Jan Bułhak
- Data urodzenia:
- 06.10.1876
- Data śmierci:
- 04.02.1950
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Brunon
- Kategorie:
- fotograf
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki
Jan Brunon Bułhak (ur. 6 października 1876 w Ostaszynie pod Nowogródkiem, zm. 4 lutego 1950 w Giżycku) – nestor polskiej fotografii; ojciec Janusza. Filozof i teoretyk fotografii. Założyciel Fotoklubu Wileńskiego (1927), a także współzałożyciel Fotoklubu Polskiego.
Był synem Walerego Antoniego Stanisława Bułhaka h. Syrokomla i Józefy Haciskiej h. Roch. Jego syn, urodzony w 1906 Janusz Bułhak, był kompozytorem i również fotografikiem.
Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Około roku 1905 otrzymał od żony pierwszy aparat fotograficzny i zajął się fotografią amatorską. Z namowy zaprzyjaźnionego malarza Ferdynanda Ruszczyca fotografia stała się jego głównym zajęciem. W roku 1912 uczył się fotografii w Dreźnie u Hugona Erfurtha. Po powrocie do Wilna zajął się zawodowo fotografią.
Od 1919 wykładał w Zakładzie Fotografii Artystycznej na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.
Był przedstawicielem piktorializmu. Znany jest z wielu wspaniałych fotogramów. Twórca estetyki bułhakowskiej. W jego fotografiach widoczne są wpływy grafiki i malarstwa.
Wykonał fotograficzną dokumentację architektury Wilna, Warszawy, Krakowa, Grodna, Zamościa, Lublina, Kazimierza i innych miejscowości. W jego pracowni powstało 158 albumów poświęconych miastom i regionom II Rzeczypospolitej.
W lipcu 1944 roku, w czasie walk o Wilno spłonęła jego pracownia, a w niej 50 000 skatalogowanych negatywów, dotyczących głównie Wilna i Wileńszczyzny, ale też i wielu innych miast Polski oraz niektórych miast niemieckich. Niektóre z negatywów pochodziły z lat 1910-1915.
Po II wojnie światowej wraz z synem dokumentował zniszczenia wielu miast Polski. Zaczął od Wilna, którego zniszczenia bardzo przeżył, po przymusowym wysiedleniu w nowe granice Polski fotografował też inne miasta. Był współzałożycielem powstałego w 1947 Związku Polskich Artystów Fotografów. Jego legitymacja członkowska ZPAF miała numer 1.
Wystawy indywidualne (wybór)- "Jan Bułhak" – Warszawa (1928)
- "Ruiny Warszawy" – Muzeum Narodowe, Warszawa (1946)
- "Fotografia Jana Bułhaka" – Stara Galeria ZPAF, Warszawa (1972)
- "Ziemie Odzyskane" – Muzeum Narodowe, Wrocław (1980)
- "Warszawa oskarża" – Kraków (1981)
- "Jan Bułhak-fotografik" – Muzeum Narodowe, Warszawa + objazd (2006)
- "Krajobraz Polski" (ponad 80 fotografii J.Bułhaka) – Salon Warszawskiego Ratusza, Warszawa (1912)
- "Wystawa sztuki polskiej" – Paryż, Francja (1912)
- "Wystawa sztuki polskiej" – Paryż, Francja (1923)
- "XX Salon International d'Art Photographique 2e Salon de Photographie" – Paryż, Francja (1925)
- "I Międzynarodowy Salon Fotografii Artystycznej" – Warszawa (1927)
- "Międzynarodowa Wystawa Fotografii" – Warszawa (1930)
- "4 Międzynarodowa Wystawa Fotografii" – Wilno (1936)
- "I Wystawa Fotografii Ojczystej" – Warszawa (1938)
- "I Ogólnopolska Wystawa Fotografiki" – Warszawa (1947)
- "Polska fotografia artystyczna do roku 1939" – Muzeum Narodowe, Wrocław (1977)
- "Fotografia polska 1839-1979" – Nowy Jork, USA (1979)
- "Photographie Polonaise 1900-1981" – Centre Georges Pompidou, Paryż, Francja (1981)
- "Polska Fotografia Krajobrazowa 1944-1984" – BWA, Kielce (1985)
- "Wilno" – Warszawa (1924)
- "Moja Ziemia" – Warszawa (1924)
- "Fotografika" – Wilno (1931)
- "Wędrówki fotografa" (łącznie 36 pozycji) – Wilno (1931-1936)
- "Technika bromowa" – Wilno (1933)
- "Bromografika" – Wino (1934)
- "Estetyka światła" – Wilno(1936)
- "26 lat z Ferdynandem Ruszczycem" – Wilno (1939)
- "Polska Fotografia Ojczysta" – Poznań (1939)
- "Fotografia Ojczysta" – Wrocław (1951)
- Krzyż Orderu Ododzenia Polski (1923)
- Złoty Krzyż Zasługi (1925)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Ferdynand Ruszczyc | przyjaciel |
Nie określono wydarzenia