Ryszard Pietruski
- Data urodzenia:
- 07.10.1922
- Data śmierci:
- 14.09.1996
- Kategorie:
- aktor, reżyser, scenarzysta, uczestnik II wojny światowej
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Ryszard Pietruski (ur. 7 października 1922 w Wyszecinie koło Wejherowa, zm. 14 września 1996 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.
Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Był uczniem Państwowego III Gimnazjum Męskiego im. Króla Stefana Batorego. W czasie wojny pracował we Lwowie, jako kelner w restauracji. W 1944, po powtórnym zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną, wstąpił do Wojska Polskiego i walczył jako żołnierz 4 Dywizji Piechoty. Brał udział m. in. w wyzwoleniu Warszawy i w bitwie o Kołobrzeg. Niektóre biogramy podają, iż brał także udział w bitwie pod Lenino, aczkolwiek jest to wątpliwe, zważywszy że bitwa pod Lenino odbyła się w październiku 1943, zaś Ryszard Pietruski rozpoczął służbę w LWP dopiero w 1944 roku.
W 1948 zdał aktorski egzamin eksternistyczny. W latach 1978-88 był dyrektorem Operetki Warszawskiej.
Zmarł na zawał serca.
RodzinaPierwszą żoną była aktorka Maria Homerska, z którą miał córkę Magdalenę. Drugą żoną była architekt Hanna Buczkowska-Pietruska.
Kariera zawodowa
- Teatr Muzyczny Domu Wojska Polskiego Warszawa 1947 - 1947 aktor
- Teatr Miejski im. Stefana Jaracza Olsztyn 1947 - 1948 aktor
- Teatr im. Stefana Żeromskiego Kielce-Radom 1948 - 1950 aktor
- Teatry Dramatyczne Szczecin 1950 - 1955 aktor
- Teatr Dzieci Warszawy 1950 - 1950 Warszawa aktor
- Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków 1955 - 1959 aktor
- Teatr Klasyczny Warszawa 1959 - 1967 aktor
- Teatr Dramatyczny Warszawa 1967 - 1979 aktor
- Operetka Warszawska Warszawa 1978 - 1979 dyrektor naczelny
- Operetka Warszawska Warszawa 1979 - 1988 dyrektor naczelny i artystyczny
- Operetka Warszawska Warszawa 1988 - 1989 asystent reżysera
Filmografia
- 1956: Trzy kobiety − jako szofer szabrownik
- 1958: Pigułki dla Aurelii − jako szofer Michalak
- 1958: Popiół i diament − jako robotnik w cementowni
- 1959: Zobaczymy się w niedzielę − jako strażak Felek
- 1959: Wspólny pokój − jako Mieciek Stukonis
- 1959: Miejsce na ziemi − jako milicjant
- 1960: Walet pikowy − jako właściciel kina
- 1960: Szczęściarz Antoni − jako wysłannik Ministerstwa Kultury w sprawie czołgu
- 1960: Powrót − jako reporter radiowy
- 1960: Nikt nie woła − jako Zygmunt
- 1960: Historia współczesna − jako Władysław Zabielski
- 1961: Dwaj panowie N − jako sierżant Jagielski
- 1961: Droga na Zachód − jako Zadora, żołnierz z eskorty pociągu
- 1962: Jadą goście jadą... − jako kierowca Józek
- 1962: Gangsterzy i filantropi − jako Alojzy Superata
- 1963: Skąpani w ogniu − Baruda
- 1963: Ostatni kurs − Adam, członek bandy
- 1963: Naganiacz − Jaworek
- 1963: Mam tu swój dom − Kasprzyk
- 1963: Kryptonim Nektar − Struć, wspólnik Fagasa
- 1963: Daleka jest droga − strzelec Golik
- 1964: Prawo i pięść − jako Wijas
- 1964: Rachunek sumienia − jako major Paweł, dowódca oddziału
- 1964: Pięciu − jako strzałowy Bernard Kałus
- 1964: Panienka z okienka − jako oberżysta
- 1964: Barwy Walki − jako Brzoza, delegat PPR z Warszawy
- 1964: Barbara i Jan − jako właściciel fałszywej kolektury „Toto Lotka”, szef szajki (odc. 2)
- 1965: Wyspa Złoczyńców − jako „fotograf amator” Karol
- 1965: Święta wojna − jako porucznik Sucharek
- 1965: Sobótki − jako kolejarz Drewniak
- 1965: Popioły − jako przewoźnik na rzece
- 1965: Podziemny front − jako major Paweł (odc. 7)
- 1965: Lekarstwo na miłość − 18-tka, członek szajki
- 1965: Dzień ostatni dzień pierwszy − sierżant Grzegorz
- 1966: Chudy i inni − jako „Pryszczaty”
- 1966: Gdzie jest trzeci król − jako Karol Wilczkiewicz, zastępca kustosza muzeum
- 1966: Bariera − jako oberkelner
- 1967: Ślepy tor − jako inżynier Zniesławski
- 1967: Ojciec − jako uczestnik narady u ojca Zenubiusza
- 1967: Kwestia sumienia − jako wartownik
- 1967: Kiedy miłość była zbrodnią
- 1967: Długa noc − jako policjant Wasiak
- 1967: Cześć kapitanie − jako wywiadowca Milicji Obywatelskiej
- 1968: Stawka większa niż życie − jako porucznik Lewis (odc. 18)
- 1968: Wilcze echa − jako Łycar, więzień UPA
