Scotty Moore

Winfield Scott Moore III, "Scotty" (ur. 27 grudnia 1931 w okolicy Gadsden, zm. 28 czerwca 2016 w pobliżu Nashville) – amerykański gitarzysta rock'n'rollowy, grający z Elvisem Presleyem. Uważany za jedną z legend gitary.

W 2003 został sklasyfikowany na 44. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone. W 2000 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.

Scotty Moore dorastał w muzykalnej rodzinie. Jego ojciec i trzej starsi bracia grali utwory country na gitarze, banjo, skrzypcach i mandolinie. Scotty zaczął uczyć się gry na gitarze w wieku 8 lat. Brat Scotty'ego pokazał mu jak grać podstawowe chwyty, ale on uczył się gry przede wszystkim z płyt i radia. W wieku 15nastu lat postanowił zostać zawodowym muzykiem i w 1948 w czasie odbywania służby wojskowej założył swój pierwszy zespół. W 1952 r., odchodząc ze służby, został członkiem grupy Starlite Wranglers Douga Poindextera w Memphis. Obie grupy grały muzykę country, blues i pop, występując głównie w tanich nocnych klubach (tzw. "honky tonks"). Spotykał wówczas również Sama Phillipsa z Sun Records i rozpoczął pracę jako muzyk sesyjny. 2 lata później Moore wraz z basistą Billem Blackiem zrealizowali swoje pierwsze nagrania z Elvisem Presleyem w Sun Studios w Memphis. W 1958 roku zespół przerwał swą działalność, ze względu na służbę wojskową Elvisa i Scotty założył własne niewielkie wydawnictwo płytowe. w 1965 nagrał swój pierwszy solowy album – The Guitar That Changed The World. W roku 1968 wystąpił w telewizyjnym programie, w którym Elvis powrócił na scenę, lecz niedługo później zrezygnował z kariery muzyka. Po 6 latach powrócił do działalności estradowej i nagrywał razem z Billym Swanem. W 1991 r. wziął udział w 15 dorocznym koncercie ku czci Elvisa w Memphis, a rok później wydał album z Carlem Perkinsem i odbył swoje pierwsze tournée po Europie. Pojawiła się też kaseta nagrana przez Perkinsa i Moore'a o tytule 706 Re-Union, wydana w ograniczonym nakładzie.

Sprzęt

czyli gitary, wzmacniacze, efekty i inne urządzenia, których używał.

Pierwszą gitarą Moore'a była akustyczna z płaską górną płytą rezonansową firmy Kalamazoo, którą dostał od brata. Jego kolejne gitary to:

• Sears Silvertone Fene Autry
• Fender Esquire – elektryczna
• Gibson ES-295 – złota gitara elektryczna(używana podczas pierwszych sesji nagraniowych Elvisa Presleya
• Gibson L-5 – elektryczna z wypukłą płytą rezonansową i korpusem z komorami rezonansowymi
• Gibson Super 400 elektryczna z wypukłą płytą rezonansową i korpusem z komorami rezonansowymi
• Gibson Country Gentleman – którą otrzymał w prezencie od Cheta Atkinsa.

Wzmacniacze:

• Fender "TV-front" Bassman – używał go, gdy należał do zespołu D. Poindextera i prawdopodobnie podczas pierwszych sesji nagraniowych Elvisa
• Echo-Sonic, którego używał aby powielić efekt echa w studiu. Wzmacniacz wykonany był przez Raya Buttsa, którego używali również Chet Atkins, Roy Orbison oraz Carl Perkins

Efekty: Moore używał tylko jednego efektu, oprócz echa ze wzmacniacza Echo-Sonic. Była to taśmowa linia opóźniająca, którą przy nagraniach studyjnych stanowiły dwa magnetofony taśmowe.

Dyskografia

Płyty nagrane z Elvisem Presleyem

• Elvis Presley – 1956
• Elvis – 1956
• Loving You – 1957
• Elvis' Christmas Album – 1957
• Elvis' Golden Records – 1958
• King Creole – 1958
• For LP Fans Only – 1959
• A Date With Elvis – 1959
• Elvis Gold Records Vol. 2 – 1959

oraz większość płyt Elvisa z lat '60 m in. Elvis Is Back, G.I. Blues i NBC TV Special

Solowe płyty

• Have Guitar Will Travel – koniec lat 50.
• The Guitar That Changed The World – 1965
• What's left – 1970
• Moore Feel Good Music – 1992
• 706 Re-Union – A Sentimental Journey – 1992

Utwory innych artystów, w których zagrał gościnnie

• lata '60:
  • utwór "Class Cutter" – Dale'a Hawkinsa
  • płyta grupy Harvey And The Moonglows
  • płyta grupy Eddie Hill And Texas Bill Strength
  • utwór "I'll Change My Ways" – Danny'ego Stewarta
  • utwór "When I get Paid" – Jerry'ego Lee Lewisa – zagrał partię basową
• lata '70:
  • płyta "EP Express" – Carla Perkinsa
  • płyta "Billy Swan" – Billy'ego Swana
  • płyta If You're OK, I'm OK – Billy'ego Swana
  • płyta "1935-1977 "I've Been Away For A While Now." " – Rala Donnera
  • płyta "Memphis Blue Streak" – Phila Sweeta
• lata '90:
  • płyta "Having Thumb Fun With My Friends" – Chipa Younga
  • utwór "Little Buster" i "Shame, Shame, Shame" – Chipa Younga z płyty "Lee Rocker's Big Blue"

Poza tym, Moore swoje pierwsze nagrania ("My Kind Of Carryin' On" i "No She Cares No More For Me") zrealizował z jego pierwszą grupą Starlite Wranglers, które ukazały się na płycie wydaną przez wytwórnię Sun w maju 1954 roku.

Inni o nim

• Kiedy miałem 10 czy 11 lat, zacząłem słuchać rock 'n' rolla. Pierwszymi kawałkami, które naprawdę do mnie trafiły, były nagrania Scotty'ego Moore'a z pierwszych płyt wytwórni Sun – Robert Fripp, Guitar Player maj 1974
• "Właściwie zapragnąłem grać na gitarze pod wpływem jednej płyty – "Baby, Let's Play House" Elvisa Presleya. Usłyszałem to brzmienie dwóch gitar i basu i pomyślałem: "Tak Ja też chcę to robić". Taka energia i witalność biła z ich muzyki." – Jimmy Page, Guitar Player, lipiec 1977
• Jeśli chcesz poznać tę muzykę, musisz kupić sobie jakąkolwiek płytę wytwórni Sun, która wpadnie Ci w ręce. Kiedy pierwszy raz usłyszałem Scotty'ego Moore'a grającego z Elvisem na sesji dla wytwórni Sun, ich muzyka całkowicie mną zawładnęła. – Brian Setzer z grupy Stray Cats, Guitar Player, wrzesień 1983