Brunon Błędzki

Brunon Stefan Błędzki (ur. 2 listopada 1899 w Tereszewie k. Brodnicy, zm. 20 kwietnia 1940 w Katyniu) - kapitan broni pancernych Wojska Polskiego.

Rodzina

Syn Jana Michała Błędzkiego (nauczyciela z Torunia) i Marii Magdaleny Błędzkiej (z d. Szydzik, siostry księdza infuata Józefa Szydzika), brat Heleny Anny, Agnieszki Betlejewskiej, Ireny Pozorskiej, Józefa Romana, Marii Magdaleny, mąż Stefanii Osieckiej z Nakła, później zamordowanej przez nazistów w Ravensbrück).

Życiorys

Członek tajnego Towarzystwa Filaretów w Gdańsku, gdzie w lasach oliwskich prowadził szkolenie wojskowe. Ukończył Szkołę Podchorążych w Toruniu.

Uczestnik I wojny światowej, na froncie francuskim (ciężko ranny), żołnierz Legionów Piłsudskiego, uczestnik walk w powstaniu wielkopolskim 1918-1919 i wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920 w 2 batalionie 1 Pułku Czołgów, który po wojnie polsko-bolszewickiej trafił z Białegostoku, przez Kraków, do Żurawicy. Pełniąc służbę w 1 Pułku Czołgów pozostawał na ewidencji 63 Pułku Piechoty w Toruniu. Porucznik ze starszeństwem z 1 czerwca 1921. Z dniem 1 lipca 1931 został przeniesiony z 1 Pułku Czołgów do 1 Pułku Pancernego w Poznaniu. Od grudnia 1933, po rozformowaniu pułku, pełnił służbę 1 Batalionie Czołgów i Samochodów Pancernych w Poznaniu. W grudniu 1934 otrzymał przydział do wydzielonej kompanii czołgów 4 Batalionu Czołgów i Samochodów Pancernych stacjonującej w garnizonie Wilno. Następnie został przeniesiony do Kadry 3 Dywizjonu Samochodowego w Grodnie. 27 czerwca 1935 został awansowany na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W okresie od 1 sierpnia 1935 do 31 stycznia 1936 był delegowany do Dowództwa Broni Pancernych w Warszawie. Następnie pełnił służbę w 7 Batalionie Pancernym w Grodnie. W sierpniu 1939, w czasie mobilizacji alarmowej, objął dowództwo 31 Dywizjonu Pancernego. Na czele tego pododdziału, który wchodził w skład Suwalskiej Brygady Kawalerii, walczył w kampanii wrześniowej.

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".

Tablica pamiątkowa, ufundowana przez Toruńską Rodzinę Katyńską, znajduje się w lewej nawie kościoła św. Ducha w Toruniu.

Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi - 19 marca 1937
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości