Kazimierz Alchimowicz

Kazimierz Alchimowicz (ur. 20 grudnia 1840 w Dziembrowie, zm. 31 grudnia 1916 w Warszawie) – polski malarz. Był starszym bratem malarza Hiacynta Alchimowicza (1841-1897).

Wychowywał się i ukończył szkołę w Wilnie, a następnie pracował jako zarządca majątku ziemskiego pod Kijowem. W 1863 walczył w Powstaniu Styczniowym na Litwie, za co został zesłany za Ural do Wierchutorii, gdzie zaczął rysować. Ok. 1869 wrócił do Warszawy, uczył się w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona pod patronatem Akademii Petersburskiej. Jego prace szkolne były dwukrotnie dwukrotnie nagradzane przez Akademię srebrnym medalem. W latach 1873-75 studiował w Monachium pod kierunkiem Alexandra Wagnera, od 1876 do 1877 przebywał we Francji, wystawiając swoje prace w Salonie Paryskim, a także w Gandawie. W 1877 przez krótki czas pełnił funkcję kierownika pracowni ozdób artystycznych w Fontainebleau, ale zrezygnował i w tym samym roku zamieszkał na stałe w Warszawie, gdzie W 1880 otworzył swoją pracownię. Od 1890 uczył rysunku w prywatnej szkole malarstwa i rzeźby Bronisławy Poświkowej. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie, spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 172-III-22).

Twórczość

Alchimowicz malował obrazy o wątkach historycznych i legendarnych, pejzaże Wileńszczyzny, Tatr i Pieniny, sceny rodzajowe, a także religijne (m.in. Najświętsza Maria Panna dla kościoła w Zakopanem, Święta Trójca dla katedry w Lublinie). Swoje prace wystawiał w Warszawie (1874-1912), Krakowie (1873-1902), Wiedniu, Odessie i Monachium. Kazimierz Alchimowicz został dwukrotnie nagrodzony za obraz Pogrzeb Gedymina (1888, Kraków, Muzeum Narodowe).

Jego prace cieszyły się ogromną popularnością zarówno w kraju, jak i za granicą, gdzie również były wystawione. Duży zbiór prac Alchimowicza znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Poza malarstwem sztalugowym tworzył malowidła na porcelanie i fajansie próbował sił w rzeźbie (drewno). Zajmował się też malarstwem sakralnym, w latach 1908-1910 stworzył polichromię zdobiącą wnętrze kościoła w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Starej Błotnicy.