Leon Niemczyk
- Data urodzenia:
- 15.12.1923
- Data śmierci:
- 29.11.2006
- Kategorie:
- aktor, uczestnik II wojny światowej
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Łódź, Stary Cmentarz
Leon Stanisław Niemczyk (ur. 15 grudnia 1923 w Warszawie, zm. 29 listopada 2006 w Łodzi) – polski aktor filmowy i teatralny.
Biografia
Służył w 444. batalionie przeciwlotniczym 97. Dywizji Piechoty 3. Armii Stanów Zjednoczonych, dowodzonym przez gen. George'a Pattona. Po wojnie wrócił do Polski i pracował w warszawskim Objazdowym Teatrze Komedii Muzycznej (1948), w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1949), a następnie w bydgoskim Teatrze Ziemi Pomorskiej (1950-53). Od 1953 do 1979 pracował w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Od 1979 pracował już tylko w filmie. Mieszkał w Łodzi.
W 1985 został odznaczony Krzyżem Oficerskim, a w 1999 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Jego braćmi byli Wacław (skrzypek) i Ludwik (żołnierz Armii Krajowej, który po wojnie przeprowadzał na Zachód uciekinierów z Polski). Był stryjem dla dzieci Wacława: aktorki Moniki Niemczyk i artysty Krzysztofa Niemczyka. Był dwukrotnie żonaty, a nie sześciokrotnie, jak pisały gazety i sam Niemczyk twierdził. Miał córkę Monikę, z małżeństwa z aktorką Tatianą Zuanar. Jego drugą żoną była Krystyna. Miał trójkę wnuków.
Był znany z wielkiego zainteresowania piłką nożną (był kibicem Łódzkiego Klubu Sportowego).
W 1998 na ul. Piotrkowskiej w Łodzi została odsłonięto jego gwiazda, w nowo powstałej Alei Gwiazd (strona zachodnia, obok Pasażu Rubinsteina).
Zmarł na raka płuc. Prochy Niemczyka spoczęły na łódzkim Starym Cmentarzu, przy ul. Ogrodowej.
Kariera aktorska
W ciągu ponad 50 lat kariery zagrał w około 400 filmach polskich i prawie 150 zagranicznych, głównie niemieckich. Grał także w filmach czechosłowackich, jugosłowiańskich i francuskich. Z zagranicznych wytwórni filmowych, najbardziej był związany z wytwórnią DEFA z NRD. Zagrał dla niej w ponad 100 filmach, od ról epizodycznych do głównych. W 1969 otrzymał państwową nagrodę NRD za najlepszą rolę roku, za rolę Lorenza Regera w filmie Zeit zu Leben, w reżyserii Horsta Seemannsa[5].
Najbardziej znane filmy z udziałem Niemczyka, to Baza ludzi umarłych (1958), Pociąg (1959) Jerzego Kawalerowicza, Krzyżacy (1960) Aleksandra Forda, nominowany do Oskara Nóż w wodzie (1961) Romana Polańskiego, Rękopis znaleziony w Saragossie (1964) Wojciecha Jerzego Hasa, Chudy i inni (1966), czy Wielki Szu (1982).
Pomimo iż był jednym z najbardziej znanych polskich aktorów, przyjmował niemal wszystkie propozycje, łącznie z rolami epizodycznymi. Od końca lat 90. grał również w bardzo popularnych serialach telewizyjnych, Złotopolskich, Klanie, Na dobre i na złe (1999 - 2003) i Ranczu.
W 2000 r. wystąpił w teledysku do piosenki Stachurskiego pt. Czuję i wiem.
