Maria Jarochowska
- Data urodzenia:
- 15.12.1918
- Data śmierci:
- 20.08.1975
- Kategorie:
- działacz komunistyczny i państwowy, dziennikarz, pisarz, poseł
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Maria Jarochowska (ur. 15 grudnia 1918 w Babicy lub Krakowie, zm. 20 sierpnia 1975 w Warszawie) – polska dziennikarka, reportażystka i pisarka, posłanka na Sejm PRL I kadencji.
Córka Joachima Jarochowskiego herbu Przerowa i Marii z Wiktorów, była siostrą późniejszej artystki Piwnicy pod Baranami – Ireny "Kiki" Szaszkiewiczowej. W 1937 ukończyła gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Krakowie. Studiowała następnie matematykę i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podczas II wojny światowej przebywała w Rzeszowie i Krakowie, ukończyła historię i historię sztuki na konspiracyjnym Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie powstania warszawskiego pracowała w Szpitalu na Sadybie Czerniakowskiej w Warszawie. Po upadku powstania wróciła do Krakowa. Była sekretarzem redakcji tygodnika "Głos Pracy" i dziennika "Echo Krakowa". Od 1947 w Paryżu, gdzie była sekretarzem redakcji a później redaktorem naczelnym pisma "Gazeta Polska". W styczniu 1950 została, po aresztowaniu, wydalona z Francji. Po powrocie do Polski prowadziła świetlicę w spółdzielni produkcyjnej w Belnie pod Gostyninem. Od 1951 mieszkała w Warszawie. Od 1952 do 1956 była posłem na Sejm PRL. W latach 50. i 60. XX w. publikowała reportaże, recenzje, fragmenty prozy w "Życiu Literackim", tygodniku "Świat", "Nowej Kulturze", "Przyjaciółce" i "Orce". Pracowała następnie w Naczelnym Zarządzie Kinematografii.
Członek Francuskiej Partii Komunistycznej (lata 40. XX w.), Polskiej Partii Robotniczej (1945-1948), Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1948-1975); Związku Zawodowego Literatów Polskich (1946-1949), Związku Literatów Polskich (1948-1975). W 1955 odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pochowana na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, kwatera A 37, rząd 4, grób 8.
Twórczość
- Ludzie, którym nie stawia się pomników (reportaże; Książka 1947)
- Niemiłosierni. Buraczane liście (powieści; wstęp Jan Alfred Szczepański; Książka i Wiedza 1950; wydania oddzielne książki Niemiłosierni: Książka i Wiedza 1959, Czytelnik 1966; wydania oddzielne książki Buraczane liście: Książka i Wiedza 1951)
- Chleb i sól. Z chłopami polskimi u kołchoźników radzieckich (reportaże; Książka i Wiedza 1951, 1952)
- Niebieskie okulary. Reportaże z huty Częstochowa (Czytelnik 1952)
- Odwaga (reportaż; Nasza Księgarnia 1953; 1954)
- Ziarno (reportaże; Czytelnik 1953)
- Gniew (opowiadanie; Czytelnik 1954)
- Trudne serca (scenariusz filmowy; Filmowa Agencja Wydawnicza 1954)
- Dziadowska miłość (powieść; pierwodruk: "Twórczość" nr 5, 6 i 8/1954, "Trybuna Wolności" nr 35-44, 46-48, 50/1954; Państwowy Instytut Wydawniczy 1955)
- Najgorsza chwila życia (opowiadania; Czytelnik 1959)
- Blizny (opowiadania; Wydawnictwo Łódzkie 1971)
- Nie być tu, nie być tam (opowiadania; Państwowy Instytut Wydawniczy 1974)
- Namiętności (reportaże; Iskry 1977)
- Wyrok śmierci (opowiadania; Wydawnictwo Literackie 1979, ISBN 83-08-0004-1-X)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Kika Szaszkiewiczowa | siostra |
Nie określono wydarzenia