Eszkol Lewi

Lewi Eszkol  hebr. לוי אשכול; właśc. Lewi Skolnik (ur. 25 października 1895 w Oratowie pod Kijowem, zm. 26 lutego 1969 w Jerozolimie) - premier Izraela.

W wieku 16 lat przystąpił do syjonistycznej grupy Tzeirei Tzion. Otrzymał tradycyjne żydowskie wykształcenie na wyższej uczelni w Wilnie. W 1913 wyemigrował do Palestyny, będącej wówczas częścią imperium osmańskiego.

Podczas I wojny światowej jako ochotnik zaciągnął się do brytyjskiej armii i służył w Żydowskim Legionie. Po wojnie przyłączył się do grupy, która założyła kibuc Degania Bet. W 1921 roku był jednym z założycieli Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (Histadrut).

W 1937 roku odegrał centralną rolę w założeniu Kompanii Wodnej Mekorot. Zajmował ważne stanowisko w żydowskiej podziemnej organizacji wojskowej Haganah i brał udział w walkach wojny o niepodległość.

W 1948 roku został szefem Światowej Organizacji Syjonistycznej. W latach 1950-1951 zajmował kierownicze stanowisko w Ministerstwie Obrony. Aktywnie działał na rzecz stworzenia izraelskiego przemysłu obronnego.

W 1951 został wybrany do izraelskiego parlamentu Knesetu z ramienia Partii Pracy. Został ministrem rolnictwa i przemysłu. Współpracował z Agencją Żydowską, pozyskując środki dla rozwoju państwa Izrael. Po kampanii synajskiej (1956 r.) został ministrem finansów.

26 czerwca 1963 roku objął obowiązki premiera rządu izraelskiego i jednocześnie ministra obrony.

W 1964 roku odbył pierwszą państwową wizytę premiera Izraela w Stanach Zjednoczonych. Doprowadził do zbliżenia pomiędzy oboma państwami i ułatwił podpisanie licznych umów gospodarczych.

Za jego kadencji w Izraelu w 1964 zbudowano narodowy system nawadniający połacie kraju wodami z Jeziora Tyberiadzkiego.

Nawiązał stosunki dyplomatyczne z Niemcami w 1965 i więzy kulturalne z ZSRR. W 1966 roku odwiedził sześć afrykańskich państw.

W 1967 roku przeprowadził wojnę sześciodniową z krajami arabskimi. Dzięki sprawnym manewrom taktycznym w ciągu zaledwie sześciu dni izraelska armia zajęła Judeę, Samarię, Gazę, Wzgórza Golan oraz zajęła jordańską dotychczas część Jerozolimy.

Zmarł na atak serca 26 lutego 1969 roku.