W Monachium została otwarta zorganizowana przez nazistów Wystawa sztuki zdegenerowanej

Organizatorem wystawy był Adolf Ziegler, który poprzednio kierował konfiskatami dzieł sztuki współczesnej w muzeach i prywatnych kolekcjach Niemiec, m.in. w Wallraf-Richartz-Museum w Kolonii, Folkwang-Museum w Essen, Kunsthalle w Hamburgu, Dolnosaksońskim Muzeum Krajowym w Hanowerze i w dziale sztuki współczesnej Starej Galerii Narodowej w Berlinie. Ogółem skonfiskowano ponad 17 tysięcy dzieł sztuki, z których część zniszczono, część sprzedano za granicę, a niewielka część trafiła na wystawę "Sztuki zdegenerowanej".

Obrazy zostały rozmieszczone z rozmysłem chaotycznie i obok nich poumieszczano na ścianach mające je zdyskredytować teksty propagandowe lub obrazy namalowane przez ludzi upośledzonych. W tekstach tych podkreślano żydowskie pochodzenie twórców większości wystawionych obrazów. Wystawa obejmowała ok. 650 eksponatów, liczba zwiedzających przekroczyła 2 miliony.

Wystawa trwała od 19 lipca 1937 do 30 listopada tegoż roku. Po jej zamknięciu część eksponatów została pokazana na dwunastu wystawach w innych miastach Niemiec.

Równocześnie z omawianą wystawą odbywała się w ramach obchodów "Lata Monachijskiego 1937" "Pierwsza Wielka Niemiecka Wystawa Sztuki", mająca stanowić dowód wyższości sztuki hitlerowskiej nad zgniłą sztuką awangardową.