Andrzej Witos
- Data urodzenia:
- 08.11.1878
- Data śmierci:
- 09.03.1973
- Kategorie:
- polityk, poseł
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Łódź, Cmentarz św. Rocha na Radogoszczu
Andrzej Witos (ur. 8 listopada 1878 w Wierzchosławicach, zm. 9 marca 1973 w Łodzi) — polski działacz ruchu ludowego, rolnik, młodszy brat Wincentego Witosa.
Życiorys
W latach 1905–1907 przebywał w USA, później należał m.in. do PSL, PSL „Piast” i SL. W latach 1922–1927 poseł na Sejm I kadencji. W 1940 wywieziony do łagru jako prezes Związku Osadników województwa tarnopolskiego. Od maja 1943 członek ZPP. Był członkiem PKWN, gdzie krótko (do 9 października 1944) kierował resortem rolnictwa i reform rolnych; był też posłem do KRN. W latach 1944–1945 członek władz naczelnych Stronnictwa Ludowego, po rozłamie w SL należał do grupy większości działaczy, która przystąpiła po sierpniu 1945 do Polskiego Stronnictwa Ludowego pod kierownictwem Stanisława Mikołajczyka (nominalnym prezesem PSL był do swej śmierci w październiku 1945 Wincenty Witos). W latach 1945–1949 członek Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego. Od 1949 w ZSL.
W latach 1947–1950 był posłem do Sejmu Ustawodawczego, w 1950 oddał mandat poselski. Od 1956 do 1973 członek ZSL.
Pochowany na Cmentarzu pw. św. Rocha na Radogoszczu w Łodzi.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
| Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
|---|---|---|---|---|
| 1 | Wojciech Witos | ojciec | ||
| 2 | Katarzyna Witos | matka | ||
| 3 |  | Wincenty Witos | brat |
01.12.1922 | Na swym pierwszym posiedzeniu zebrał się Sejm I kadencji, który wybrał na marszałka Macieja Rataja
Sejm I kadencji (1922–1927) to niższa izba parlamentu wybrana 5 listopada 1922. Sejm I kadencji został wyłoniony w drodze demokratycznych wyborów pięcioprzymiotnikowych (bezpośrednich, powszechnych, równych, proporcjonalnych, w głosowaniu tajnym) przeprowadzonych na podstawie Konstytucji uchwalonej przez Sejm Ustawodawczy. Marszałkiem Sejmu I kadencji był Maciej Rataj
21.07.1944 | W Moskwie powstał Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (przewodniczący Edward Osóbka-Morawski, zastępcy Wanda Wasilewska i Andrzej Witos)
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN) (kol. Komitet Lubelski) – samozwańczy tymczasowy organ władzy wykonawczej w Rzeczypospolitej Polskiej, działający od 21 lipca 1944 do 31 grudnia 1944, na obszarze wyzwalanym spod okupacji niemieckiej – pomiędzy przesuwającą się linią frontu sowiecko-niemieckiego a Linią Curzona. PKWN został powołany w Moskwie, zdominowany był przez komunistów polskich i funkcjonował pod polityczną kontrolą Józefa Stalina[2] . Na powstanie PKWN miało wpływ Centralne Biuro Komunistów Polskich oraz delegacja Krajowej Rady Narodowej, jednak decyzja o jego powstaniu została zatwierdzona przez Stalina.