Leszek Lubicz-Nycz
Leszek Lubicz-Nycz
- Data urodzenia:
- 20.08.1899
- Data śmierci:
- 22.09.1939
- Kategorie:
- legionista, oficer, sportowiec, uczestnik II wojny światowej, żołnierz
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Leszek Lubicz-Nycz (ur. 20 sierpnia 1899 we Brzesku, zm. 22 września 1939 w Burakowie albo w Łomiankach), polski szermierz, zawodowy wojskowy, oficer. Brązowy medalista olimpijski z Los Angeles.
W czasie I wojna światowej służył w Legionach. Od 1918 był żołnierzem Wojska Polskiego, za udział w wojnie polsko-bolszewickiej był wielokrotnie odznaczany, m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W okresie międzywojennym służył w artylerii, pracował także na uczelniach wojskowych. Walczył w kampanii wrześniowej w stopniu majora, zginął w pobliżu Warszawy w bitwie pod Łomiankami. Pośmiertnie został awansowany do stopnia podpułkownika. Pochowany został na cmentarzu w Kiełpinie. Jego zwłoki ekshumowano i złożono (19 marca 1940) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
W okresie międzywojennym był jednym z najlepszych szablistów w Polsce, choć walczył także we florecie. W 1931 został indywidualnym mistrzem Polski w szabli. Startował w barwach klubów warszawskich i poznańskich. Był instruktorem szermierki i narciarstwa w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie, autorem podręcznika do jazdy na nartach.
Jego młodszy brat Bronisław walczył w powstaniu warszawskim.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
01.09.1939 | Wojska niemieckie napadły o świcie bez wypowiedzenia wojny na Polskę, rozpoczynając kampanię wrześniową a tym samym II wojnę światową
Kampania wrześniowa (inne stosowane nazwy: kampania polska 1939, wojna polska 1939, wojna obronna Polski 1939) – obrona terytorium Polski przed agresją militarną (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) wojsk III Rzeszy (Wehrmacht) i ZSRR (Armia Czerwona); pierwszy etap II wojny światowej. Była to pierwsza kampania II wojny światowej, trwająca od 1 września (zbrojna agresja Niemiec) do 6 października 1939, kiedy z chwilą kapitulacji SGO Polesie pod Kockiem zakończyły się walki regularnych oddziałów Wojska Polskiego z agresorami. Naczelnym Wodzem Wojska Polskiego w kampanii był marszałek Edward Rydz-Śmigły, a szefem sztabu gen. bryg. Wacław Stachiewicz. Od 3 września 1939 wojna koalicyjna Polski, Francji i Wielkiej Brytanii przeciw III Rzeszy.
22.09.1939 | Kampania wrześniowa: bitwa pod Łomiankami
Bitwa pod Łomiankami – bitwa kampanii wrześniowej w rejonie wsi Łomianki koło Warszawy, która odbyła się 22 września 1939 roku pomiędzy niedobitkami wojsk polskich z Armii Pomorze i Poznań pod dowództwem generała Mikołaja Bołtucia (około 5000 żołnierzy), a wojskami niemieckimi blokującymi oblężoną Warszawę. Bój ten zakończył bitwę nad Bzurą.