Powiedz o tym miejscu
pl

Nikołaj Pawliszczew

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
18.05.1801
Data śmierci:
20.12.1879
Patronim:
Iwanowicz
Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
Nikołaj Iwanowicz Pawliszczew
Inne nazwiska/pseudonimy:
Nikolajs Pavļiščevs, Николай Павлищев, , Николай Иванович Павлищев
Kategorie:
historyk
Cmentarz:
Określ cmentarz

Nikołaj Iwanowicz Pawliszczew (ros. Николай Иванович Павлищев; ur. 28 maja 1802 w Spiczyńcach na Podolu – zm. 8 grudnia 1879 w Petersburgu) – rosyjski historyk. Jego pierwszą żoną była siostra Puszkina Olga.

Od 1827 pracował w kolegium spraw zagranicznych w Petersburgu jako tłumacz z języków włoskiego, francuskiego i polskiego. Później oddelegowany do przełożenia polskich akt w komisji śledczej senatu. Mianowany kierownikiem biblioteki departamentu ds. Azji.

W czasie powstania listopadowego przybył w 1831 do Warszawy wraz z wojskami rosyjskimi pod dowództwem feldmarszałka Iwana Paskiewicza. Pełnił funkcję szefa kancelarii generalnego intendenta armii. Został pomocnikiem sekretarza Rady Stanu Królestwa Polskiego. Jednocześnie był od 1838 członkiem Rady Oświecenia Publicznego i wykładowcą historii, geografii i statystyki w warszawskim liceum gubernialnym. W 1848 przeprowadził lustrację 96 szkół guberni warszawskiej i radomskiej. W 1843 napisał podręcznik historii Polski, obowiązujący we wszystkich szkołach średnich. W 1845 wydał Historyczny atlas Rosji, w którym uwzględnione zostały kolejne rozbiory Polski.

Równocześnie zatrudniony był na etacie policyjnym jako śledczy i brał udział w wymuszaniu zeznań oskarżonych o działalność spiskową. W 1849 w uznaniu zasług mianowany nadprokuratorem w Radzie Stanu, od 1858 jej członek z departamentu warszawskiego.

Był współautorem ustawy o szlachectwie, wprowadzenie której miało na celu pozbawienie szlachectwa jak największej liczby szlachty i strącenie jej do stanu włościaństwa. W 1854 wydał Herbarz rodzin Królestwa, będący podsumowaniem jego badań, w wyniku których jak sam twierdził "ponad sto tysięcy szlachty znalazło się wśród chłopów, a ponad dziesięciu magnatów utraciło tytuły hrabiowskie".

Od 1861 był autorem cotygodniowych raportów wysyłanych do cara Aleksandra II, w których kreślił obraz sytuacji politycznej w Królestwie Polskim. Po wybuchu powstania styczniowego został mianowany kierownikiem Biura Cenzury. Na polecenie namiestnikaFiodora Berga został redaktorem naczelnym "Dziennika Powszechnego".

W czerwcu 1864 stanął na czele nowo utworzonego "Dziennika Warszawskiego" w języku rosyjskim, na którego łamach sieć kontrolowanych przez niego korespondentów zagranicznych zamieszczała swoje korespondencje kompromitujące i szkalujące działaczy polskiej emigracji. Całkowicie kontrolował korespondencję emigrantów w Paryżu – wszystkie listy wysyłane do kraju przekazywane były najpierw do wglądu ambasadzie rosyjskiej. Powstańczy Rząd Narodowy wydał na niego wyrok śmierci, którego wprawdzie nie wykonał.

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Лев  ПавлищевЛев Павлищевsyn20.10.183420.07.1915
        2
        Павел Павлищевbrat00.00.179514.08.1863
        3Olga  PavlichtchevaOlga Pavlichtchevażona01.12.179714.05.1868
        4Сергей  ПушкинСергей Пушкинteść03.06.177010.07.1848
        5Надежда ПушкинаНадежда Пушкинаteściowa02.07.177529.03.1836
        6
        Софья Пушкинаszwagierka06.01.180912.09.1809
        7
        Платон Пушкинszwagier14.11.181718.10.1819
        8
        Михаил Пушкинszwagier28.10.1811
        9
        Павел Пушкинszwagier16.07.181027.12.1810
        10
        Николай Пушкинszwagier26.03.180130.07.1807
        11Lew  PuschkinLew Puschkinszwagier29.04.180531.07.1852
        12Aleksander PuszkinAleksander Puszkinszwagier06.06.179910.02.1837
        13Zofia  von MerenbergZofia von Merenbergwnuczka01.06.186814.09.1927
        14Georg von  MerenbergGeorg von Merenbergprawnuk16.10.189711.01.1965

        Nie określono wydarzenia

        Dodaj słowa kluczowe