Wybrana filmografia
- Celuloza (1953)
- Godziny nadziei (1955)
- Sprawa pilota Maresza (1955)
- Zaczarowany rower (1955)
- Człowiek na torze (1956)
- Nikodem Dyzma (1956)
- Król Maciuś I (1957)
- Eroica (1957)
- Baza ludzi umarłych (1958)
- Ósmy dzień tygodnia (1958)
- Zadzwońcie do mojej żony (1958)
- Pociąg (1959)
- Sygnały (1959)
- Krzyżacy (1960)
- Szczęściarz Antoni (1960)
- Szklana góra (1960)
- Dziś w nocy umrze miasto (1961)
- Nóż w wodzie (1961)
- Odwiedziny prezydenta (1961)
- Ogniomistrz Kaleń (1961)
- Na białym szlaku (1962)
- Ich dzień powszedni (1963)
- Pamiętnik pani Hanki (1963)
- Yokmok (1963)
- Agnieszka 46 (1964)
- Panienka z okienka (1964)
- Rękopis znaleziony w Saragossie (1964)
- Jutro Meksyk (1965)
- Kapitan Sowa na tropie (1965) − Krzysztof Małecki (odc. 6)
- Katastrofa (1965)
- Pierwszy pawilon (1965)
- Sposób bycia (1965)
- Bicz boży (1966)
- Cała naprzód (1966)
- Chudy i inni (1966)
- Don Gabriel (1966)
- Powrót na ziemię (1966)
- Zejście do piekła (1966)
- Dziadek do orzechów (1967)
- Poradnik matrymonialny (1967)
- Wenus z Ille (1967)
- Hrabina Cosel (1968)
- Otello z m-2 (1968)
- Ruchome piaski (1968)
- Stawka większa niż życie (1968)
- Sąsiedzi (1969)
- Znaki na drodze (1969)
- Pogoń za Adamem (1970)
- Raj na ziemi (1970)
- Różaniec z granatów (1970)
- Twarz anioła (1970)
- Pygmalion XII (1971)
- Zabijcie czarną owcę (1971)
- Kopernik (1972)
- Kwiat paproci (1972)
- Poprzez piąty wymiar (1973)
- Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy (1973)
- Karino (1974) − Jabłecki, trener na Służewcu
- Potop (1974)
- Zapamiętaj imię swoje (1974)
- Jej powrót (1975)
- Kazimierz Wielki (1975)
- Niewidzialna kamera (1975, DEFA)
- Czterdziestolatek (1976) − inż. Małkiewicz
- Karino (1976) − Jabłecki, trener na Służewcu
- W pyle gwiazd (1976, DEFA)
- Milioner (1977)
- Poza układem (1977)
- Życie na gorąco: odc 4 (Malavita) (1978)
- Koty to dranie (1978)
- Wesela nie będzie (1978)
- Gazda z Diabelnej (1979) − szabrownik
- Gwiazdy poranne (1979)
- Na własną prośbę (1979)
- Ojciec królowej (1979)
- Placówka (1979)
- Wiśnie (1979)
- Czułe miejsca (1980)
- Krab i Joanna (1980)
- Laureat (1980)
- Wyrok śmierci (1980)
- Pogotowie przyjedzie (1981)
- Vabank (1981)
- Wielki bieg (1981)
- Białe tango (1981)
- Wolny strzelec (1981)
- Anna i wampir (1981)
- Gry i zabawy (1982)
- Odwet (1982)
- Promień (1982)
- Przeklęta ziemia (1982)
- Wielki Szu (1982)
- Wilczyca (1982)
- Popielec (1982) - pełnomocnik
- Blisko, coraz bliżej (1982) - Manfred Wehlinger (odc. 6)
- Akademia pana Kleksa (1983) - Golarz Filip
- Kamienne tablice (1983)
- Na odsiecz Wiedniowi (1983)
- Ostrze na ostrze (1983)
- Pastorale heroica (1983)
- Piętno (1983)
- Planeta Krawiec (1983)
- O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji (1984)
- Przemytnicy (1984)
- Remis (1984)
- Szaleństwa panny Ewy (1984)
- Ultimatum (1984)
- Zabicie ciotki (1984)
