Leszek Herdegen
- Data urodzenia:
- 28.05.1929
- Data śmierci:
- 15.01.1980
- Kategorie:
- aktor, pisarz, uczestnik II wojny światowej, uczestnik walk wyzwoleńczych
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Kraków, Cmentarz Rakowicki
Leszek Herdegen (ur. 28 maja 1929 w Poznaniu, zm. 15 stycznia 1980 w Toruniu) – polski aktor i pisarz.
Pierwszą jego żoną była aktorka Halina Zaczek (4 czerwca 1952, do 1961). Drugą żoną była Lidia Zamkow. Przyjaciel Sławomira Mrożka. Uczestnik powstania warszawskiego. W 1953 r. sygnatariusz Rezolucji Związku Literatów Polskich w Krakowie w sprawie procesu krakowskiego. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Znany jest jako wykonawca Pieśni o małym rycerzu z serialu Przygody pana Michała.
Kariera zawodowa
- Teatr Młodego Widza Kraków 1952 - kierownik literacki
- Teatr Wybrzeże Gdańsk 1953-1954 - aktor
- 1954-1955 - kierownik działu krytyki lit. tygodnika Życie Literackie
- Teatr Wybrzeże Gdańsk 1954-1954 - kierownik literacki
- Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Kraków 1955-1959 - kierownik literacki (1 września 1955 do 1 czerwca 1959)
- Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Kraków 1958-1964 - aktor
- Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków 1964-1972 - aktor
- Teatr Studio Warszawa 1972-1974 - aktor
- Teatr Powszechny Warszawa 1974-1980 - aktor
Filmografia (wybór)
- Rok pierwszy (1960) – kapral Józef Dunajec
- Kwiecień (1961) – chorąży Juliusz Szumibór
- Mansarda (1963) – Aleksander Gierymski
- Faraon (1965) – Pentuer
- Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967–1968) – por. von Vormann (odc. 11. Hasło); płk Nichols (odc. 13. Bez instrukcji)
- Znicz olimpijski (1969) – major
- Raj na ziemi (1970) – członek Werwolfu
- Dzień Listopadowy (1970) - Karol Starski
- Podróż za jeden uśmiech (serial telewizyjny) (1971) – kierowca Słyk (odc. 1. Pechowy dzień)
- Kopernik (1972) – mnich Mateusz
- Godzina szczytu (1973) – dyrektor Krzysztof Maksymowicz
- Potop (1974) – Jan Sakowicz
- Polskie drogi (serial telewizyjny) (1976) – major Leon Korwin (odc. Misja specjalna)
- Żołnierze wolności (1977) – Paweł Finder
- Kłopoty to moja specjalność (Teatr TV) (1977) - Tom Bayon
- Bilet powrotny (1978) – Pierre
- Życie na gorąco (1978) – doktor Herman Gebhardt, szef organizacji "W"
- Gwiazdy poranne (1979) – sturmbannführer SS
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
- Złoty Krzyż Zasługi (1969)
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1968)
- Złota Odznaka "Za zasługi dla Krakowa" (1965)
- "Srebrny Kormoran" za rolę w spektaklu No more Hiroshima na podstawie korespondencji Gunthera Andresa i mjr. Claude'a Eatherly na Festiwalu Teatrów Estradowych w Olsztynie (1964)
- Wielka Nagroda oraz Nagroda Artystyczna Jury na VI OPTMF w Szczecinie (1971)
- "Złoty Ekran 79" za całokształt twórczości artystycznej w TV (1980, pośmiertnie)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Lidia Zamkow | żona | ||
2 | Leonard Andrzejewski | kolega/koleżanka | ||
3 | Ewa Krzyżewska | kolega/koleżanka | ||
4 | Kazimierz Opaliński | kolega/koleżanka | ||
5 | Mieczysław Voit | kolega/koleżanka | ||
6 | Jerzy Kawalerowicz | kolega/koleżanka | ||
7 | Stanisław Milski | kolega/koleżanka |
11.03.1966 | Faraon – polski film historyczny
02.09.1974 | Premiera filmu "Potop"
Potop – polski film kostiumowy z 1974 roku w reżyserii Jerzego Hoffmana, będący trzecią ekranizacją powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. Akcja filmu toczy się podczas potopu szwedzkiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a jego głównym bohaterem jest awanturniczy chorąży Andrzej Kmicic, który zostaje okryty hańbą wskutek podpalenia wsi oraz kolaboracji ze środowiskami proszwedzkimi; wskutek tego zmienia swe nazwisko, pod którym próbuje naprawić swe krzywdy i przeżywa zmianę swej osobowości.