Wsiewołod Bobrow
- Data urodzenia:
- 01.12.1922
- Data śmierci:
- 01.07.1979
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Wsewolod Bobrow, Vsevolod Bobrov, Vsevolods Bobrovs, Всеволод Бобров, Vsevolods Bobrovs, Всеволод Михайлович Бобров, Wsewolod Michailowitsch Bobrow
- Kategorie:
- hokeista, sportowiec, trener
- Narodowość:
- rosyjska
- Cmentarz:
- Moskwa, Cmentarz Kuncerwski
Wsiewołod Michajłowicz Bobrow (ros. Всеволод Михайлович Бобров, ur. 1 grudnia 1922 w Morszańsku, zm. 1 lipca 1979 w Moskwie) - rosyjski sportowiec, piłkarz, hokeista oraz trener, reprezentant ZSRR w piłce nożnej i hokeju na lodzie.
Kariera zawodnicza
Zarówno jako piłkarz, jak i hokeista występował na pozycji napastnika. W młodości bronił barw klubów Dynamo Leningrad i Progres Omsk. W czasie wojny z Niemcami (1941-1945) służył w radzieckiej armii. Do sportu powrócił w 1945 jako zawodnik wojskowego zespołu CSKA Moskwa (wówczas pod nazwą CDKA). W późniejszych latach związany był także z innym zespołami moskiewskimi: WWS i Spartakiem, by na koniec kariery powrócić do zespołu CSKA (wówczas pod nazwą CDSA).
- 1939-41 – Dynamo Leningrad
- 1941-41 – Progres Omsk
- 1945-49 – CDKA Moskwa
- 1949-53 – WWS Moskwa
- 1953-53 – Spartak Moskwa
- 1953-57 – CDSA Moskwa
Jako zawodnik CDKA zdobył 3 razy Mistrzostwo ZSRR (1946, 1947, 1948) oraz 2 razy Puchar ZSRR (1945 i 1948). W barwach Spartaka zdobył Mistrzostwo ZSRR w 1953. W 1945 i 1947 zdobył tytuł króla strzelców ligi. W rozgrywkach o Mistrzostwo ZSRR ogółem rozegrał 116 meczów, strzelił 97 bramek. W 1952 został powołany do reaktywowanej reprezentacji Związku Radzieckiego. Rozegrał w niej 3 mecze, strzelając 5 bramek (wszystkie w ramach turnieju piłkarskiego Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach). Karierę piłkarską zakończył w 1953.
Hokeista- CSKA Moskwa (1946-1949)
- WWS Moskwa (1949-1953)
- CSKA Moskwa (1953-1957)
Występy jako hokeista kontynuował do 1957. W ciągu całej kariery zawodniczej zdobył 6 tytułów Mistrza ZSRR (1948, 1949, 1951, 1952, 1955, 1956), zaś 3 razy Puchar ZSRR (1952, 1954, 1955). Był jednym z najskuteczniejszych zawodników w historii rozgrywek o hokejowe Mistrzostwo Związku Radzieckiego: trzykrotnie był królem strzelców (1948, 1951, 1952), ogółem w 130 meczach strzelił 254 bramki. POdczas występów w klubie WWS Moskwa uniknął katastrofy samolotu 5 stycznia 1950, gdyż spóźnił się na odlot samolotu.
Odniósł również wiele sukcesów jako zawodnik reprezentacji ZSRR: w latach 1954-1957 rozegrał w niej 59 meczów i zdobył 89 bramek, złoty medalista Igrzysk w Cortina d'Ampezzo w 1956, dwukrotny Mistrz Świata (1954, 1956) i Wicemistrz Świata (1955, 1957), trzykrotny Mistrz Europy (1954, 1955, 1956) oraz Wicemistrz Europy (1957). W 1954 został wybrany najlepszym napastnikiem Mistrzostw Świata.
Dla upamiętnienia jego osoby władze powstałej w 2008 roku rosyjskiej ligi hokejowej KHL stworzyły w ramach rozgrywek Dywizję Bobrowa w Konferencji Zachód.
Kariera trenerska
Pierwszy raz jako trener pracował podczas pobytu w WWS Moskwa. Przez dwa sezony pełnił tam funkcję grającego trenera w obu sekcjach, w których występował. W późniejszych latach pracował jako trener w obu uprawianych przez siebie dyscyplinach.
Piłka nożnaJako trener piłki nożnej związany był przede wszystkim z drużyną CSKA, gdzie pełnił funkcje kierownika drużyny, członka sztabu szkoleniowego i pierwszego trenera. Przez pewien czas prowadził również zespoły Czernomorca Odessa i Kajrat Ałma-Ata.
- 1951-52 – WWS Moskwa, grający trener
- 1957-57 – CSKA Moskwa, kierownik drużyny
- 1958-60 – CSKA Moskwa, drugi trener
- 1963-63 – Czernomorec Odessa
- 1967-69 – CSKA Moskwa
- 1975-75 – Kajrat Ałma-Ata
- 1977-78 – CSKA Moskwa
Po kilku latach pracy w futbolu objął funkcję szkoleniowca hokejowej drużyny Spartaka Moskwa, z którą w 1967 zdobył Mistrzostwo ZSRR. Największe sukcesy jako trener hokeja na lodzie odniósł w latach 1972-1974 z reprezentacją Związku Radzieckiego. W 1972 zdobył wicemistrzostwo świata i Europy, zaś w 1973 i 1974 Mistrzostwo Świata i Europy.
- 1951-52 – WWS Moskwa, grający trener
- 1964-67 – Spartak Moskwa
- 1972-74 – reprezentacja Związku Radzieckiego
Wyróżnienia
- Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR: 1948 (jako piłkarz)
- Rosyjska Galeria Hokejowej Sławy: 2014 (pośmiertnie)
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Юрий Тарасов | kolega/koleżanka | ||
2 | Viktor Shuvalov | kolega/koleżanka | ||
3 | Евгений Зимин | kolega/koleżanka | ||
4 | Jurijs Borisovs | kolega/koleżanka | ||
5 | Valentīns Gurejevs | kolega/koleżanka | ||
6 | Juri Schatalow | kolega/koleżanka | ||
7 | Sergei Kapustin | kolega/koleżanka | ||
8 | Harijs Mellups | kolega/koleżanka | ||
9 | Anatolij Tarasow | kolega/koleżanka |