Powiedz o tym miejscu
pl

Ryszard Pietruski

Dodaj nowe zdjęcie!

Ryszard Pietruski (ur. 7 października 1922 w Wyszecinie koło Wejherowa, zm. 14 września 1996 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Był uczniem Państwowego III Gimnazjum Męskiego im. Króla Stefana Batorego. W czasie wojny pracował we Lwowie, jako kelner w restauracji. W 1944, po powtórnym zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną, wstąpił do Wojska Polskiego i walczył jako żołnierz 4 Dywizji Piechoty. Brał udział m. in. w wyzwoleniu Warszawy i w bitwie o Kołobrzeg. Niektóre biogramy podają, iż brał także udział w bitwie pod Lenino, aczkolwiek jest to wątpliwe, zważywszy że bitwa pod Lenino odbyła się w październiku 1943, zaś Ryszard Pietruski rozpoczął służbę w LWP dopiero w 1944 roku.

W 1948 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. W latach 1978-88 był dyrektorem Operetki Warszawskiej.

Zmarł na zawał serca.

Rodzina

Pierwszą żoną była aktorka Maria Homerska, z którą miał córkę Magdalenę. Drugą żoną była architekt Hanna Buczkowska-Pietruska.

Kariera zawodowa

  • Teatr Muzyczny Domu Wojska Polskiego Warszawa 1947 - 1947 aktor
  • Teatr Miejski im. Stefana Jaracza Olsztyn 1947 - 1948 aktor
  • Teatr im. Stefana Żeromskiego Kielce-Radom 1948 - 1950 aktor
  • Teatry Dramatyczne Szczecin 1950 - 1955 aktor
  • Teatr Dzieci Warszawy 1950 - 1950 Warszawa aktor
  • Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków 1955 - 1959 aktor
  • Teatr Klasyczny Warszawa 1959 - 1967 aktor
  • Teatr Dramatyczny Warszawa 1967 - 1979 aktor
  • Operetka Warszawska Warszawa 1978 - 1979 dyrektor naczelny
  • Operetka Warszawska Warszawa 1979 - 1988 dyrektor naczelny i artystyczny
  • Operetka Warszawska Warszawa 1988 - 1989 asystent reżysera

