Marian Krudowski
- Data urodzenia:
- 25.03.1892
- Data śmierci:
- 04.08.1953
- Kategorie:
- oficer, żołnierz
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Marian Krudowski (ur. 25 marca 1892 w Bochni, zm. 4 sierpnia 1953 we Wrocławiu) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Od listopada 1919 do maja 1919 pełnił służbę na stanowisku komendanta Placu Kielce. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce” w Kielcach pozostając oficerem nadetatowym 11 Pułku Piechoty. W 1922 pełnił służbę w Dowództwie 28 Dywizji Piechoty w Warszawie i ukończył kurs szyfrowy w Oddziale II Sztabu Generalnego. 2 września 1922 został przeniesiony do Oddziału III Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko referenta. W 1923 pełnił służbę w 72 Pułku Piechoty w Radomiu, a w 1924 dowodził I batalionem 21 Pułku Piechoty "Dzieci Warszawy" w Warszawie. Cztery lata później pełnił służbę w 57 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Poznaniu na stanowisku zastępcy dowódcy pułku. W latach 1930-1939 dowodził 10 Pułkiem Piechoty w Łowiczu. Na przełomie października i listopada 1931 ukończył dwutygodniowy kurs informacyjno-gazowy w Szkole Gazowej.
W 1939 zgodnie z przydziałem mobilizacyjnym, po ogłoszeniu mobilizacji powszechnej, miał objąć stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 44 Dywizji Piechoty (rezerwowej). Stanowiska nie objął i kampanię wrześniową odbył z 10 Pułkiem Piechoty. Walczył w bitwie nad Bzurą.
Pochodził z wielodzietnej rodziny Jana Krudowskiego (technika drogowego) i Marii z Brzózków. Spośród jego ośmiorga rodzeństwa dwaj bracia, Jan i Stefan Marceli, zostali zamordowani w Katyniu, a Józef w Auschwitz.
W 1915 ożenił się z Janiną Zofią z Brzósków (krewną ks. Stanisława Brzóski), z którą miał dwoje dzieci: córkę Irenę po mężu Kryczyńską (1916-1997) i syna Andrzeja (1927-1990).
Zmarł nagle we Wrocławiu, jest pochowany w Łowiczu, w grobowcu rodziny Bukowieckich.
W WP pełnił służbę również ppłk piech. Zygmunt Krudowski (ur. 5 kwietnia 1894), zastępca i dowódca 1 Pułku Strzelców Podhalańskich.
Awanse
- kapitan – 1921
- major – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 271. lokatą, przed mjr Zygmuntem Krudowskim, który został sklasyfikowany z 272. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- podpułkownik – 3 maja 1926 ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 25. lokatą (w 1932 - 8. lokatą) w korpusie oficerów piechoty
- pułkownik – 21 grudnia 1932 ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości (1932)
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal między sojuszniczy Médaille Interalliée
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
14.02.1919 | Rozpoczęła się wojna polsko-bolszewicka
Wojna polsko-bolszewicka (wojna polsko-sowiecka, wojna polsko-rosyjska 1919-1921, wojna polsko-radziecka) – wojna pomiędzy odrodzoną Rzeczpospolitą a Rosją Radziecką, dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi („rewolucja z zewnątrz”) rosyjskiej partii bolszewików.
18.08.1920 | Wojna polsko-bolszewicka: zwycięstwo wojsk polskich w bitwie pod Brodnicą
Bitwa pod Brodnicą – starcie zbrojne, które miało miejsce 18 sierpnia 1920 roku między oddziałami polskimi pod dowództwem płk. Witolda Aleksandrowicza i rtm. Ignacego Mielżyńskiego, a wojskami bolszewickimi z 12-tej Dywizji Strzelców pod dowództwem komendanta Rewy, wspartymi przez oficerów niemieckich.
09.09.1939 | Kampania wrześniowa: rozpoczęła się bitwa nad Bzurą
Bitwa nad Bzurą inaczej zwana bitwą pod Kutnem rozegrała się w dniach od 9 do 18-22 września 1939 roku. Była to największa bitwa podczas kampanii 1939 roku. Została stoczona przez dwie polskie armie "Poznań" (gen. Tadeusz Kutrzeba) i "Pomorze" (gen. Władysław Bortnowski) z niemieckimi 8 Armią (gen. Johannes Blaskowitz) i 10 Armią (gen. Walter von Reichenau) z Grupy Armii Południe ("Süd") (gen. Gerd von Rundstedt).
17.09.1939 | Rozpoczęła się agresja ZSRR na Polskę (o godzinie 3.00 nad ranem)
Agresja ZSRR na Polskę (tzw. "IV rozbiór Polski") – zbrojna napaść dokonana 17 września 1939 przez ZSRR (bez określonego w prawie międzynarodowym wypowiedzenia wojny) na Polskę, będącą od 1 września 1939 w stanie wojny z III Rzeszą. Element działań wojennych kampanii wrześniowej – pierwszej kampanii II wojny światowej.