Patrick Dewaere
- Data urodzenia:
- 26.01.1947
- Data śmierci:
- 16.07.1982
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Jean-Marie Patrick Bourdeaux
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Patrick Dewaere, Patriks Devaers, Патрик Дэваер, Деваэр, Патрик Деваэр, Синеблузник, Патрик Жан-Мари Анри Бурдо, Патрик Морен, Деваер, Patrick Jean-Marie Henr, Patrick Jean-Ma
- Kategorie:
- aktor, kompozytor, piosenkarz/śpiewak
- Narodowość:
- francuska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Patrick Dewaere, właśc. Jean-Marie Patrick Bourdeaux (ur. 26 stycznia 1947 w Saint-Brieuc, zm. 16 lipca 1982 w Paryżu) – francuski aktor i kompozytor.
Życiorys
Urodził się jako trzeci z sześciorga dzieci francuskiej aktorki Madeleine 'Mado' Maurin (ur. 1915). Miał czworo braci – Jeana-Pierre'a (ur. 18 lipca 1941, zm. 15 sierpnia 1996), Yves'a-Marie (ur. 19 kwietnia 1944), Dominique (ur. 1 kwietnia 1949), Jeana-François (ur. 1957) i jedną siostrę Marie-Veronique (ur. 1960). Zadebiutował na ekranie w wieku czterech lat pod pseudonimem Patrick Maurin w komediodramacie Pan Fabre (Monsieur Fabre, 1951). Stał się obiektem drwin ze strony szkolnych kolegów, co spowodowało izolację we wczesnym wieku. Mając dziesięć lat pojawił się w komedii Gene'a Kelly Szczęśliwa droga (The Happy Road, 1957). W 1968 roku wstąpił do trupy teatralnej Café de la Gare, gdzie zaczynali swoje kariery Gérard Depardieu i Miou-Miou. Zdecydował się przyjąć nazwisko panieńskie swojej babci Dewaere. Po występach w licznych filmowych, zwrócił na siebie uwagę rolą przestępcy Pierrota w anarchicznej komedii Jaja (Les Valseuses, 1974). Był sześciokrotnie nominowany do nagrody Cezara; za rolę Lefevre, zastępcy Verjeata w dramacie kryminalnym Powodzenia, stary! (Adieu Poulet, 1975), jako Marc w dramacie Najlepszym sposobem na pieszo (La Meilleure façon de marcher, 1976), za postać sędziego Fayarda w dramacie kryminalnym Sędzia Fayard, zwany Szeryfem (Le Juge Fayard dit Le Shériff, 1977), jako neurotyczny sprzedawca Franck Poupart w dramacie Czarna seria (Série noire, 1979), jako zwolniony z więzienia Bruno Calgagni, który poszukuje pracy i próbuje rozpocząć nowe życie w dramacie Zły syn (Un mauvais fils, 1980) oraz za kreację ojczyma Rémi w dramacie Teść (Beau-père, 1981).
Jego krótka kariera zakończyła się tragicznie i wciąż w tajemniczych okolicznościach. Wkrótce po premierze czarnej komedii Raj dla wszystkich (Paradis pour tous, 1982) u boku Jacques'a Dutronc, w której jego bohater popełnia samobójstwo, 35-letni aktor w dniu 16 lipca 1982 roku postanowił zakończyć swoje życie przez strzelanie z karabinu w paryskim hotelu. W tym czasie otrzymał propozycję od Claude Leloucha zagrania w filmie Édith i Marcel (Édith et Marcel, 1983). Szokujące, niewytłumaczalne do końca dla przyjaciół, fanów i rodziny samobójstwo Dewaere, później stało się przedmiotem pełnometrażowego dokumentu francuskiego Patrick Dewaere (1992), który został pokazany na festiwalu filmowym w Cannes. W 1983 roku we Francji powstała nagroda im. Patricka Dewaere. W 2005 roku francuski piosenkarz Raphaël napisał utwór pt. "Chanson pour Patrick Dewaere".
