inwentarzem . Cudem ocaleli, ostrzeżeni przez innych

o barbarzyństwie Niemców , uciekają do lasu . Gdy wracają , aby ratować dobytek , nie wiedzą co robić , palą się 

zwierzęta gospodarskie i hodowlane , płonie cały ich dobytek , są przerażeni i załamani .

 

 Rodzina Kopotów zamieszkała w ocalałej szopie , ktora staje się ich "domem" .

 

Sowieci zjawili się nagle , nocą (10 lutego 1940) , dali im 15 minut na ubranie się , pozwolili zabrać tylko mały

tobołek i siłą wyprowadzili z "domu" , pod groźbą rozstrzelania w razie oporu , całą rodzinę : 

Michała i jego żonę Paraskiewię razem z ich dziećmi - Janem (1931), Aleksandrą (1930) i Anną (1933).

Była ostra zima , a Oni nie wiedzieli co się z Nimi stanie , gdyż Sowieci poprzez krzyk , zastraszenie i ciągłe

popychanie i targanie prześladowanych  Polaków niewiele mówili .

Zostali odstawieni na bocznicę kolejową  wraz z wieloma polskimi rodzinami , których los był już przesądzony .

 

Wpakowano Ich z innymi rodzinami do wagonów towarowych , po czym zamknięto je od zewnątrz .

Nie było toalet i wody . Panował głód i choroby . Było przeraźliwie zimno , tłoczno , brakowało przy tym powietrza .

Faktycznie cudem było przeżycie tych warunków transportu na drugi koniec świata , wiele osób zmarło.

 

Pociąg dotarł dn. 29 lutego 1940 r. w okolice miejscowości Omsk .

 

Stąd zesłano poszczególne rodziny do miejsca ich uwięzienia i pracy przymusowej , pieszo , furmankami ,

łodziami , w przerażliwych warunkach zimowych ,chorych i wygłodzonych . Ta ich swoista krucjata , wymuszona

bronią , bagnetami , podążała ostępami ,  bardzo daleko od wszelkiej cywilizacji , w głąb Syberii i trwała wiele

dni.  Ludzie masowo umierali .

 

Rodzina Kopotów .

Miejsce zesłania : Biełyj Jar , nad rzeką Irtysz , blisko miejscowości Tevriz (Russian: Теври́з) . 

Tylko dzięki swojej wielkiej niezłomności , miłości do najbliższych , bezgranicznemu poświęceniu , 

aby przetrwać , udaje mu się uchronić całą rodzinę i zaraz po wojnie mimo ogromnych jeszcze trudności

przedostaje się "krętymi drogami " do Polski , w  czerwcu 1946 r.  Jak ciężka i daleka to była droga

wystarczy spojrzeć na mapę.

 

Film  pt. Deportowani z Dachnowa , TVP Rzeszów rok 2000. 

 

 

 

 

               Cześć Jej pamięci  !!!

 

 

M.R.