Adolf Tetmajer
- Data urodzenia:
- 00.00.1813
- Data śmierci:
- 20.05.1892
- Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
- Tettmayer von Przerwa
- Kategorie:
- poseł, uczestnik walk wyzwoleńczych, ziemianin
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Adolf Tetmajer, również Tettmayer von Przerwa (ur. w 1813 r. w Kwiatonowicach, zm. 20 maja 1892 r. w Krakowie) – poseł do Sejmu Krajowego Galicji III kadencji (1870-1876), właściciel dóbr Lasek, marszałek powiatu nowotarskiego.
Był synem Karola i wnukiem Stanisława Tetmajera, ojcem Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Włodzimierza Tetmajera. Starszy Włodzimierz pochodził z pierwszego małżeństwa z Leonią Krobicką z Harklowej (ślub 1858, zm. 10 stycznia 1862 r.), młodszy Kazimierz – z drugiego, z Julią Grabowską z Warszawy (ślub 1864).
W 1831 r. walczył w powstaniu listopadowym, potem brał udział w działaniach konspiracyjnych w Galicji. Emigrował następnie do Francji, w Paryżu studiował prawo. Ok. 1840 r. powrócił do Galicji i do 1848 r. mieszkał w okolicach Tarnowa. Był przyjacielem Wincentego Pola i Seweryna Goszczyńskiego, ten ostatni towarzyszył mu w wycieczkach po Tatrach (1832), w latach 1872-73 mieszkał w jego majątku w Ludźmierzu. Majątkiem tym Tetmajer zarządzał od 1859 r. – po zakupieniu go od Klementyny Homolacsowej – aż do lat 1877-83, kiedy go stopniowo rozprzedawał. W 1880 r. kupił majątek Wilkowisko, jednak zaraz potem sprzedał go i zamieszkał na stałe w Krakowie.
Do Sejmu Krajowego został wybrany w IV kurii obwodu Sącz, z okręgu wyborczego nr 64 Nowy Targ-Krościenko.
Był autorem okolicznościowych wierszy, napisał też pracę Dolina Nowotarska pod względem stosunków klimatycznych, rolniczych i przemysłowych opublikowaną w „Dzienniku Rolniczym” nr 1/1862.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
---|---|---|---|---|
1 | Włodzimierz Tetmajer | syn | ||
2 | Kazimierz Przerwa-Tetmajer | syn | ||
3 | Wincenty Pol | przyjaciel | ||
4 | Seweryn Goszczyński | przyjaciel |
29.11.1830 | W nocy młodzi słuchacze Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie pod wodzą porucznika Piotra Wysockiego wraz z cywilnymi spiskowcami rozpoczęli powstanie listopadowe
Powstanie listopadowe, wojna polsko-rosyjska 1830-1831 – polskie powstanie narodowe przeciw Rosji, które wybuchło w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku, a zakończyło się 21 października 1831 roku. Zasięgiem swoim objęło Królestwo Polskie i część ziem zabranych (Litwę, Żmudź i Wołyń).