Powiedz o tym miejscu
pl

Tadeusz Wojciechowski

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
00.00.1838
Data śmierci:
00.00.1919
Kategorie:
historyk, profesor, rektor
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Lwów, Cmentarz Łyczakowski (Lützenhofer Friedhof)

Tadeusz Wojciechowski, (ur. 1838 w Krakowie, zm. 1919 we Lwowie) – polski historyk, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego, współzałożyciel i prezes Towarzystwa Historycznego we Lwowie, członek Akademii Umiejętności. Specjalizował się we wczesnej historii polskiego średniowiecza.

Tadeusz Wojciechowski, pochodził z Krakowa, jego rodzice, właściciele kamienicy, należeli do średniego mieszczaństwa. W r. 1854 Wojciechowski ukończył Gimnazjum Św. Anny. Po studiach, dwuletnich prawniczych i dwuletnich historycznych, na UJ, które ukończył w roku 1858 i w Wiedniu, na Wydziale Filozoficznym, (1859-1860) w 1865 roku uzyskał doktorat filozofii (po nieudanej próbie z r. 1860/61). W okresie powstania styczniowego (1863-1864) przez pół roku był więziony przez władze austriackie pod zarzutem uprawiania działalności konspiracyjnej. W 1867 zostaje pracownikiem Biblioteki Jagiellońskiej gdzie pracował do roku 1875 tj. do swoich przenosin na stałe do Lwowa. W 1873 r. wypłynęła jego kandydatura na katedrę historii austriackiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, którą to katedrę zajął ostatecznie Stanisław Smolka, kandydat stańczyków.

W latach 1883-1907 profesor (1894-1895 rektor) Uniwersytetu we Lwowie. Od 1909 r. członek austriackiej Izby Panów.

Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Dorobek naukowy

Jego prace historyczne charakteryzowało podejście krytyczne i analityczne. Szeroko stosował toponomastykę dla rekonstrukcji osadnictwa w Małopolsce we wczesnym średniowieczu. Opisywał zabytki sztuki sakralnej, dążył do uporządkowania legend wczesnopiastowskich; za krytyczne podejście do żywota św. Stanisława, a zwłaszcza konfliktu biskupa z królem został ostro skrytykowany przez koła zbliżone do Kościoła.

Autor m.in. następujących prac:

  • Chrobacja, rozbiór starożytności słowiańskich (1873),
  • O Rocznikach polskich X-XV wieku (1880),
  • O Kazimierzu Mnichu (1881),
  • O życiu i pismach Wincentego z Kielc (1881),
  • Co to jest historia i po co się jej uczymy (1881),
  • Podział i zakres dziejów polskich (1884),
  • O powtórnej elekcji Stanisława Leszczyńskiego w r. 1733 (Charakterystyka rządów Augusta II) (1887),
  • Co Al Bekri opowiadał o Słowianach i ich sąsiadach (1887),
  • Bonifatius der Apostel der Deutschen und die Slaven-apostel Konstantinus (Cyrillus) und Methodius (1888),
  • O Piaście i piaście (1895),
  • Kościół katedralny w Krakowie (1899),
  • Eremici reguły św. Romualda, czyli benedyktyni włoscy w Polsce XI wieku (1902),
  • Najdawniejszy znany obecnie polski akt książęcy z r. 1081-1086 (1902),
  • Szkice historyczne XI wieku (1904),
  • Plemię Kadłubka (1909)

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        ImięRodzaj relacjiData urodzeniaData śmierciOpis
        1Julian PagaczewskiJulian Pagaczewskiprzyjaciel14.01.187413.11.1940

        Nie określono wydarzenia

        Dodaj słowa kluczowe