Tallulah Bankhead

Tallulah Brockman Bankhead (ur. 31 stycznia 1902 w Huntsville, zm. 12 grudnia 1968 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka filmowa i teatralna.

Biografia

Tallulah Brockman Bankhead przyszła na świat 31 stycznia 1902 roku w Huntsville, Alabama. Od dziecka interesowała się aktorstwem, dlatego jako 15-latka wstąpiła do lokalnej trupy teatralnej.

Rok później wygrała konkurs piękności i zachęcona tym sukcesem, wyjechała do Nowego Jorku, by tam spróbować swoich sił na Broadwayu. W 1920 oferowano jej rolę w Doktor Jekyll i pan Hyde, ale odmówiła. Niestety, sny o Broadwayu nie spełniły się, więc, by szukać szczęścia w Wielkiej Brytanii, wyruszyła do Londynu. Przez następnych kilka lat była najpopularniejszą aktorką na West Endzie.

Po udziale w kilku sztukach, Tallulah wyruszyła do Hollywood, aby zagrać w produkcjach Paramount Pictures. Wzięła udział w dwóch filmach, Woman's Law (1927) i His House in Order (1928), ale nie zdobyły one uznania ani widzów, ani krytyki. Tym sposobem Bankhead wróciła na scenę. Kolejna rola w Tarnished Lady spotkała się z mieszanymi odczuciami krytyki. Pojawiła się w kilku nieznaczących obrazach, aż do Devil and the Deep, który zobaczyło wielu widzów, ze względu na udział takich gwiazd, jak Gary Cooper, Cary Grant czy Charles Laughton. Zniechęcona niepowodzeniami na ekranie, wróciła na Broadway, który kochał ją nieco mocniej. Na dużym ekranie pojawiła się ponownie dopiero w 1943 r., rolą w Stage Door Canteen. Ale to Lifeboat Hitchcocka stało się jej największym sukcesem w karierze. Za rolę w tym filmie otrzymała nagrodę nowojorskiej krytyki (New York Film Critics Circle Awards). Potem Tallulah pojawiła się w tylko kilku produkcjach w odstępie kilku lat. Wróciła na scenę, którą kochała. Do historii przeszedł sposób, w jaki wymawiała frazę "Hello, Dahling".

Zmarła 12 grudnia 1968 roku na zapalenie płuc.

Bankhead była biseksualistką. Przypisywano jej romanse z Gretą Garbo, Joan Crawford i Billie Holiday.