- 1968: Ostatni po Bogu − jako prokurator Krawczyk
- 1968: Pożarowisko − jako gość Rojeckich
- 1968: Gra − jako pan młody
- 1968: Człowiek z M-3 − jako agent PZU
- 1969: Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię − jako Jerzy Pałka, kierownik domu handlowego
- 1969: Nowy − jako fotograf
- 1969: Do przerwy 0:1 − jako kierowca nysy (odc. 5)
- 1969: Przygody pana Michała − jako karczmarz Perymowicz (odc. 9)
- 1969: Paragon gola − jako kierowca nysy
- 1969: Polowanie na muchy − jako właściciel szklarni w Nieporęcie
- 1969−1970: Gniewko, syn rybaka − jako Hanysz
- 1970: Wakacje z duchami − jako „Pikasiak”
- 1970: Rejs − jako kapitan statku
- 1970: Dzięcioł − jako dyrektor, szef Stefana
- 1970: Epilog norymberski − jako Ernst Kaltenbrunner
- 1970: Prawdzie w oczy − jako członek brygady Klisia
- 1970: Lokis. Rękopis profesora Wittembacha − jako woźnica
- 1970: Doktor Ewa − jako mechanik Stefan Bratkowski
- 1970: Album polski − jako mężczyzna jadący do Warszawy
- 1971: Podróż za jeden uśmiech − jako kierownik ośrodka „Kmita” (odc. 7)
- 1971: Złote Koło − jako Skoczylas, major MO
- 1971: Obcy w lesie − jako leśniczy Zenon Kaleta
- 1971: Kryształ − jako Aleksander Walenciak
- 1971: Kłopotliwy gość − jako mąż „chorej” referentki „od kluczy”
- 1971: Pięć i pół bladego Józka − jako recepcjonista Mietek
- 1972: Podróż za jeden uśmiech − jako kierownik ośrodka „Kmita”
- 1972: Kwiat paproci − jako przedsiębiorca budowlany Franek
- 1973: Czarne chmury − jako wachmistrz Kacper Pilch
- 1973: Ciemna rzeka − jako Aleksander, komendant posterunku MO
- 1974: Najważniejszy dzień życia − jako Heniek Grzelak (odc. 1)
- 1974: Gniazdo − jako Derwan
- 1974-1977: Czterdziestolatek − jako dyrektor Mietek Powroźny oraz jako mechanik samochodowy (odc. 6)
- 1975: W środku lata − jako weterynarz Jeremi Burda
- 1976: Brunet wieczorową porą − jako Dzidek Krępak
- 1977: Wszyscy i nikt − jako Kobra
- 1978: Życie na gorąco − jako komisarz Alberto Biggini (odc. 8)
- 1979: Golem − jako agent udający kominiarza
- 1979: Aria dla atlety − jako śpiewak Baptisto Messalini
- 1979: Klucznik − jako rolnik
- 1979: Operacja Himmler − jako Adolf Hitler
- 1980: Grzechy dzieciństwa − jako ojciec Józia
- 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy − jako Edward Heinrich Flottwelll (odc. 2 i 3)
- 1981: Yokohama − jako urzędnik w ambasadzie radzieckiej
- 1981: Stacja − jako działacz
- 1981: Limuzyna Daimler-Benz − jako wuj Leon Sobierajski
- 1982: Pajęczyna − jako towarzysz
- 1983: Alternatywy 4 − jako przedstawiciel spółdzielni mieszkaniowej (odc. 1-3)
- 1984: Smażalnia story − jako dyrektor fabryki szczotek
- 1987: Anioł w szafie − jako kierownik produkcji Pelikan
- 1989: Janka − jako przedsiębiorca chcący założyć z Bromskim pocztę lotniczą
- 1989: Bal na dworcu w Koluszkach − jako Walerek
- 1990: Europa, Europa − jako Adolf Hitler w śnie
- 1990: Seszele − jako śpiewak występujący w roli Don Jose
- 1990: Janka − jako przedsiębiorca chcący założyć z Bromskim pocztę lotniczą
- 1991: Panny i wdowy − jako lekarz przyjmujący poród Manii (odc. 1)
- 1991: Szwedzi w Warszawie − jako Piotr Rafałowicz
- 1992: Psy − jako adwokat Jaromił
- 1993: Lepiej być piękną i bogatą − jako dyrektor fabryki
- 1993: 40-latek. 20 lat później − jako Mietek Powroźny
- 1994: Szczur − jako senator, juror konkursu
- 1996: Wirus − jako psychopata w mieszkaniu Ewy
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1975)
- Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju" (1975)
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1977)
- Odznaka "Za zasługi dla Warszawy" (1975)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
19.10.1970 | Premiera komedii filmowej Rejs w reżyserii Marka Piwowskiego
Rejs – polski film komediowy z 1970 roku, w reżyserii Marka Piwowskiego. Film opowiada o wydarzeniach mających miejsce w trakcie rejsu statkiem wycieczkowym po Wiśle i o jego pasażerach. W latach PRL-u film ten był powszechnie odbierany jako parodia systemu komunistycznego w Polsce, co przyczyniło się do jego wyjątkowej popularności. Określa się go często jako film kultowy. Do filmu reżyser zaangażował wielu amatorów, tzw. naturszczyków.