Fridrich Cander
- Data urodzenia:
- 23.08.1887
- Data śmierci:
- 28.03.1933
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Friedrich Arturowitsch Zander, Frīdrihs Canders, Friedrich Zander, Фридрих Артурович Цандер;, Фридрих Артурович Цандер, Friedrich Tsander
- Kategorie:
- naukowiec, urodzony na Łotwie, wynalazca
- Narodowość:
- niemiecka
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Fridrich Arturowicz Cander (ur. 1887, zm. 28 marca 1933 w Kisłodowsku) – radziecki pionier astronautyki i techniki rakietowej. Syn niemieckich emigrantów przesiedlonych do sowieckiej Rosji. Absolwent politechniki w Rydze.
Życie zawodowe
Od 1919 pracownik moskiewskiej fabryki silników samolotowych im. M. W. Frunzego. Pracował na wydziale wykonującym silniki lotnicze M-26.
Jako młody inżynier został przyjęty przez Lenina, któremu opowiedział o swoich planach budowy silnika rakietowego i lotach statkami do innych planet. Mimo pobłażliwego, acz miłego, przyjęcia, Lenin obiecał wsparcie finansowe. Nie doczekał się go, mimo że spotkanie to podziałało na niego bardzo motywująco.
W latach 20. skonstruował pierwszy silnik odrzutowy, OR-1, na benzynę i sprężone powietrze. Dzięki temu nawiązał znajomość z Siergiejem Korolowem, późniejszym "ojcem" radzieckiego programu kosmicznego, który myślał o wykorzystaniu silnika rakietowego w konstrukcjach swoich samolotów i szybowców. Prace nad napędem odrzutowym zetknęły Candera i Korolowa z innymi radzieckimi entuzjastami rodzącej się techniki rakietowej – Czeranowskim, Pobiedonoscewem, Tichonrawowem. W 1933 zaczął pracę w nowo utworzonym przez Korolowa Zespole Badań Ruchu Odrzutowego (GIRD), w Moskwie.
W 1933 zbudował i testował silnik OR-2, na benzynę i ciekły tlen.
Autor wielu prac z zakresu obliczeń silników rakietowych, np. Problem lotu przy użyciu urządzeń odrzutowych z 1932.
Życie osobiste
Cander wychowywał się w bardzo ubogiej rodzinie, a długa i ciężka praca sprawiały, że był niedożywiony i słabego zdrowia.
Był znany ze swojej chorobliwej oszczędności. Zachowały się sprawozdania kasowe fabryki im. M. W. Frunzego z 1923, w których odnotowano potrącenia 1 procentu z wypłaty każdego pracownika na rzecz inżyniera Candera. Takich samych składek dokonywali, nie mówiąc nic Canderowi, pracownicy GIRD. Nieświadomie kupował więc obiad wart 35 kopiejek w cenie 7 kopiejek.
Dożywianie nie pomogło jednak zachować go w dobrym zdrowiu. Przyjaciele zmusili go do wyjazdu do sanatorium w Kisłowodsku. Skierowanie załatwił mu osobiście Siergiej Korolow. Odprowadzając go na dworzec, nie wiedzieli jednak, że, z oszczędności, Cander wykupił bilet trzeciej klasy. Do Kisłowodska dojechał w ciężkim stanie, chory na tyfus. Leczono go bezskutecznie.
Zmarł w Kisłodowsku, bredząc w gorączce o silnikach odrzutowych i błagając, by przewieźć go do Moskwy.
Bibliografia
- Serwis "Astronautyka"
- Kopernik, Astronomia, Astronautyka, PWN 1973
Źródło informacji: wikipedia.org
Nazwa miejsca | Aktywne od: | Aktywne do: | Zdjęcia | Język | |
---|---|---|---|---|---|
Latvijas Zinātņu akadēmija | lv |
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Arturs Canders | ojciec | ||
2 | Eduards Smilgis | przyjaciel | ||
3 | Pauls Lejiņš | kolega szkolny | ||
4 | Igor Sikorski | szef | ||
5 | Teodors Kaleps | szef | ||
6 | Čarlzs Klarks | nauczyciel | ||
7 | Konstantin Ciołkowski | nauczyciel | ||
8 | Jan Steglau | wyznawca tej samej idei |
03.11.1957 | W ZSRR wystrzelono sztucznego satelitę Sputnik 2 z psem Łajką na pokładzie
Sputnik 2 (ros. „towarzysz podróży”) – drugi z serii radzieckich satelitów Sputnik. Zarazem drugi sztuczny satelita Ziemi. Jako pierwszy w historii wyniósł na orbitę okołoziemską żywą istotę, psa Łajkę. Ponieważ ówczesna technika nie pozwalała bezpiecznie sprowadzić psa z powrotem na Ziemię, zamierzono uśpić go w 10 dniu lotu. Taka była oficjalna wersja zakończenia misji Sputnika 2 aż do 2002 roku, kiedy Dimitri Małaszenkow, członek programu Sputnik ujawnił, że Łajka przeżyła w kapsule zaledwie kilka godzin z powodu temperatury sięgającej 40 °C i silnego stresu.
16.11.2004 | NASA: bezzałogowy samolot eksperymentalny X-43 ustanowił rekord prędkości dla samolotów, osiągając 9,6 macha (11,3 tys. km/h)
16 listopada 2004 roku pobił rekord prędkości dla samolotów bezzałogowych, osiągając na krótko prędkość mach 9,6 (11,3 tysięcy km/h). W ten sposób pobity został poprzedni rekord prędkości, ustanowiony przez samolot takiego samego typu (X-15) 3 października 1967, kiedy maszyna osiągnęła szybkość mach 6,72.
24.09.2014 | Indyjska sonda dotarła na orbitę Marsa
Indyjska sonda Mangalyaan dotarła na orbitę Marsa! Tym samym Indie dołączają do elitarnego grona krajów badających Czerwoną Planetę. To również wyjątkowy przypadek, kiedy taka misja powiodła się za pierwszym razem.