Zenon Aleksandrowicz

Urodził się w Wilnie. Studia lekarskie odbywał w latach 1957-1963 na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Jeszcze jako student był uczestnikiem Koła Biochemicznego i zastępcą asystenta w Katedrze i Zakładzie Chemii Fizjologicznej kierowanej przez prof. W. Mozołowskiego. Zajmował kolejno stanowiska asystenta (1966 r.) i starszego asystenta (1967 r.). Po doktoracie obronionym w 1972 r., którego promotorem był prof. L. Żelewski, objął w Zakładzie stanowisko adiunkta. W latach 1974-1975 przebywał na stażu naukowym w Institute of Enzyme Research w Madison, USA, gdzie pracował nad oddychaniem komórkowym i funkcją mitochondriów pod kierunkiem prof. H. Lardy’ego. Habilitował się w 1989 r. na podstawie pracy ATP-aza mitochondriów z tkanek człowieka. Od roku 1994 pozostawał zatrudniony w AMG na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 1993-1996 sprawował z wyboru funkcję prodziekana Wydziału Lekarskiego, następnie w latach 1996-1999 funkcję prorektora ds. dydaktyki i spraw studenckich. Po krótkiej przerwie ponownie sprawował w latach 2002-2008 funkcję prodziekana Wydziału Lekarskiego. Z dniem 30 września 2010 r. przeszedł na emeryturę. Od 1967 r. był członkiem Polskiego Towarzystwa Biochemicznego; w latach 1977-1979 prezesem zarządu Oddziału Gdańskiego. Od PTBioch otrzymał Nagrodę im. J. Parnasa za najlepszą pracę doświadczalną opublikowaną w kraju w 1980 r. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1988 r.) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2003 r.).