Karol Pollak

Karol Franciszek Pollak (ur. 15 listopada 1859 w Sanoku, zm. 17 grudnia 1928 w Białej) – polski elektrotechnik, przedsiębiorca i wynalazca

Dzieciństwo i młodość

Był synem pochodzącego z Moraw oraz osiadłego w Sanoku drukarza, księgarza i wydawcy Karola Pollaka (1818–1880) i Marii, z domu Zarębianka. Właściwie nazywał się Franciszek Karol Pollak, jednak używał imienia Karol. Miał dziesięcioro rodzeństwa, w tym brata Michała. Uczył się w Sanoku, Stryju i Lwowie, wykazując duże uzdolnienia techniczne. W latach młodości pracował wykonując instalacje elektryczne. W 1883 rozpoczął pracę w laboratoriach brytyjskiej firmy „The Patent Utilisation Co”. Już w tym okresie skonstruował i opatentował kilka wynalazków. W 1885 studiował elektronikę na politechnice w Berlinie-Charlottenburgu.

Działalność

W Berlinie Pollak prowadził fabrykę sprzętu elektrotechnicznego „G. Wehr Telegraphen-Bau-Anstalt”, a następnie powrócił do Wielkiej Brytanii w celu eksploatacji swoich patentów, które przekazał pod zanglicyzowaną formą swojego imienia, jako „Charles Pollak”. W 1886 został dyrektorem paryskiego przedsiębiorstwa eksploatującego tramwaje elektryczne jego pomysłu. Równocześnie pracował nad budową akumulatorów, co przyniosło mu duże sukcesy i rozgłos. Założył fabryki akumulatorów „Accomulatoren-Werke System Pollak” we Frankfurcie nad Menem i w Liessing w Austrii, również inne firmy produkowały akumulatory na jego licencji.

W 1899 założył własne laboratorium i prowadził dalsze badania. Łącznie uzyskał 98 patentów na swoje wynalazki.

W 1922 powrócił do Polski i w 1923 roku założył fabrykę akumulatorów w Białej, która istnieje do dziś. Firma rozpoczęła działalność pod nazwą Polskie Towarzystwo Akumulatorowe, a współzałożycielem jej był profesor Ignacy Mościcki, późniejszy prezydent Polski. Pollak był pierwszym dyrektorem fabryki.

Pollak był nazywany Polskim Edisonem. W 1924 otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej.

Najważniejsze wynalazki

Jego liczne wynalazki dotyczą różnych dziedzin, są wśród nich napędy elektryczne, opracowanie maszyny drukarskiej do druku w kolorze i rodzaj mikrofonu. Główna działalność dotyczyła jednak chemicznych źródeł energii – ogniw galwanicznych i akumulatorów elektrycznych. Posiadał on patent na produkcję akumulatorów ołowiowo-kwasowych.

Skonstruował także prostowniki komutatorowe i elektrolityczne. Jako pierwszy zaproponował w 1895 zastosowanie prostowniczego układu mostkowego.

W 1896 Karol Pollak wynalazł również kondensator elektrolityczny.