Piotr Skuratowicz
Piotr Skuratowicz
- Geburt:
- 01.08.1891
- Tot:
- 00.00.1940
- Kategorien:
- General, Opfer der Repression (Völkermord) des sowjetischen Regimes, Teilnehmer des Ersten Weltkriegs, Teilnehmer des Zweiten Weltkriegs
- Nationalitäten:
- pole
- Friedhof:
- Kharkiv, Memorial dedicated to Polish officers and Ukrainians, executed here by NKVD in 1940.
Gen. bryg. Piotr Skuratowicz s. Jana i Eleonory z Oleszkiewiczów, ur. 1 VIII 1892 w Filipkowiczach k. Bobrujska. Żołnierz I Korpusu Wschodniego i Armii gen. Hallera. W WP od 1919. Uczestnik wojny 1919–1921 w szeregach 4 psk. Po wojnie służył jako zastępca dowódcy 6 psk i 8 psk, zastępca komendanta CWKaw., dowódca 10 psk, dowódca 12 Brygady Kawalerii, szef Departamentu Kawalerii MSWojsk. We wrześniu 1939 dowódca GO w Łucku. Odznaczony Orderem Virtuti Militari 5 kl., Orderem Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, MN, medalami 1918–1921 i 10-lecia. L.S. 3145; CAW, Ap 1769/89/4673; Z. Godyń, Straty pośród kawalerzystów i pancernych z rąk sowieckich w II wojnie światowej.
***
Służył przed 1917 jako oficer kawalerii w Armii Imperium Rosyjskiego, następnie do maja 1918 w I Korpusie Polskim w Rosji, a po przedostaniu się przez Murmańsk do Armii gen. Hallera we Francji powrócił z nią w czerwcu 1919 do kraju. W armii Hallera służył w latach 1919 – 1920 dowodząc dyonem strzeleckim, szwadronem instruktorskim szwoleżerów oraz szwadronem zapasowym szwoleżerów. Zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem 1 czerwca 1919. Pełnił służbę w 6 Pułku Strzelców Konnych (1920-1922), 8 Pułku Ułanów (1922-1924) jako dowódca dywizjonu i Centrum Wyszkolenia Kawalerii (1924-1929). Awansowany na pułkownika 15 sierpnia 1924. W kwietniu 1929 został dowódcą 10 Pułku Strzelców Konnych w Łańcucie, a w lutym 1934 dowódcą XII Brygady Kawalerii w Ostrołęce. W latach 1937-1939 był szefem Departamentu Kawalerii w Ministerstwie Spraw Wojskowych. 19 marca 1939 został mianowany generałem brygady.
Podczas kampanii wrześniowej dowodził grupą "Dubno". Po agresji radzieckiej na Polskę (17 września 1939) i aneksji wschodnich terenów II Rzeczypospolitej, został zatrzymany przez NKWD i wywieziony do obozu w Starobielsku. W 1940 zamordowany w siedzibie NKWD w Charkowie.
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała dywizji. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Niepodległości
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Kawaler Legii Honorowej
- Kawaler Orderu Korony (Belgia)
Ursache: wikipedia.org, radaopwim.gov.pl
Keine Orte
| Name | Beziehung | Beschreibung | ||
|---|---|---|---|---|
| 1 |  | Józef Haller | Kommandant |
14.02.1919 | Rozpoczęła się wojna polsko-bolszewicka
Wojna polsko-bolszewicka (wojna polsko-sowiecka, wojna polsko-rosyjska 1919-1921, wojna polsko-radziecka) – wojna pomiędzy odrodzoną Rzeczpospolitą a Rosją Radziecką, dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi („rewolucja z zewnątrz”) rosyjskiej partii bolszewików.
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.