- Bariery (1985)
- C.K. Dezerterzy (1985)
- Chrześniak (1985) - ambasador Wacek
- Diabelskie szczęście (1985)
- Dłużnicy śmierci (1985)
- Franziska (1985)
- Ga, ga. Chwała bohaterom (1985)
- Jesienią o szczęściu (1985)
- Klatka (1985)
- Menedżer (1985)
- Mokry szmal (1985)
- Podróże pana Kleksa (1985)
- Sceny dziecięce z życia prowincji (1985)
- Sezon na bażanty (1985)
- Pierścień i róża (1986)
- Republika nadziei (1986)
- Koniec sezonu na lody (1987)
- Łuk Erosa (1987) - pułkownik Otto von Palińsky
- Między ustami a brzegiem pucharu (1987)
- Misja specjalna (1987)
- Sławna jak Sarajewo (1987)
- Sonata marymoncka (1987)
- Trójkąt bermudzki (1987)
- Ballada o Januszku (1987) − doktor Edmund Żurek
- Gwiazda piołun (1988)
- Kornblumenblau (1988)
- Łabędzi śpiew (1988)
- Obywatel Piszczyk (1988)
- Pan Samochodzik i praskie tajemnice (1988)
- Pogranicze w ogniu (1988) – major Brooks (odc. 2, 3 i 7)
- Bliskie spotkania z wesołym diabłem (1988)
- Alchemik Sendivius (1988)
- W labiryncie (1988-1990)
- Bal na dworcu w Koluszkach (1989)
- Oko cyklonu (1989)
- Ostatni prom (1989)
- Janka (1990)
- Kanalia (1990)
- Piggate (1990)
- Powrót wilczycy (1990)
- Seszele (1990)
- Świnka (1990)
- Zabić na końcu (1990)
- Kuchnia polska (1991)
- Kuchnia Polska (serial) (1991) – Ignacy Feureisen
- Rozmowy kontrolowane (1991)
- Zwolnieni z życia (1992)
- Łowca. Ostatnie starcie (1993)
- Rozmowa z człowiekiem z szafy (1993)
- Fitness Club (1994-1995)
- Drzewa (1995)
- Dzieje mistrza Twardowskiego (1995)
- Klan (1997)
- Sztos (1997)
- Złotopolscy (1999-2006)
- Świat według Kiepskich (1999-2006)
- Miodowe lata
- Chłopaki nie płaczą (2000)
- Miasteczko (2000-2001)
- Na dobre i na złe (1999-2003) - Michał Kalita
- Poranek kojota (2001)
- Przedwiośnie (2001)
- Raport (2001)
- E=mc² (2002)
- Lokatorzy (2003) - Antoni Bogacki.
- Ubu Król (2003)
- Pierwsza miłość (2004-2005)
- Po sezonie (2005)
- Szatan z siódmej klasy (2006)
- Niania odc.39 (2006) - Zygmunt, scenarzysta
- Inland Empire (2006)
- Ranczo (2006-2008) - Japycz
- Tango z aniołem (2006)
- Lili (2007)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
10.10.1968 | Premiera pierwszego odcinka "Stawki większej niż życie"
Stawka większa niż życie – polski 18-odcinkowy serial telewizyjny z lat 1967-1968, wyemitowany na antenie TVP od 10 października 1968 r. do 6 lutego 1969 r.
02.09.1974 | Premiera filmu "Potop"
Potop – polski film kostiumowy z 1974 roku w reżyserii Jerzego Hoffmana, będący trzecią ekranizacją powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się podczas potopu szwedzkiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a jego głównym bohaterem jest awanturniczy chorąży Andrzej Kmicic, który zostaje okryty hańbą wskutek podpalenia wsi oraz kolaboracji ze środowiskami proszwedzkimi; wskutek tego zmienia swe nazwisko, pod którym próbuje naprawić swe krzywdy i przeżywa zmianę swej osobowości.