Ma dwie córki: Angèle Herry-Leclerc (ur. 13 sierpnia 1974) ze związku z Miou-Miou i Lolę (ur. 1980).
Wybrana filmografia
- 1956: Stokrotka (En Effeuillant la marguerite) jako brat Toto
- 1957: Szpiedzy (Les Espions) jako mały Moinet
- 1957: Szczęśliwa droga (The Happy Road) jako Dziecko
- 1966: Czy Paryż płonie? (Paris brule-t-il) jako młody partyzant
- 1971: Małżonkowie roku drugiego (Les Mariés de l'an II) jako Woluntariusz
- 1971: Dom pod drzewami (La Maison sous les arbres) jako Mężczyzna w żółtym szaliku
- 1974: Jaja (Les Valseuses) jako Pierrot
- 1975: Lili, kochaj mnie! (Lily, aime-moi) jako Johnny
- 1975: Powodzenia, stary! (Adieu Poulet) jako Lefevre, zastępca Verjeata
- 1975: Nie ma sprawy! (Pas de probleme!) jako barman
- 1976: F jak Fairbanks (F... comme Fairbanks)
- 1976: Marsz triumfalny (Marcia trionfale) jako porucznik Baio
- 1977: Komnata biskupa (La Stanza del vescovo) jako Marco Maffei
- 1977: Sędzia Fayard, zwany Szeryfem (Le Juge Fayard dit Le Shériff) jako sędzia Fayard
- 1978: Przygotujcie chusteczki (Préparez vos mouchoirs) jako Stephane
- 1979: Korek (L'Ingorgo – Una storia impossibile) jako Młodzieniec
- 1980: Zły syn (Un mauvais fils) jako Bruno Calgagni
- 1981: Hotel Ameryka (Hôtel des Amériques) jako Gilles Tisserand
- 1981: Teść (Beau-père) jako Rémi
- 1981: Psychiatra (Psy) jako Marc
- 1982: Raj dla wszystkich (Paradis pour tous) jako Alain Durieux
- 1982: Tysiąc miliardów dolarów (Mille milliards de dollars) jako Paul Kerjean
Źródło informacji: wikipedia.org, peoples.ru
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Mado Maurin | matka | ||
2 | Yves-Marie Maurin | brat | ||
3 | Jean-Pierre Maurin | brat | ||
4 | Coluche | przyjaciel | ||
5 | André S. Labarthe | kolega/koleżanka | ||
6 | Jean Rochefort | kolega/koleżanka | ||
7 | Mireille Darc | kolega/koleżanka | ||
8 | Jeanne Moreau | kolega/koleżanka | ||
9 | Jean Bouise | kolega/koleżanka | ||
10 | Victor Lanoux | kolega/koleżanka | ||
11 | François Dyrek | kolega/koleżanka | ||
12 | Dominique Davray | kolega/koleżanka | ||
13 | Sylvie Joly | kolega/koleżanka | ||
14 | René Clément | kolega/koleżanka | ||
15 | Edwige Feuillère | kolega/koleżanka | ||
16 | Robert Dalban | kolega/koleżanka | ||
17 | Gabriella Giacobbe | kolega/koleżanka | ||
18 | Katia Tchenko | kolega/koleżanka | ||
19 | Philippe de Broca | kolega/koleżanka | ||
20 | Raymond Gérôme | kolega/koleżanka | ||
21 | Robert Hossein | kolega/koleżanka | ||
22 | Rémy Julienne | kolega/koleżanka | ||
23 | Ilaria Occhini | kolega/koleżanka | ||
24 | Philippe de Broca | kolega/koleżanka | ||
25 | Jean-Laurent Cochet | kolega/koleżanka | ||
26 | Maurice Barrier | kolega/koleżanka | ||
27 | Charles Gérard | kolega/koleżanka | ||
28 | Édith Scob | kolega/koleżanka | ||
29 | Karina Verlier | kolega/koleżanka | ||
30 | Annie Cordy | kolega/koleżanka | ||
31 | Lucienne Boyer | znajomy | ||
32 | Arletty | znajomy | ||
33 | Jocelyn Brando | znajomy |