Henryk Sułkowski

Kpt. mar. woj. rez. Henryk Sułkowski s. Adama i Adeli ze Stępniowskich, ur. 10 III 1897 w Janopolu. W latach 1912–1916 w Morskim Korpusie Kadetów, następnie w Wyższej Szkole Morskiej w Petersburgu. W WP od 28 IV 1919, wcielony do baonu morskiego, skąd 4 X 1919 przeniesiony do Flotylli Pińskiej. W 1920 skierowany do Flotylli Wiślanej, w której na okręcie „Wawel” pełnił służbę st. oficera. Szczególnym męstwem wyróżnił się 18 VIII 1920 w rejonie Płocka. Po zakończeniu działań wojennych krótko służył we Flotylli Pińskiej. Por. mar. ze starszeństwem 1 VI 1919, kpt .–1I 1937. W 1921 zwolniony do rez. PKU Pińsk. Gospodarował w rodzinnym majątku Janopol pow. drohicki. We wrześniu 1939 zmobilizowany do Flotylli Pińskiej, dca pododcinka Janów, dowódca grupy kutrów na Prypeci i Jasiołdzie. Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl. nr 3948.

L. 051/2 (27), 443/431.

***

Henryk Sułkowski (ur. 10 marca 1897 w Janopolu, zm. 1940 w Twerze) – kapitan Marynarki Wojennej rezerwy, kawaler Orderu Virtuti Militari, ziemianin, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Syn Adama i Adeli ze Stępniewskich. W latach 1912–1916 w Morskim Korpusie Kadetów, później w Wyższej Szkole Morskiej w Petersburgu.

Od 28 kwietnia 1919 roku w Wojsku Polskim, początkowo w Batalionie Morskim, porucznik marynarki wojennej ze starszeństwem 1 czerwca 1919 roku. 4 października 1919 roku przeniesiony do Flotylli Pińskiej, a w 1920 roku do Flotylli Wiślanej, gdzie pełnił służbę starszego oficera na okręcie uzbrojonym „Wawel”, przejętym od marynarki niemieckiej. 18 sierpnia 1920 roku wyróżnił się szczególnym męstwem w rejonie Płocka.

Po zakończeniu działań wojennych służył krótko we Flotylli Pińskiej, po czym w 1921 roku przeszedł do rezerwy. W okresie dwudziestolecia międzywojennego prowadził rodzinny majątek Janopol w powiecie drohickim. Kapitan marynarki rezerwy ze starszeństwem 1 stycznia 1937 roku.

We wrześniu 1939 roku zmobilizowany do Flotylli Pińskiej, w której pełnił funkcję dowódcy pododcinka Janów oraz dowódcy grupy kutrów na Prypeci i Jasiołdzie.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. W czasie pobytu w obozie kierował budową drewnianego mostu i grobli łączących wyspę Stołbnyj na jeziorze Seliger, gdzie przetrzymywano polskich więźniów, z lądem stałym. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

Awans pośmiertny

4 października 2007 roku Henryk Sułkowski został pośmiertnie awansowany na stopień komandora podporucznika Marynarki Wojennej.

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3948 (1921)