Filmografia

  • 1956: Trzy kobiety − jako szofer szabrownik
  • 1958: Pigułki dla Aurelii − jako szofer Michalak
  • 1958: Popiół i diament − jako robotnik w cementowni
  • 1959: Zobaczymy się w niedzielę − jako strażak Felek
  • 1959: Wspólny pokój − jako Mieciek Stukonis
  • 1959: Miejsce na ziemi − jako milicjant
  • 1960: Walet pikowy − jako właściciel kina
  • 1960: Szczęściarz Antoni − jako wysłannik Ministerstwa Kultury w sprawie czołgu
  • 1960: Powrót − jako reporter radiowy
  • 1960: Nikt nie woła − jako Zygmunt
  • 1960: Historia współczesna − jako Władysław Zabielski
  • 1961: Dwaj panowie N − jako sierżant Jagielski
  • 1961: Droga na Zachód − jako Zadora, żołnierz z eskorty pociągu
  • 1962: Jadą goście jadą... − jako kierowca Józek
  • 1962: Gangsterzy i filantropi − jako Alojzy Superata
  • 1963: Skąpani w ogniu − Baruda
  • 1963: Ostatni kurs − Adam, członek bandy
  • 1963: Naganiacz − Jaworek
  • 1963: Mam tu swój dom − Kasprzyk
  • 1963: Kryptonim Nektar − Struć, wspólnik Fagasa
  • 1963: Daleka jest droga − strzelec Golik
  • 1964: Prawo i pięść − jako Wijas
  • 1964: Rachunek sumienia − jako major Paweł, dowódca oddziału
  • 1964: Pięciu − jako strzałowy Bernard Kałus
  • 1964: Panienka z okienka − jako oberżysta
  • 1964: Barwy Walki − jako Brzoza, delegat PPR z Warszawy
  • 1964: Barbara i Jan − jako właściciel fałszywej kolektury „Toto Lotka”, szef szajki (odc. 2)
  • 1965: Wyspa Złoczyńców − jako „fotograf amator” Karol
  • 1965: Święta wojna − jako porucznik Sucharek
  • 1965: Sobótki − jako kolejarz Drewniak
  • 1965: Popioły − jako przewoźnik na rzece
  • 1965: Podziemny front − jako major Paweł (odc. 7)
  • 1965: Lekarstwo na miłość − 18-tka, członek szajki
  • 1965: Dzień ostatni dzień pierwszy − sierżant Grzegorz
  • 1966: Chudy i inni − jako „Pryszczaty”
  • 1966: Gdzie jest trzeci król − jako Karol Wilczkiewicz, zastępca kustosza muzeum
  • 1966: Bariera − jako oberkelner
  • 1967: Ślepy tor − jako inżynier Zniesławski
  • 1967: Ojciec − jako uczestnik narady u ojca Zenubiusza
  • 1967: Kwestia sumienia − jako wartownik
  • 1967: Kiedy miłość była zbrodnią
  • 1967: Długa noc − jako policjant Wasiak
  • 1967: Cześć kapitanie − jako wywiadowca Milicji Obywatelskiej
  • 1968: Stawka większa niż życie − jako porucznik Lewis (odc. 18)
  • 1968: Wilcze echa − jako Łycar, więzień UPA
  • 1968: Ostatni po Bogu − jako prokurator Krawczyk
  • 1968: Pożarowisko − jako gość Rojeckich
  • 1968: Gra − jako pan młody
  • 1968: Człowiek z M-3 − jako agent PZU
  • 1969: Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię − jako Jerzy Pałka, kierownik domu handlowego
  • 1969: Nowy − jako fotograf
  • 1969: Do przerwy 0:1 − jako kierowca nysy (odc. 5)
  • 1969: Przygody pana Michała − jako karczmarz Perymowicz (odc. 9)
  • 1969: Paragon gola − jako kierowca nysy
  • 1969: Polowanie na muchy − jako właściciel szklarni w Nieporęcie
  • 1969−1970: Gniewko, syn rybaka − jako Hanysz
  • 1970: Wakacje z duchami − jako „Pikasiak”
  • 1970: Rejs − jako kapitan statku
  • 1970: Dzięcioł − jako dyrektor, szef Stefana
  • 1970: Epilog norymberski − jako Ernst Kaltenbrunner
  • 1970: Prawdzie w oczy − jako członek brygady Klisia
  • 1970: Lokis. Rękopis profesora Wittembacha − jako woźnica
  • 1970: Doktor Ewa − jako mechanik Stefan Bratkowski
  • 1970: Album polski − jako mężczyzna jadący do Warszawy
  • 1971: Podróż za jeden uśmiech − jako kierownik ośrodka „Kmita” (odc. 7)
  • 1971: Złote Koło − jako Skoczylas, major MO
  • 1971: Obcy w lesie − jako leśniczy Zenon Kaleta
  • 1971: Kryształ − jako Aleksander Walenciak
  • 1971: Kłopotliwy gość − jako mąż „chorej” referentki „od kluczy”
  • 1971: Pięć i pół bladego Józka − jako recepcjonista Mietek
  • 1972: Podróż za jeden uśmiech − jako kierownik ośrodka „Kmita”
  • 1972: Kwiat paproci − jako przedsiębiorca budowlany Franek
  • 1973: Czarne chmury − jako wachmistrz Kacper Pilch
  • 1973: Ciemna rzeka − jako Aleksander, komendant posterunku MO
  • 1974: Najważniejszy dzień życia − jako Heniek Grzelak (odc. 1)
  • 1974: Gniazdo − jako Derwan
  • 1974-1977: Czterdziestolatek − jako dyrektor Mietek Powroźny oraz jako mechanik samochodowy (odc. 6)
  • 1975: W środku lata − jako weterynarz Jeremi Burda
  • 1976: Brunet wieczorową porą − jako Dzidek Krępak
  • 1977: Wszyscy i nikt − jako Kobra
  • 1978: Życie na gorąco − jako komisarz Alberto Biggini (odc. 8)
  • 1979: Golem − jako agent udający kominiarza
  • 1979: Aria dla atlety − jako śpiewak Baptisto Messalini
  • 1979: Klucznik − jako rolnik
  • 1979: Operacja Himmler − jako Adolf Hitler
  • 1980: Grzechy dzieciństwa − jako ojciec Józia
  • 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy − jako Edward Heinrich Flottwelll (odc. 2 i 3)
  • 1981: Yokohama − jako urzędnik w ambasadzie radzieckiej
  • 1981: Stacja − jako działacz
  • 1981: Limuzyna Daimler-Benz − jako wuj Leon Sobierajski
  • 1982: Pajęczyna − jako towarzysz
  • 1983: Alternatywy 4 − jako przedstawiciel spółdzielni mieszkaniowej (odc. 1-3)
  • 1984: Smażalnia story − jako dyrektor fabryki szczotek
  • 1987: Anioł w szafie − jako kierownik produkcji Pelikan
  • 1989: Janka − jako przedsiębiorca chcący założyć z Bromskim pocztę lotniczą
  • 1989: Bal na dworcu w Koluszkach − jako Walerek
  • 1990: Europa, Europa − jako Adolf Hitler w śnie
  • 1990: Seszele − jako śpiewak występujący w roli Don Jose
  • 1990: Janka − jako przedsiębiorca chcący założyć z Bromskim pocztę lotniczą
  • 1991: Panny i wdowy − jako lekarz przyjmujący poród Manii (odc. 1)
  • 1991: Szwedzi w Warszawie − jako Piotr Rafałowicz
  • 1992: Psy − jako adwokat Jaromił
  • 1993: Lepiej być piękną i bogatą − jako dyrektor fabryki
  • 1993: 40-latek. 20 lat później − jako Mietek Powroźny
  • 1994: Szczur − jako senator, juror konkursu
  • 1996: Wirus − jako psychopata w mieszkaniu Ewy

Odznaczenia

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej (1975)
  • Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju" (1975)
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1977)
  • Odznaka "Za zasługi dla Warszawy" (1975)

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        19.10.1970 | Premiera komedii filmowej Rejs w reżyserii Marka Piwowskiego

        Rejs – polski film komediowy z 1970 roku, w reżyserii Marka Piwowskiego. Film opowiada o wydarzeniach mających miejsce w trakcie rejsu statkiem wycieczkowym po Wiśle i o jego pasażerach. W latach PRL-u film ten był powszechnie odbierany jako parodia systemu komunistycznego w Polsce, co przyczyniło się do jego wyjątkowej popularności. Określa się go często jako film kultowy. Do filmu reżyser zaangażował wielu amatorów, tzw. naturszczyków.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe