Joe DiMaggio

Joseph Paul DiMaggio wł. Giuseppe Paolo DiMaggio Jr (ur. 25 listopada 1914, zm. 8 marca 1999) – amerykański baseballista, zawodnik zespołu New York Yankees.

Zawodową karierę rozpoczął w 1932 roku w zespole niższej ligi San Francisco Seals. W pierwszym sezonie występował na pozycji łącznika, w trzech kolejnych na pozycji zapolowego. W Major League Baseball zadebiutował 3 maja 1936 w drużynie New York Yankees. W debiutanckim sezonie zdobył 29 home runów, a jego średnia uderzeń wyniosła 0,323; w tym samym sezonie i trzech kolejnych Yankees wygrali World Series. W 1939 roku DiMaggio został wybrany MVP American League. Dwa lata później ustanowił rekord 56 kolejnych meczów, w którym przynajmniej raz zaliczył uderzenie i po raz drugi został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem.

Kariera DiMaggio została przerwana na trzy lata podczas II wojny światowej, na której służył w Siłach Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych. Do zawodowego baseballu powrócił w 1946, rok później został po raz trzeci wybrany MVP. Przed zakończeniem kariery w 1951, z drużyną New York Yankees zwyciężył w World Series jeszcze sześć razy.

Był idolem rybaka Santiago z książki Ernesta Hemingwaya Stary człowiek i morze. Jego nazwisko jest wymienione w piosence Vogue Madonny z albumu I'm Breathless, a także w piosence Mrs. Robinson duetu Simon & Garfunkel. Tom Waits wspomina DiMaggio w refrenie piosenki A sight for sore eyes z albumu Foreign Affairs.

Był drugim mężem Marilyn Monroe (od 14 stycznia do 27 października 1954).