August Kork
- Data urodzenia:
- 03.08.1887
- Data śmierci:
- 12.06.1937
- Inne nazwiska/pseudonimy:
- Avgust Kork, Август Иванович Корк, Ivanovich, Август Корк, Иванович
- Kategorie:
- generał, ofiara represji sowieckiego reżimu, uczestnik I wojny światowej
- Narodowość:
- estońska
- Cmentarz:
- Moskwa, Cmentarz Doński
August Iwanowicz Kork ros. Август Иванович Корк (ur. 3 sierpnia 1887 Aardla, zm. 11 listopada 1937) – podpułkownik armii Imperium Rosyjskiego, komandarm 2 rangi.
Ukończył Czugujewską Oficerską Szkołę Piechoty w 1908 roku i Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego w 1914 roku. W czasie I wojny światowej na stanowiskach sztabowych, podpułkownik.
Służba w Armii Czerwonej
W czerwcu 1918 roku dobrowolnie wstąpił do Armii Czerwonej, służył w Północnym Sztabie Głównym, potem w sztabie 9 Armii, od grudnia 1918 roku konsultant przy Narodowym Komisariacie Wojennym Estońskiej Komuny Robotniczej (est. Eesti Töörahva Kommuun (Eesti Töörahwa Kommuuna), ros. Эстляндская Трудовая Коммуна, ЭТК), a od lutego 1919 roku szef sztabu bolszewickiej Armii Estońskiej, potem pomocnik dowódcy 7 Armii. Od czerwca 1919 do października 1920 dowódca 15 Armii w obronie Piotrogradu i w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. Później dowódca 6 Armii we Froncie Południowym w walkach z gen. P. Wranglem.
W latach 1921-1935 pomocnik naczelnego dowódcy wojsk Ukrainy i Krymu, dowódca wojsk Frontu Turkiestańskiego (1922), następnie Armii Kaukaskiej, Frontu Białoruskiego, Frontu Leningradzkiego i Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, attaché wojskowy w Niemczech.
W latach 1935-1937 komendant Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego. W 1937 roku poparł stalinowskie czystki w Akademii, co nie uchroniło go od oskarżenia o zdradę i wyroku śmierci. Wysokie wymagania łączył z uprzejmością i taktem. Cieszył się ogromnym autorytetem w armii. Zaprzyjaźniony z marszałkiem M. Tuchaczewskim.
Odznaczenia: Order Czerwonego Sztandaru trzykrotnie.
***
Źródło informacji: wikipedia.org, memo.ru
Brak miejsc
| Imię | Rodzaj relacji | Opis | ||
|---|---|---|---|---|
| 1 |  | Michaił Tuchaczewskij | przyjaciel |
14.02.1919 | Rozpoczęła się wojna polsko-bolszewicka
Wojna polsko-bolszewicka (wojna polsko-sowiecka, wojna polsko-rosyjska 1919-1921, wojna polsko-radziecka) – wojna pomiędzy odrodzoną Rzeczpospolitą a Rosją Radziecką, dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi („rewolucja z zewnątrz”) rosyjskiej partii bolszewików.
13.08.1920 | Wojna polsko-bolszewicka: Armia Czerwona pod wodzą marszałka Michaiła Tuchaczewskiego uderzyła na Warszawę
Bitwa warszawska (pot. cud nad Wisłą) – bitwa stoczona w dniach 13-25 sierpnia 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Zadecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i przekreśliła plany rozprzestrzenienia rewolucji na Europę Zachodnią. Zdaniem Edgara D'Abernon była to 18. z przełomowych bitew w historii świata.
15.08.1920 | Wojna polsko-bolszewicka: w czasie bitwy warszawskiej polska armia powstrzymała ofensywę bolszewicką
Bitwa Warszawska (pot. Cud nad Wisłą) – bitwa stoczona w dniach 13–25 sierpnia 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Zadecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i przekreśliła plany rozprzestrzenienia rewolucji na Europę Zachodnią. Zdaniem Edgara D’Abernon była to 18. z przełomowych bitew w historii świata. Kluczową rolę odegrał manewr Wojska Polskiego oskrzydlający Armię Czerwoną przeprowadzony przez Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego, wyprowadzony znad Wieprza 16 sierpnia, przy jednoczesnym związaniu głównych sił bolszewickich na przedpolach Warszawy.