Adam Kuryłowicz

Adam Kuryłowicz (ur. 21 grudnia 1890 w Kłyżowie w pow. Nisko, zm. 28 sierpnia 1966 w Warszawie) – polski kolejarz, maszynista, działacz związkowy, polityk (minister pracy i opieki społecznej; poseł na Sejm I, II i III kadencji w II RP, a także poseł do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy).

Syn Bronisława i Anny. W 1909 ukończył średnią szkołę przemysłową we Lwowie i dwuletnią Wyższą Szkołę Zawodową w Wiedniu. Od 1909 w Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej, z ramienia PPSD członek Komitetu Bezpieczeństwa i Ochrony Dobra Publicznego w czasie walk o Lwów w 1918.

Od 1919 członek Polskiej Partii Socjalistycznej. Członek Rady Naczelnej PPS (1921–1939) oraz Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS (1928–1935).

W wyborach parlamentarnych w 1922 wybrany został z ramienia PPS w ramach listy państwowej. W Sejmie I kadencji zasiadał w komisjach: budżetowej i komunikacyjnej. W 1927 wybrano go do nadzwyczajnej komisji dla rewizji umów Ministerstwa Kolei. W wyborach parlamentarnych w 1928 ponownie uzyskał mandat z listy państwowej. W Sejmie II kadencji zasiadał w komisji komunikacyjnej. W wyborach parlamentarnych w 1930 nie uzyskał mandatu, jednak po pozbawianiu mandatu Hermana Liebermana wszedł w jego miejsce do Sejmu z listy państwowej nr 7 (Centrolew). Ślubowanie złożył 19 stycznia 1934. Zasiadał w komisji budżetowej.

Od 1922 do 1937 był prezesem Związku Zawodowego Kolejarzy. W 1926 poparcie związku za sprawą Kuryłowicza dla Józefa Piłsudskiego było jednym z czynników rozstrzygających o sukcesie przewrotu majowego. Od 1928 do 1937 był wiceprzewodniczącym Komisji Centralnej Związków Zawodowych.

Uczestniczył w grupie konspiracyjnej Norberta Barlickiego. Był więźniem Pawiaka. Aresztowany w 1941. 24 lipca 1941 osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz w Oświęcimiu, gdzie przebywał do 1945.

W okresie 1945–1950 pełnił funkcję prezesa Związku Zawodowego Kolejarzy oraz w latach 1947–1948 sekretarza generalnego Komisji Centralnej Związków Zawodowych. Od 18 lipca 1946 do 5 lutego 1947 był ministrem pracy i opieki społecznej w rządzie Edwarda Osóbki-Morawskiego. Od 1949 członek Centralnej Rady Związków Zawodowych (kierownik Wydziału Bytowo-Mieszkaniowego, wiceprzewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej i członek Komisji Historycznej). W 1958 członek Komisji Rewizyjnej CRZZ w Warszawie.

Od 1945 do 1947 był posłem do KRN. Od 1947 do 1952 ponownie był posłem na Sejm.

Od 1945 należał do "lubelskiej" PPS. Dokooptowany do Rady Naczelnej i Centralnego Komitetu Wykonawczego 26 lutego 1945. Pełnił te funkcje do 15 grudnia 1948. Od 1948 należał do PZPR, do 1954 był członkiem KC PZPR.

Adam Kuryłowicz spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 224-V-30).

Odznaczenia

Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1958), Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy (1946), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1946), Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 (1946).